Τα πάθη του ΠΑΣΟΚ

Τα κόμματα γίνονται μεγάλα και διατηρούνται έτσι όταν συνδυάζουν πολιτικό όραμα, κυβερνητική αποτελεσματικότητα και ηγεσία. Αυτά δηλαδή που δεν διαθέτει τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Το πολιτικό όραμα που εφηύρε το 2004 ο Γ. Παπανδρέου βούλιαξε στα νερά του Καστελόριζου, ενώ η κυβερνησιμότητα του ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε μέχρι τις Κάνες και την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Το θέμα της ηγεσίας είναι αρκετά διαφορετικό. Ο Γ. Παπανδρέου πίστεψε ότι αποχωρώντας και αφού περάσει η φουρτούνα θα μπορούσε να επανέλθει «καθαρός», να διεκδικήσει νέο ρόλο. Ο Γ. Παπανδρέου ορθά διαμαρτύρεται όταν δηλώνει ότι δεν μπορεί να είναι αυτός που θα πληρώσει τις αμαρτίες όλης της μεταπολίτευσης. Ομως το μερίδιο που του αναλογεί με το Μνημόνιο είναι ήδη πολύ βαρύ.

Ο Ευ. Βενιζέλος παγιδεύεται στην αυτοπεποίθησή του, θεωρώντας ότι ξεμπερδεύεις εύκολα με το παρελθόν. Ακόμη κι αν αυτό έχει το όνομα Παπανδρέου. Αλλά αν το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ είναι το βαρίδι του σήμερα, προκύπτει ακόμη ένα πρόβλημα. Η ηγεσία του, η πριν και η νυν, είναι μέρος αυτού του παρελθόντος. Τουλάχιστον των τελευταίων είκοσι ετών.

Η τιμωρία του ΠΑΣΟΚ, με τις δημοσκοπήσεις να το δείχνουν στο 5-6% και να κινδυνεύει μάλιστα και με διάσπαση, δεν είναι μόνο για τις αμαρτίες που άρχισαν το 2009. Είναι και για τις παλιές αμαρτίες, όταν γέμιζε τις τσέπες που σήμερα έχουν αδειάσει. Οταν διορίζονταν αυτοί που τώρα απολύονται. Γιατί πάντα είναι η τελευταία γεύση που μένει…

Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πια και πολλά να πει. Την τυφλή αντίδραση την πουλάει καλύτερα η Χρυσή Αυγή, το «όραμα» το πλασάρει ευκολότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, για την κυβερνησιμότητα πείθει περισσότερο η ΝΔ του Α. Σαμαρά.

Δεν απομένουν και πολλά για το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Και το πρόβλημα αυτό το δομικό και υπαρξιακό του ΠΑΣΟΚ δεν λύνεται με ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, με πυροτεχνήματα περί κακοδιαχείρισης, για την οποία εάν υπάρχουν αποδείξεις υπάρχει μόνο ο δρόμος της Δικαιοσύνης και όχι τα «πειθαρχικά» (μια και τα χρήματα, μην ξεχνιόμαστε, είναι από τον κρατικό προϋπολογισμό).

Μακάρι το πρόβλημα της Κεντροαριστεράς να λυνόταν με τη διαγραφή του χρέους των 115 εκατ. ευρώ. Αν ήταν έτσι, όλο και κάποιος θα είχε σκεφθεί να υπάγονται και τα κόμματα στο άρθρο 99. Να μηδενίζουν κοντέρ και να ξεκινούν «καθαρά» από την αρχή…

Φωτογραφία ΕΘΝΟΣ – www.ethnos.gr