Βόρεια Κορέα: Κρίση ήταν και πέρασε;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παραλύουν τα αμερικανικά Πανεπιστήμια εν μέσω συνεχιζόμενων διαδηλώσεων υπέρ των Παλαιστινίων : Το Κολούμπια ανοίγει το δρόμο, ακυρώνει τελετή αποφοίτησης [videos]
Νέα επέμβαση της Αστυνομίας σε αμερικανικό πανεπιστήμιο: Διαλύθηκε χωρίς επεισόδια και συλλήψεις φιλοπαλαιστινιακός καταυλισμός στη Νότια Καλιφόρνια τα ξημερώματα
Της ΛΕΝΑΣ ΑΡΓΥΡΗ
Όταν πριν από μερικές εβδομάδες η Washington Post -και μαζί της ο υπόλοιπος πλανήτης –αναρωτιόταν αν ‘ τις εννοεί στα αλήθεια η Βόρεια Κορέα τις πολεμικές απειλές της’, κανείς δεν ήταν σε θέση να δώσει απάντηση. Και αυτό διότι κανείς δεν γνώριζε και εξακολουθεί να μην γνωρίζει τις πραγματικές προθέσεις του Kim Jong Un, ο οποίος, όπως λένε χαρακτηριστικά αναλυτές, δεν έχει δώσει δείγματα γραφής στο παρελθόν και συνεπώς είναι επικίνδυνα απρόβλεπτός.
Από τον πατέρα του ήξεραν τι να περιμένουν, από αυτόν όχι. Η Βόρεια Κορέα δεν είναι η ίδια χώρα που διαπραγματεύτηκε με την Ουάσιγκτον την πυρηνική συμφωνία του 1994, ούτε με την χώρα που το 2005 κατέληξε, στο πλαίσιο εξαμερών συνομιλιών, στην συμφωνία αποπυρηνικοποίησης. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει από τότε που ανέλαβε τα ηνία ο νεαρός ηγέτης , ο οποίος φαίνεται πως προσπαθεί να εδραιώσει την εξουσία του και να ενισχύει το ηγετικό του προφίλ, κυρίως απέναντι στους πανίσχυρους στρατηγούς του καθεστώτος του, άλλα και απέναντι στον νέο ηγέτη της Νότιας Κορέας Park Geun Hye.
Η Wall Street Journal είχε γράψει με νόημα ότι ‘όταν κάποιος συμπεριφέρεται σαν να είναι τρελός δεν σημαίνει ότι δεν είναι κιόλας’ και αυτό φαίνεται πως το σταθμίζουν σοβαρά σε όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Μπορεί η Βόρεια Κορέα λοιπόν, να μην είναι η ίδια χώρα που ήταν πριν από δύο χρόνια, το ίδιο ισχύει όμως, όπως επισημαίνουν αναλυτές αμερικανικών ινστιτούτων και για την Νότια Κορέα, η οποία μπορεί στο παρελθόν να έδειχνε μεγαλύτερη ανεκτικότητα στις απειλές της γείτονος, από την βύθιση του νοτιο-κορεατικού πλοίου όμως το 2010 όπου έχασαν την ζωή τους 46 ναυτικοί, ‘η Σεούλ επαναπροσδιόρισε τους κανόνες της στρατιωτικής εμπλοκής’ σύμφωνα με το Foreign Policy.
Και αν τελικά μετά από εβδομάδες υψηλότατων τόνων αντιπαράθεσης, η πολεμική ρητορική της Βόρειας Κορέας αντικαταστάθηκε από πρόταση για διάλογο, αναλυτές επιμένουν ότι αυτή η κρίση πέρασε, απλώς έως ότου έρθει η επόμενη. Την ίδια άποψη φαίνεται πως συμμερίζεται και ο Martin Dempsey επικεφαλής των αμερικανικών Δυνάμεων στην περιοχή, ο οποίος μιλώντας πριν από λίγες ώρες από την Κίνα είπε, ότι η Βόρεια Κορέα από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Un, έχει αυξήσει τον βαθμό της προκλητικότητας της και ο ίδιος αναμένει στο μέλλον κλιμάκωση των προκλήσεων και υψηλότερη πιθανότητα εμπλοκής από ότι στο παρελθόν.
Αναλυτές έσπευσαν να σχολιάσουν ότι ο εκκεντρικός ηγέτης της Πιον Γιανγκ, μάλλον σκέφτηκε πιο σοβαρά τι θα σημάνει για την χώρα του πιθανή πολεμική εμπλοκή. Και σε αυτήν την κατεύθυνση ασφαλώς βοήθησε και η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος της Ουάσιγκτον η οποία δεν άργησε να αποστείλει στην περιοχή της κορεατικής χερσονήσου, αμερικανικά βομβαρδιστικά B2 και σούπερ μαχητικά stealth F22.
Και έτσι φτάσαμε στην πρόταση για διάλογο. Διάλογο βέβαια υπό όρους, που μοιάζουν τουλάχιστον μη ρεαλιστικοί. Μεταξύ αυτών η άρση των κυρώσεων των Ηνωμένων Εθνών, η διακοπή των κοινών στρατιωτικών γυμνασίων Ουάσιγκτον- Σεούλ και η αναγνώριση της Πιον Γιανγκ ως πυρηνικη δύναμη . Η Νότια Κορέα απέρριψε κατηγορηματικά τις προυποθέσεις, ενώ ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας John Kerry είπε- στο πλαίσιο της γνωστής πια «στρατηγικής υπομονής» που επιδεικνύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες απέναντι στην Βόρεια Κορέα- ότι τουλάχιστον έγινε ένα μικρό βήμα, επιμένοντας ωστόσο ότι αν δεν υπάρξουν σαφή δείγματα αποπυρηνικοποιήσης δεν τίθεται θέμα διαλόγου.
Η Βόρεια Κορέα απάντησε πως αν πρόκειται να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου, θα προσέλθει επί ίσοις όροις. ‘ Δεν γίνεται η Πιον Γιανγκ να καθίσει στο τραπέζι με όλες τις πυρηνικές δυνάμεις για να συζητήσει την αποπυρηνικοποίηση της’ όπως ανακοίνωσε χαρακτηριστικά το βορειο-κορεατικό καθεστώς. Συνεπώς όπως εκτιμάται ,μπορεί οι τόνοι της αντιπαράθεσης να έπεσαν, δεν διαφαίνεται ωστόσο αχτίδα φωτός για έναρξη διαλόγου σε μια κατάσταση που θυμίζει φαύλο κύκλο.
Όπως λεει ο John Delury, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yonsei της Σεούλ ‘το πρόβλημα είναι ότι μεσούσης μιας κρίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προσέρχονται σε διάλογο διότι δεν θέλουν να επιβραβεύσουν μια προκλητική συμπεριφορά. Όταν περνά η κρίση όμως και πάλι δεν προσέρχονται σε διάλογο διότι τότε η Βόρεια Κορέα δεν αποτελεί πια πρώτη προτεραίοτητα’. Επιμένουν τόσο πεισματικά οι βορειο-κορεάτες στην αναγνώριση τους ως πυρηνική δύναμη, όσο πεισματικά επιμένουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην άρνηση μιας τέτοιας αναγνώρισης.
Ενας τρόπος να βρεθεί διέξοδος έστω και προσωρινή, είναι, όπως λεει ο Paul Carroll επικεφαλής του Ploughshares Fund αμερικάνικου think tank για θέματα ασφάλειας, να αρχίσει σταδιακά διάλογος χωρίς την συμμετοχή των αμερικανών, παρά μόνο αρχικά με την συμμετοχή της Νότιας Κορέας. Και εκτιμά ότι αυτό είναι ένα θέμα που θα συζητηθεί στις 7 Μαιου στον Λευκό Οίκο στις συνομιλίες που θα έχουν ο Μπαράκ Ομπάμα με τον Πρόεδρο της Νότιας Κορέας.