Η Ουάσιγκτον, η Μόσχα, η Κύπρος και η ενέργεια




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ – www.philenews.com, www.mignatiou.com

Από ανθρώπους που ήταν φίλοι και συνεργάτες του τότε Αρχιεπισκόπου και Προέδρου της Κύπρου, μεταφέρθηκε μέχρι τις ημέρες μας ένα περιστατικό, σύμφωνα με το οποίο ο Μακάριος φέρεται να είπε στον Χένρι Κίσιγκερ, όταν τον συνάντησε στην Ουάσιγκτον μετά το διπλό έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής, ότι δυστυχώς η Κύπρος έχει πορτοκάλια και λεμόνια, δεν έχει πετρέλαιο. Τη φράση δεν την εντοπίσαμε στα αμερικανικά αρχεία, ενώ δεν καταγράφεται στα έγγραφα όπου γίνεται αναφορά σε εκείνη τη συνάντηση.

Δεν αμφισβητώ τους φίλους και συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου, άλλωστε δεν είναι αυτό το θέμα της στήλης, αλλά θα δανειστώ τη φράση –είτε ειπώθηκε είτε όχι στον καταστροφέα της Κύπρου, τότε υπουργό Εξωτερικών της Αμερικής- επειδή ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να την αντιστρέψει και να τη χρησιμοποιήσει στις συναντήσεις του με Αμερικανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους. Ο τουρκικός Αττίλας κατέλαβε όλες τις πλούσιες σε εσπεριδοειδή περιοχές, αλλά μετά από σαράντα χρόνια αποδεικνύεται ότι έχασε τις θαλάσσιες εκείνες ζώνες της Κύπρου, όπου υπάρχει αρκετό φυσικό αέριο –και όπως θα αποδειχθεί σύντομα και αρκετό πετρέλαιο- για να καλυφθούν οι ανάγκες του νησιού αλλά και για να πωλήσει σε ξένες αγορές.

Ηταν λογικό και αναμενόμενο ότι οι θησαυροί των κυπριακών θαλασσών θα κέρδιζαν την προσοχή των μεγάλων και ισχυρών, αν και θα έλεγα ότι η Μόσχα του Βλαδίμηρου Πούτιν σνόμπαρε τα ευρήματα. Και η τακτική του αυτή είναι και περίεργη και όχι σοφή, διότι θα αποδειχθεί σύντομα πως οι αριθμοί που ανακοίνωσαν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες δεν είναι οι πραγματικοί. Το αυξημένο ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών υποψιάζει τους συνομιλητές τους, όπως και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη. Και δεν οφείλεται, όπως ισχυρίζονται οι αντίπαλοί του, στο γεγονός ότι είναι δυτικόφιλος (και αμερικανόφιλος), διότι ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τον τρόπο να «παίζει» και με ηγέτες, με τους οποίους δεν έχει την ίδια ιδεολογία.

Το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον έχει σχέση με την ενέργεια, την οποία συνέδεσαν με την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Οποιος έχει μελετήσει και αναλύσει το αμερικανικό δόγμα για την ενέργεια, γνωρίζει και πως αντιμετωπίζουν το θέμα: με λίγα λόγια, εάν δοκιμάσουν ξανά ποτέ «εκστρατείες», όπως του Αφγανιστάν το 2001 και του Ιράκ το 2003, αυτές θα αφορούν την ενέργεια. Ακριβώς επειδή έχει άμεση σχέση με την εθνική ασφάλεια της υπερδύναμης.

Η επίσκεψη του αντιπροέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν στη Λευκωσία, τον περασμένο Μάιο, αφορούσε κατά μεγάλο ποσοστό τα ευρήματα των κυπριακών θαλασσών. Το «κλειδί» της επίσκεψης ήταν οι δύο τετ-α-τετ συναντήσεις του κ. Μπάιντεν με τον κ. Αναστασιάδη, στην οικία του Κυπρίου Προέδρου στη Λεμεσό και στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία. Σε εκείνες τις συναντήσεις ο Αμερικανός αντιπρόεδρος εξήγησε με σαφήνεια το αμερικανικό ενδιαφέρον για τους υδρογονάνθρακες και ανέλυσε τον σχεδιασμό της Ουάσιγκτον για την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Σε πρώτη φάση, η Κύπρος θα λειτουργήσει ως «κέντρο» ή αν θέλετε ως συνδετικός κρίκος για το Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Σε δεύτερη φάση θα συμπεριληφθεί και η Ελλάδα, ενώ η Τουρκία θα πρέπει να αποδείξει με πράξεις ότι είναι «ένας ειρηνικός γείτονας» αφού αυτή τη στιγμή οι σχέσεις της με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι μηδενικές, ενώ με την Ελλάδα διατηρεί απλά ένα κανάλι επικοινωνίας για να αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις. Με τα δεδομένα αυτά, δεν θα συμπεριληφθεί στους ενεργειακούς σχεδιασμούς. Αλλωστε, είναι η μόνη χώρα που δεν διαθέτει πηγές ενέργειας, και προσπαθεί να κλέψει τις κυπριακές, με την έωλη δικαιολογία ότι οι Τουρκοκύπριοι δικαιούνται το 50%. Οι Τουρκοκύπριοι έχουν ταυτιστεί με τον Αττίλα και είναι ελάχιστοι αυτοί που τρέφουν φιλικά αισθήματα προς τους Ελληνοκύπριους, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.

Ο κ. Αναστασιάδης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις σκέψεις των Αμερικανών, αφού ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν τον εμπιστεύθηκε πλήρως και τον ενημέρωσε. Ως γνωστόν, δεν είμαι θιασώτης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, διότι την θεωρώ απαράδεκτη και άδικη έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας. Όμως, κύριε Πρόεδρε, όταν σου προσφέρουν οι Αμερικανοί στρατηγική σχέση, και οι Ρώσοι σε σνομπάρουν, δεν το σκέφτεσαι και πολύ…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τα μηνύματα που έλαβα από πολιτικούς για το «υστερόγραφο» της περασμένης Κυριακής, δεν είναι ενθαρρυντικά. Αντιθέτως, η πλειοψηφία των αναγνωστών που έκαναν γνωστές τις θέσεις τους με ηλεκτρονικά μηνύματα, συμφώνησαν με τη γενική αρχή. Όπως ίσως θυμάστε εξέφρασα τη θέση ότι στις ευρωεκλογές οι ψηφοφόροι των κομμάτων του «κέντρου» έστειλαν μήνυμα ενότητας στους ηγέτες τους, οι οποίοι ΔΕΝ το έλαβαν. Εάν δεν καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι οι αρχηγοί και τα στελέχη του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, της Συμμαχίας των Πολιτών και των Οικολόγων, και εάν δεν συμφωνήσουν σε ένα άφθαρτο άνθρωπο, που θα υποστηρίξουν στις προεδρικές εκλογές, θα παραμείνουν ουραγοί και τα κόμματά τους θα κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: