Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Μητσοτάκης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με αφορμή την Πρωτομαγιά του 2024: Ποιος είναι ο ρόλος των συνδικάτων; Για να μην απαξιωθεί άλλο το συνδικαλιστικό κίνημα στη συνείδηση των εργαζομένων και της κοινωνίας
Επειδή πρέπει να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους… Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. οφείλεται κυρίως στην Ελλάδα! Καθοριστικός ο ρόλος του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη
Κύριο άρθρο της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ – www.ethnos.gr
Μπορεί η πόλωση, στην πιο ακραία μορφή της, να σημάδεψε τις ευρωεκλογές, αλλά η επόμενη μέρα διαμορφώνει προϋποθέσεις οι οποίες, υπό ορισμένες συνθήκες, είναι ενδεχόμενο να βελτιώσουν θεαματικά το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου. Κι αυτό το «παραθυράκι» που μοιάζει να μισανοίγει αποτελεί μια ευκαιρία, η οποία πρέπει ν’ αξιοποιηθεί στο έπακρο.
Θεωρεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής στερεί ουσιαστικά από την κυβέρνηση το δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις για θέματα μείζονος σημασίας, χωρίς καν να συμβουλεύεται τον ίδιο και το κόμμα του.
Είναι μια τοποθέτηση η οποία, ασχέτως της προφανέστατης επιθετικότητάς της, ενέχει αντικειμενικά το στοιχείο της απόπειρας επιδίωξης κάποιου διαλόγου ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Και πάνω στη βάση αυτή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κατέθεσε τη δική του πρόταση, καλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει στη συνολική ευθύνη για την πορεία της χώρας.
Απέναντι στην απαίτηση του Αλ. Τσίπρα να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε αποφάσεις όπως ο διορισμός διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και νέου επιτρόπου για την Ευρωπαϊκή Ενωση, ο Β. Βενιζέλος προτάσσει την πρόσκληση προς τον ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή σε θέματα όπως η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, ο μακροχρόνιος δημοσιονομικός σχεδιασμός, οι διαπραγματεύσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους, ο εκλογικός νόμος, ο κανονισμός της Βουλής και η εξωτερική πολιτική.
Δεν τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν να υιοθετηθεί η αξίωση του ενός ή η πρόσκληση του άλλου, αλλά είναι ένα βήμα που θα πρέπει να έχει συνέχεια. Κι αυτό γιατί, άσχετα από τις όποιες πολιτικές διαφωνίες ή και τις προσωπικές αντιθέσεις, είναι αδιανόητο σε τέτοιες κρίσιμες για τον τόπο στιγμές να μη συζητούν και να μη συμπορεύονται, αν και όταν χρειαστεί, κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Οι διαφωνίες και οι προσωπικές αντιθέσεις χαρακτήριζαν πάντα την πολιτική ζωή μας. Αλλά όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν, παραμέριζαν όλοι τις αντιθέσεις τους και κάθονταν στο ίδιο τραπέζι. Και ο Κ. Καραμανλής, και ο Α. Παπανδρέου, και ο Κ. Μητσοτάκης, και ο Χ. Φλωράκης και ο Λ. Κύρκος. Και οι δικές τους αντιθέσεις ήταν ασύγκριτα σοβαρότερες.