«Μέχρι και τη δεκαετία του 1960 πολλοί “αρκουδιάρηδες” τριγυρνούσαν στους δρόμους και τους μαχαλάδες της Θεσσαλονίκης. Άγριος βασανισμός για την άμοιρη αρκούδα (πώς κοιμάται ο γέρος με τη γριά;), επάγγελμα για τους γύφτους, τρόπος διασκέδασης για μικρούς και μεγάλους» (Κείμενο: Περικλής Σφυρίδης)
Στην εισαγωγή του για μια έκδοση με 12 ποιήματα/φωτογραφίες που κυκλοφόρησε πρόσφατα – αφιέρωμα στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη, γράφει για την «τέχνη του ελάχιστου» που υπηρετούν αμφότερες (ποίηση και φωτογραφία).