Ελληνική – ξένη Παιδεία: Είναι ν’ απορεί κανείς
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Νέα επέμβαση της Αστυνομίας σε αμερικανικό πανεπιστήμιο: Διαλύθηκε χωρίς επεισόδια και συλλήψεις φιλοπαλαιστινιακός καταυλισμός στη Νότια Καλιφόρνια τα ξημερώματα
Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ουκρανία: Η Αθήνα και η Λευκωσία υιοθέτησαν μια μονομερή πολιτική εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Περιδιαβαίνοντας ένας επισκέπτης τους δρόμους του μακρινού Εδιμβούργου, βρίσκεται κάποια στιγμή μπροστά σε ένα σχολικό συγκρότημα, όπου στην νεοκλασική του είσοδο υπάρχει μια σκαλισμένη στο μάρμαρο επιγραφή, που αναφέρει στα ελληνικά «Η παιδεία και της σοφίας και της αρετής μήτηρ».
Αυτή η απλή φράση τα λέει όλα. Όμως απ’ ότι φαίνεται την αγνοούν πολλοί από τους εμπλεκόμενους στη χώρα μας με την παροχή παιδείας, από τους πολιτικούς και τους πανεπιστημιακούς, μέχρι τους καθηγητές και τους δασκάλους.
Γιατί είναι ν απορεί κανείς με τον τρόπο που διαχειρίζονται όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι τη γνώση, που καλούνται να προσφέρουν ως ύψιστο αγαθό στα παιδιά μας.
Αρχής γενομένης από τους εκάστοτε υπουργούς Παιδείας, που αλλάζουν τους νόμους για την εκπαίδευση σαν τα πουκάμισα, αποδεικνύοντας με τα έργα και τις ημέρες τους, ότι τα κόμματά τους δεν έχουν ούτε πρόγραμμα, ούτε κοινή γραμμή πλεύσης.
Ότι έρχεται του καθενός στο κεφάλι του, το υλοποιεί εν μια νικτί σε νόμο και με αυτόν φέρνει τα πάνω κάτω. Ακόμη και ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, που ψηφίστηκε από διακόσιους και πλέον βουλευτές, των τότε δύο μεγαλυτέρων κομμάτων, καταργήθηκε στις βασικές του δομές από τον επόμενο υπουργό, που θέλησε έτσι να εξευμενίσει τους πανεπιστημιακούς, που αντιδρούσαν, γιατί καταργούσε το σύστημα συναλλαγής των πρυτανικών αρχών και έβαζε μια αρχή πάνω από αυτούς, για να ελέγχουν τα πεπραγμένα τους.
Και είναι ν’ απορεί κανείς, γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που οι εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ δεν γίνονται από τα ίδια τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, αλλά από το κράτος με ένα απαράδεκτο σύστημα παιδαγωγικά εισαγωγικών, μόνο και μόνο για να εξασφαλισθεί το αδιάβλητο, που τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να εξασφαλίσουν.
Από την άλλη πλευρά το πολιτικό σύστημα προκειμένου να ικανοποιήσει το αίτημα πολλών γονιών, που ήθελαν το παιδί τους είτε θέλει και μπορεί, είτε δεν θέλει και δεν μπορεί, να βγάλει μια σχολή πανεπιστημιακού επιπέδου, ανωτατικοποίησαν τα ΤΕΙ και τα έσπειραν σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης.
Έτσι οι τοπικοί βουλευτές πούλησαν στους κατοίκους των μικρών πόλεων εμπορική κίνηση, στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, στα καφέ, στα μπαρ, στις ταβέρνες και στα κάθε λογής ταχυφαγεία. Όσο για το χαρτί που έδιναν οι περισσότερες από αυτές οι διάσπαρτες, σχολές σύντομα ανακαλύπτουν οι ενδιαφερόμενοι ότι είναι άνευ αντικρίσματος, μια και δεν αποτελεί διαβατήρια για την αγορά εργασίας, μολονότι για την απόκτησή του έχουν πληρώσει οι οικογένειές τους τα μαλλιά της κεφαλής τους.
Είναι ν’ απορεί κανείς, πως όλοι αυτοί που κατά καιρούς υποσχέθηκαν στους πολίτες ότι θα καταργήσουν τα ελληνικής πατέντας και ευρεσιτεχνίας φροντιστήρια, όχι μόνο τα φούντωσαν, αλλά παράλληλα τα επεξέτειναν μέχρι τα δημοτικά και απαξιώνοντας έτσι κάθε βαθμίδα της δημόσιας παιδείας.
Είναι επίσης ν’ απορεί κανείς τι είδους αρετή και σοφία παρέχει η σημερινή ελληνική παιδεία, όταν οι εντός πανεπιστημίων χώροι θυμίζουν αχούρια και όχι χώρους που παρέχεται παιδεία και μέσω αυτής γνώση. Ένα ταξίδι σε Γαλλία, Αγγλία, ΗΠΑ και άλλες χώρες είναι ικανό για να διαπιστώσει κανείς τον σεβασμό που υπάρχει εκεί στους χώρους εντός και εκτός των πανεπιστημιακών κτιρίων.
Ακόμη και στην διαγραφή από τα μητρώα των «συνταξιούχων» φοιτητών, σε υλοποίηση του σχετικού νόμου, αντιδρούν οι πρυτανικές αρχές, αποδεικνύοντας ότι είναι ευθέως συνδεδεμένες με κόμματα, που χρησιμοποιούν ως στρατό αυτά τα πρόσωπα, για να κάνουν προσηλυτισμό σε κάθε νεοεισερχόμενο και ταυτόχρονα κινούν τα νήματα των καταλήψεων υλοποιώντς κομματικές εντολές.
Σε ποια χώρα οι καταλήψεις είναι ψωμοτύρι, που σερβίρεται καθημερινά και οι λίγοι συνήθως αγνοούν τους πολλούς βάζοντας λουκέτα στα σχολεία όλων των βαθμίδων, αγνοώντας την δημοκρατική αρχή που αναφέρει ότι η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που αρχίζει αυτή του συμπολίτη σου.
Σε ποια χώρα οι θέσεις των πάσης μορφής συνδικαλιστών στην παιδεία, εκφράζονται με τον πλέον αντιδραστικό τρόπο σε κάθε αυτονόητη αλλαγή, που βγάζει από το σημερινό της τέλμα την ελληνική παιδεία;
Σε ποια χώρα οι καθηγητές κάνουν παράνομα και εκτός πάσης ηθικής ιδιαίτερα μαθήματα στους μαθητές της τάξης που διδάσκουν;
Όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν χωρούν σε αυτό το άρθρο να καταγραφούν, συνιστούν την εικόνα της παιδείας που παρέχεται στη χώρα μας και που είναι η βάση των σημερινών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων που έχουν ενσκήψει.
Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια κι όποιος δεν την βλέπει δεν μπορεί να βρει και τις λύσεις του σημερινού γόρδιου δεσμού…