Η διγλωσσία της κυβέρνησης «γεννάει» αναξιοπιστία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ραφαήλ μετέφερε το Άγιος Φως, με ειδικό καντήλι, στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου: Εκατοντάδες πιστοί βρέθηκαν, κατά την υποδοχή του, στην Πλάκα
Απειλεί και την Ελλάδα το βακτήριο xylella fastidiosa που ευθύνεται για τη «μεγάλη σφαγή» των ιταλικών ελιών: Χωρίς αντίδοτο, ήρθε από τη λατινική αμερική με ένα φυτό καφέ [videos]
Του ΕΡΡΙΚΟΥ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, www.ethnos.gr
Υπέθετα ότι μετά «πενήντα και κάτι» χρόνια στη δημοσιογραφία θα ήταν μάλλον αδύνατον να υπάρξουν γεγονότα, καταστάσεις ή και δηλώσεις που να με εκπλήξουν. Αλλά το «γηράσκω αεί διδασκόμενος» αποδεικνύεται ρεαλιστικότερο απ’ όσο πίστευα. Φρόντισε γι’ αυτό η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της ΝΔ Σοφία Βούλτεψη. Η δήλωσή της πως «δεν έχει σημασία τι έλεγε η ΝΔ το 2011 για τη ΔΕΗ» επειδή «τότε η ΝΔ ήταν αντιπολίτευση» εκτοξεύει σε δυσπρόσιτα ύψη τον πολιτικό κυνισμό. Ή την πολιτική βλακεία, αν προτιμάτε.
Είναι άχαρος, από μια άποψη, ο ρόλος του όποιου εκπροσώπου στην πολιτική. Είναι θεσμικά υποχρεωμένος να λογοδοτεί ακόμη και για πράξεις και συμπεριφορές με τις οποίες ενδεχομένως διαφωνούσε. Γι’ αυτό και κάποια κατανόηση πάντα επιδεικνύεται. Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν θα παραβιαστούν κάποια στοιχειώδη όρια σοβαρότητας.
Αυτά τα όρια δεν παραβιάστηκαν απλώς, αλλά κυριολεκτικά καταργήθηκαν. Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της ΝΔ δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι είναι απολύτως θεμιτό για τα πολιτικά κόμματα να διαφοροποιούν την πολιτική τους ανάλογα με τον ρόλο που τους έχει αναθέσει η ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Και προφανώς δεν την απασχόλησε καν ότι η συγκεκριμένη δήλωσή της αποτελεί έμμεση ομολογία πως είναι απολύτως δικαιολογημένη η διαχρονική κατηγορία σε βάρος των πολιτικών ότι άλλα υποστηρίζουν ως αντιπολίτευση και άλλα πράττουν ως κυβέρνηση.
Οπως δεν την απασχόλησε και το γεγονός ότι με τη συγκεκριμένη δήλωση αναγνώρισε ουσιαστικά το δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ (ή σε οποιονδήποτε αντιπολιτευόμενο) να λέει ό,τι θέλει, να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες και να προβαίνει σε οποιαδήποτε δέσμευση την οποία ούτε μπορεί αλλά ούτε και σκοπεύει να εκπληρώσει.
Υποτίθεται ότι ένας από τους στόχους της κυβέρνησης συνεργασίας είναι και η σταδιακή επανάκτηση από τον πολιτικό κόσμο (ή έστω από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους) της χαμένης αξιοπιστίας του. Αλλά τέτοιοι στόχοι δεν επιτυγχάνονται με πρακτικές όπως αυτή της κοινοβουλευτικής εκπροσώπου της ΝΔ. Απαιτούν διαμετρικά αντίθετη συμπεριφορά και νοοτροπία. Που δυστυχώς δεν υπάρχει. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει και διάθεση ν’ αναζητηθεί.