Μια εναλλακτική οπτική στη νέα δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Σταθάκη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Καταπέλτης εναντίον του νεοσουλτάνου, αλλά και του Λευκού Οίκου: Δεν μπορούν να προσφέρουν τριαντάφυλλα σε κάποιον που υποστηρίζει τη Χαμάς, λέει ο Ρούμπιν
Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους επικρίνει την Ελλάδα και την Ισπανία, επειδή δεν δωρίζουν συστήματα αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Προτού βιαστούν όλοι να επιχειρήσουν – ως είθισται στη χώρα μας – να αξιοποιήσουν στο πλαίσιο του εσωκομματικού παιχνιδιού ακόμα και την παραμικρή δήλωση που γίνεται εκατέρωθεν, καλό θα ήταν να έχουν ως γνώμονα αποκλειστικά και μόνο το εθνικό συμφέρον.
Το σχόλιο αφορά τη νέα δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Σταθάκη, ο οποίος μετά την προηγούμενη αναφορικά με την τόσο κακοποιημένη στην Ελλάδα έννοια του «επαχθούς χρέους» που προκάλεσε σάλο, αυτή τη φορά μίλησε στον Alpha 98,9 και δεν είπε τίποτα περισσότερο από τα αυτονόητα.
Ας δούμε ποια ήταν επακριβώς η ερώτηση και ποια η επίμαχη απάντηση:
ΕΡΩΤΗΣΗ: «Εσείς αποκλείετε το σενάριο αυτό που ήδη κυκλοφορεί και υποβόσκει και στους παραπολιτικούς διαδρόμους, ότι εάν πάει ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός μιας αυριανής κυβέρνησης στην Ευρώπη και με τον πρώτο τσαμπουκά που θα τους πουλήσει θα κλείσει η ΕΚΤ την κάνουλα και τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα και θα έρχεται μετά ο κάθε ένας μικροαστός και θα σκούζει και λέει δε θα έχεις πετρέλαιο για το νοσοκομείο, δεν θα έχεις τρόφιμα στα ράφια και όλα αυτά τα κινδυνολογικά ακούγονται, αλλά τα έχουμε δει και στην Αργεντινή και λίγο πολύ τα έχουμε δει και εδώ δίπλα στην Κύπρο. Δεν μπορούν να συμβούν και στην Ελλάδα;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Κανείς δεν αποκλείει τίποτα. Εκτιμώ, όμως, ότι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης θα είναι σκληρή, θα έχει διάρκεια, δε θα λυθεί σε ένα Eurogroup και δεν θα οδηγήσει ούτε από τη μια πλευρά ούτε από την άλλη πλευρά, φαντάζομαι, σε ακραίες καταστάσεις σαν αυτές που υπονοείτε».
Ο χαμός προκλήθηκε με το «κανείς δεν αποκλείει τίποτα». Έσπευσε να το αξιοποιήσει η Νέα Δημοκρατία, απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικώς δημιουργήθηκε απίστευτος θόρυβος… διότι ένας βουλευτής και μάλιστα ακαδημαϊκός και μάλιστα του ευρύτερου χώρου των οικονομικών επιστημών, είπε τα αυτονόητα. Όσο ιδεαλιστικό και αν ακούγεται, εάν ζούσαμε σε μια πιο «φυσιολογική χώρα», ούτε η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να το χειριστεί σε τόσο υψηλούς τόνους, με χαρακτηρισμούς, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να «θιχτεί».
Η Νέα Δημοκρατία, στην ανακοίνωσή της ανέφερε:
«Αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Σταθάκη για την κυνική του δήλωση ότι με ενδεχόμενη εφαρμογή των θέσεων του κ. Τσίπρα δεν αποκλείεται να ζήσουμε στην Ελλάδα φαινόμενα τύπου Αργεντινής ή Κύπρου. Του αξίζουν επίσης συγχαρητήρια και για το άδειασμά του προς τον κ. Τσίπρα, με τη δήλωσή του ότι δεν υπάρχει ‘επαχθές χρέος’, όπως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δηλώνει παντού».
Η Νέα Δημοκρατία προχώρησε δηλώνοντας ότι… «αναγνωρίζει το θάρρος» του κ. Σταθάκη να δηλώσει οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφικές για τον τόπο και ότι οι «ανοησίες περί ‘επαχθούς’ χρέους» συνιστούν επικίνδυνη λαϊκιστική προσέγγιση. Τέλος, κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να λάβει θέση επί των δηλώσεων, καθώς ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι η αλήθεια πως έχει κάνει πολύ πιο «ελαφριές» και «επαναστατικές» δηλώσεις σε ομιλίες του. Ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε κάνοντας λόγο για κυβερνητικό «ρεσιτάλ πανικού και απόγνωσης».
Για να το δούμε λίγο πιο ψύχραιμα όμως. Ουδείς ποτέ θα μπορούσε να αποκλείσει ότι η πλευρά των δανειστών, πού απλά δεν θα αποδεχθεί τη στάση και τα μονομερή – τετελεσμένα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα επικίνδυνη εκτροπή σε όλα τα επίπεδα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου Αργεντινής, ή σε τελική ανάλυση, παρόμοια. Θα πρέπει όμως την ίδια ώρα να αναγνωρίσουμε, ότι πίσω από αυτή την πεποίθηση όντως υπάρχει ένα «στρατηγικό παίγνιο» ανάμεσα στην Ελλάδα και στους δανειστές της.
Να εξηγήσουμε. Είναι απλό: Εάν η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένη να πάρει κάποιο έστω ρίσκο, δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα να κερδίσει σε περίπτωση που οι σχέσεις οδηγηθούν σε ρήξη, διότι οι δανειστές μας είναι φορείς της πεποίθησης, ότι έστω την ύστατη ώρα θα υποχωρήσουμε εμείς αντιλαμβανόμενοι ότι βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής.
Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται αυτό το οποίο στη στρατηγική (όσα ακολουθούν αποτελούν απλουστευμένη αποτύπωση των θεωριών τις οποίες δεν μπορούμε να αναπτύξουμε σε τόσο περιορισμένο χώρο) ονομάζεται «παράλογη λογική» και αποτυπώνεται και στο περίφημο «chicken game», το οποίο αναφέρεται στην πορεία σύγκρουσης που έχουν λάβει δύο αυτοκίνητα στον μονόδρομο και ο ένας οδηγός επιχειρεί να πείσει τον άλλο ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει…
Στη θεωρία πάντα, ο οδηγός μπορεί να βγάλει τα πόδια έξω από το παράθυρο (αφού πρώτα ανάψει μερικές φορές τα φώτα στον αντίπαλο…), ίσως δε να ξηλώσει και το τιμόνι πετώντας το επιδεικτικά από το παράθυρο. Εν ολίγοις, επιδεικνύει παράλογη συμπεριφορά μεταδίδοντας στον αντίπαλο την εικόνα «μη ορθολογικού αντιπάλου», ώστε να τον κάνει να σκεφτεί ότι έναν μη λογικό δεν μπορείς να τον πείσεις με λογικά επιχειρήματα να υποχωρήσει και να επιλέξει να υποχωρήσει αυτός.
Υπ’ αυτήν την έννοια, η παράλογη συμπεριφορά είναι κατά βάθος απόλυτα λογική, πάντα στο προαναφερθέν πλαίσιο. Το ζητούμενο όμως είναι, ότι την ίδια σκέψη με εσένα μπορεί αν την κάνει και ο αντίπαλός σου. Αυτό θα φέρει τη μετωπική σύγκρουση πολύ κοντά και ενδεχομένως όταν μία από τις δυο πλευρές λογικευθεί, θα μπορούσε να είναι πολύ αργά και να επέλθει το μοιραίο.
Ποιος έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση σύγκρουσης; Αυτός που έχει πιο σύγχρονα συστήματα ασφαλείας στο αυτοκίνητο, άρα… οι δανειστές μας. Εκτός κι αν ο «αδύναμος κρίκος» (δηλαδή εμείς…) επιχειρήσει να πείσει «κλείνοντας τα μάτια» και βγάζοντας ένα πλακάτ δείχνοντάς το στον αντίπαλο που θα λέει, «είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας».
Βέβαια, στην περίπτωσή μας είναι και ένα ζήτημα ερμηνείας το αν το «αυτοκίνητο» των δανειστών που είναι σαφώς πιο σύγχρονο, έχει την πολυτέλεια να υποστεί μεγάλες υλικές ζημιές και να είναι σε θέση κάποια στιγμή να ξαναβγεί στο δρόμο. Ακόμα κι έτσι, ένα αυτοκίνητο τρακαρισμένο πάντα θα φαίνεται στο μάτι του ειδικού. Υπάρχει όμως και η αντιστροφή του επιχειρήματος. Τα παλαιότερα αυτοκίνητα είχαν πιο γερά σασί και επιβίωναν με λιγότερες καταστροφές, παρότι οι πιθανότητες του οδηγού να χάσει τη ζωή του ήταν πολύ πιο αυξημένες…
Τα ανωτέρω αλληγορικά τα λέμε με έναν και μόνο σκοπό. Να προσπαθήσουμε όσους περισσότερους μπορούμε να τους πείσουμε, για το πόσο πιο ισχυρή θα ήταν η θέση της χώρας μας απέναντι στους δανειστές (που δεν είναι τοκογλύφοι αφού μας δανείζουν με απίστευτα χαμηλό επιτόκιο είναι όμως οι ηγεσίες τους ηλίθιες, αφού δεν κατανοούν, ότι παρά τη φιλότιμη προσπάθεια φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα), εάν ο πολιτικός κόσμος φρόντιζε να πετύχει ένα ελάχιστο συνεννόησης και η πολιτική μας ζωή δεν παρουσίαζε αυτή την κατάντια…
Με λίγα λόγια, παρότι οι θέσεις και των δυο βασικών κομμάτων έχουν λογική και επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα, ο λαϊκισμός που θεωρούν πως ανοίγει την πόρτα στην εξουσία, κλείνοντάς την για τον αντίπαλο, δεν επιτρέπει στον εξορθολογισμό της πολιτική σύγκρουσης και της ρητορικής. Με τέτοιον τρόπο, ώστε αυτή η σύγκρουση να βοηθά τον εθνικό αντικειμενικό στόχο, όχι να τον υπονομεύει. Γι’ αυτό είναι μεγάλη ανάγκη να πέσουν οι τόνοι.
Και θυμίζουμε προς αμφοτέρους, αλλά και σε όσους μας κάνουν την τιμή και μας διαβάζουν: Τίποτε στη ζωή δεν είσαι άσπρο ή μαύρο, τα πάντα κινούνται σε ένα απέραντο γκρίζο… Με βάση τη φιλοσοφία πίσω από τις επιλογές τους, ούτε η κυβέρνηση είναι «ενδοτική» ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ «έξαλλος». Ούτε ο Σαμαράς είναι ο… διάολος μεταμορφωμένος, ούτε ο Τσίπρας κανένα… αγγελούδι. Όλα όσα λένε και πράττουν έχουν από πίσω ένα σκεπτικό, που όπως πάντα έχει τα θετικά, τα αρνητικά και τα αγνώστου αποτελέσματος στοιχεία.
Αν η κοινωνία μας είχε ωριμάσει, θα είχε βοηθήσει τους ηγέτες να κατανοήσουν, ότι τέτοιες ακραίες πολιτικές συμπεριφορές είναι απλά αυτοκαταστροφικές… για όλους μας. Και οι πολιτικές στο τέλος κάπου θα συνέκλιναν. Έστω παρασκηνιακά θα υπήρχε μια συνεννόηση. Στην Ελλάδα όμως η εξουσία είναι αυτοσκοπός και η εικόνα που περνούμε προς τα έξω ρίχνει νερό στον μύλο των δανειστών που κατορθώνουν και μας χειραγωγούν…
ΠΗΓΗ: www.defence-point.gr