Κέρδη και απώλειες για τη Μέρκελ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με αφορμή τις χθεσινές εκλογές στο κρατίδιο της Βαυαρίας, ανταπόκριση των Melissa Eddy και Alison Smale στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Bavarian Voting Gives German Chancellor’s Re-election Hopes a Mixed Blessing», επισημαίνει τα αμφιλεγόμενα μηνύματα που εισέπραξε η Γερμανίδα Καγκελάριος Αγγελα Μέρκελ, καθώς οι συντηρητικοί σύμμαχοί της πέτυχαν απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές για το τοπικό Κοινοβούλιο, αλλά οι φιλελεύθεροι σύμμαχοί της στην εθνική κυβέρνηση δεν τα κατάφεραν.
Το γεγονός αυτό, τονίζεται τόσο στην ΝΥ Times, όσο και στην WALL STREET JOURNAL (ανταπόκριση από το Βερολίνο του Anton Troianovski στην έντυπη αμερικανική έκδοση με τίτλο “Bavarian Elections Deal Blow to Merkel Coalition»), μειώνει τις πιθανότητες σχηματισμού μιας νέας κυβέρνησης συνασπισμού με την ίδια σύνθεση μετά τις επικείμενες εθνικές εκλογές.
Όπως μάλιστα τονίζεται, το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα προκάλεσε άγχος στο Βερολίνο, όπου η συνέχεια της υφιστάμενης κυβέρνησης συνασπισμού εξαρτάται από την ισχυρή παρουσία του μικρότερου κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών.
Στις σχετικές ανταποκρίσεις προστίθεται ότι παρά το άνετο προβάδισμα της κας Merkel έναντι του κυριότερου αντιπάλου της, Peer Steinbruck, αυξάνεται η ανησυχία ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να επιχειρήσει να σχηματίσει κυβέρνηση με το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, σε περίπτωση που το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών αποτύχει να υπερβεί το κρίσιμο όριο του 5% στις επερχόμενες εκλογές.
Η σημασία των γερμανικών εκλογών, κατά τον Wolfgang Münchau, έγκειται όχι στο αποτέλεσμα που είναι λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο, αλλά στο αν το νέο γερμανικό Κοινοβούλιο που θα προκύψει, θα λάβει μέτρα για επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης (FINANCIAL TIMES, «Germany’s ‘Boring’ Election is Vital to the Eurozone”).
Καθοριστικός παίκτης είναι οι Σοσιαλδημοκράτες, που ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών θα προσδιορίσουν τη θέση τους, αν και το γεγονός ότι έχουν ασπαστεί τη νεοκλασική οικονομική πολιτική της Μerkel, δεν τους επιτρέπει μια επιθετική επιχειρηματολογία εναντίον της. Εάν το SPD δημιουργήσει συνασπισμό με το CDU, ο Münchau δεν προβλέπει αλλαγές στο εσωτερικό του κόμματος, καθώς αντίστοιχα στον προηγούμενο κυβερνητικό συνασπισμό μεταξύ 2005 και 2009, οι Χριστιανοδημοκράτες είχαν ‘καπελώσει’ τους Σοσιαλδημοκράτες.
Αν το SPD κερδίσει τις εκλογές με τη βοήθεια των Πρασίνων, θα κινηθούν γρήγορα, καθώς θα έχουν την πλειοψηφία τόσο στην Άνω όσο και στην Κάτω Βουλή και ενώ δεν αναμένεται ολοκληρωτική αλλαγή πολιτικής, θα αλλάξει οπωσδήποτε ο τόνος, αν και η πιθανότητα μιας τέτοιας νίκης είναι αμυδρή. Σε περίπτωση επικράτησης των CDU-FDP θα γίνει το ελάχιστο για να αποτραπεί η διάσπαση του ενιαίου νομίσματος. Το SPD ωστόσο έχει περισσότερες πιθανότητες να ανανεωθεί ως Αντιπολίτευση, παρά ως μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού.
http://www.ft.com/cms/s/0/0d4b655e-1c60-11e3-8894-00144feab7de.html
Στο ίδιο κλίμα και γράφοντας για το μπλογκ των FINANCIAL TIMES, ο Gavyn Davies αναφέρεται στην εξακολουθούμενη αισιοδοξία σε ορισμένους πολιτικούς κύκλους της ευρωζώνης αλλά και των αγορών, ότι ενδέχεται, μετά την νέα νίκη της Καγκελαρίου, να επισπευσθεί ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων (“Angela Merkel – Lame Duck or Saviour of the Euro?”).
Εάν η κα Merkel συγκυβερνήσει με τον έως τώρα εταίρο της, το FDP, η κυβέρνηση θα εξακολουθεί να μην χαίρει πλειοψηφίας στην Bundesrat, ενώ θα υπάρχουν πάντα αρκετοί ευρωσκεπτικιστές μεταξύ των μελών της, φόρμουλα που εξασφαλίζει εξαιρετικά αργούς συμβιβασμούς της τελευταίας στιγμής σε ό,τι αφορά στο ευρώ. Σε περίπτωση συγκυβέρνησης με το SPD, υπάρχει το ενδεχόμενο επιτάχυνσης των διαδικασιών, ένας τέτοιος συνασπισμός ωστόσο μπορεί να αποδειχθεί ασταθής και οι δυνατότητές του θα περιοριστούν από την ευρωσκεπτικιστική στάση των Γερμανών ψηφοφόρων.
Η στρατηγική της κας Μerkel έως τώρα παρακολουθεί τις αντοχές των ψηφοφόρων και του Συνταγματικού Δικαστηρίου και ως εκ τούτου δεν έχει υπάρξει αιμορραγία πολιτικής στήριξης. Εξάλλου η ίδια είναι πεπεισμένη ότι η κρίση στην ευρωζώνη προέκυψε επειδή οι αδύναμες οικονομίες δεν ακολούθησαν τις δομικές αλλαγές στον εργασιακό τομέα, που εισήγαγε η Γερμανία υπό τον Gerhard Schroeder. Δεν αποδίδει κανένα φταίξιμο στην Γερμανία για τα υπερβολικά τραπεζικά δάνεια πριν το 2008 ή για τη σκληρή δημοσιονομική πολιτική που ακολουθούσε και τα μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα που επεδίωκε. Πιστεύει πως οι αδύναμες οικονομίες οφείλουν να καταστούν γερμανικοί κλώνοι, που υποχρεώνονται από νομικές συμφωνίες να ακολουθήσουν τακτικές, που θα πάρουν χρόνια να έχουν αποτέλεσμα.
Δεν πρόκειται να υπάρξουν κοινά κυβερνητικά και τραπεζικά χρέη, εάν τα υπάρχοντα χρέη δεν τεθούν υπό έλεγχο και δεν εφαρμοστούν νέες συνταγματικές διαδικασίες. Η μόνη εξαίρεση που έκανε ήταν να παραχωρήσει την στήριξή της στον Mario Draghi έναντι του Jens Weidmann, καθώς το πολιτικό της ένστικτο την προειδοποίησε ότι ήταν ο μόνος τρόπος να χρηματοδοτήσει η Γερμανία τον Νότο, χωρίς να εξαγριωθεί το γερμανικό κοινό.
Επί του παρόντος, επικρατεί συναίνεση ότι η οξεία φάση της κρίσης αποτελεί παρελθόν, θα χρειαστεί όμως πολύς καιρός ώστε οι αδύναμες οικονομίες να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ενδέχεται η κα Merkel να επιδιώξει ταχύτερες μεταρρυθμίσεις στο Νότο, δεν πρόκειται όμως να επιδιώξει αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας, ώστε να επέλθει εξισορρόπηση στην ευρωζώνη, καθώς οι πλεονασματικές χώρες σπανίως αναγνωρίζουν τον ρόλο τους στην εξισορρόπηση των οικονομιών.
Είναι πιθανό η Γερμανίδα Καγκελάριος να διασώσει το ευρώ, αυτό όμως θα γίνει με τους δικούς της όρους, με τη δική της ταχύτητα και σύμφωνα με το προσωπικό της όραμα.
http://blogs.ft.com/gavyndavies/2013/09/15/angela-merkel-lame-duck-or-saviour-of-the-euro/