Άρθρα
Το μακεδονικό και η “τρικυμία εν ποτηρίω” στην Αθήνα: Δεν λύνεται με εφήμερες συμφωνίες
Του Γρηγόρη Ρουμπάνη Η τρικυμία που έχει ξεσπάσει στην Αθήνα με αφορμή την προκαταρκτική συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ για το ονοματολογικό και τα αλυτρωτικά της από βορρά γείτονος δεν είναι σοβαρή. Διότι έχει ξεσπάσει εν ποτηρίω, τουτέστιν ένας καβγάς χωρίς υγιή εγωισμό μεταξύ συμβιβασμένων και ευλύγιστων πολιτικών ηγετών.
Η ΕΕ να επιβάλει εμπάργκο στον “νταή” Ερντογάν αν θέλει να αποδείξει ότι βασίζεται σε αρχές και αξίες
Του Λευτέρη Χριστοφόρου* Πρόσφατα η Αμερικανική Βουλή αποφάσισε να παγώσει την πώληση όπλων προς την Τουρκία, αντιδρώντας στη συνολική προκλητική κι απαράδεκτη στάση και συμπεριφορά της. Γνωρίζοντας τα τεράστια συμφέροντα και τις παραδοσιακές σχέσεις των Η.Π.Α. με την Τουρκία, η απόφαση προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα κι αναδεικνύει την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Αμερικανών να συγκρουστούν με […]
Η άλλη θέση: Η συζήτηση για την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής να συνεχιστεί
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΚΡΙΑ* Ο λόγος του επιχειρηματία κ. Στάθη Βαλιώτη στην τελετή αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής στη Βοστώνη κατά την παραλαβή του διδακτορικού του διπλώματος, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και ενδιαφέροντα σχόλια στους εκκλησιαστικούς κύκλους και την ομογένεια.
Γιατί μας δουλεύει ο Ακιντζί; Γιατί μετά από 44 χρόνια αποκτήσαμε το “σύνδρομο του Σίσυφου”
Του Χρήστου Ιακώβου Ήδη πέρασαν τρία χρόνια από τότε που ο Μουσταφά Ακιντζί αναδείχθηκε επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του κατοχικού καθεστώτος και οι μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησε σε μερικούς για ταχεία λύση φρόντισε επ’ εσχάτων να τους αποδείξει, και μάλιστα με έναν εξευτελιστικό τρόπο, ότι επρόκειτο για φρούδες ελπίδες.
Οι εκδρομείς «έχουν πάντα δίκαιο»: Oι εκπτώσεις οδηγούν βαθμηδόν σε υποχωρήσεις στην κατοχή
Του Κώστα Βενιζέλου Θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη μια πρωτοτυπία, μια κυπριακή ιδιομορφία συμφιλίωσης με τα κατοχικά δεδομένα. Ενοχλήθηκαν, όπως αναφέρθηκε, πρέσβεις (ή πρέσβης) για τη ρηματική διακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία υπενθυμιζόταν ότι τα αρχαιολογικά μνημεία στα κατεχόμενα είναι κατά νόμο κλειστά για επισκέψεις, λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής.
Ζούμε ένα ιδιότυπο παγκόσμιο πόλεμο: Η εθνική κυριαρχία καταργείται από διεθνείς θεσμούς
Του Νίκου Κατσουρίδη Όταν το 1991 τελείωνε το σοβιετικό κράτος πολλοί βιάστηκαν να πανηγυρίσουν το τέλος του ψυχρού πολέμου, την οριστική απομάκρυνση ενός παγκόσμιου θερμού πολέμου, το τέλος των ιδεολογιών. Είπαν και έγραψαν πολλά για μια νέα τάξη πραγμάτων με δικαιοσύνη, ευημερία, ειρήνη και ασφάλεια. Η«κακή αρκούδα» γονάτισε, ο «αντίχριστος» ηττήθηκε. Χαρές και πανηγύρια. Γράφτηκαν […]
Η παράταση της κρίσης μεταξύ Βαρθολομαίου και Δημητρίου τρώει σαν σαράκι την Ομογένεια
Του Πανίκου Παναγιώτου Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ζήτησε την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου. Η απάντηση ήταν αρνητική και η Εκκλησία της Αμερικής εισήλθε σε νέα περίοδο κρίσης. Είχαν προηγηθεί διάφορα γεγονότα που προλείαναν το έδαφος προς αυτή την κατεύθυνση, με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τις σχέσεις Αρχιεπισκοπής Αμερικής με Φανάρι όσο και για τη συνοχή […]
Ο Ερντογάν θα κλιμακώνει την στρατηγική της έντασης όσο εκτιμά ότι την “εξαργυρώνει” πολιτικά
Του Γιώργου Σκαφιδά Όταν οι εντάσεις με τους «έξω» μεταφράζονται σε ψήφους και επιπλέον πόντους πολιτικής ισχύος στο εσωτερικό, τότε οι προκλήσεις θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Το έργο το έχουμε ξαναδεί στην Τουρκία, που είναι σα να έχει αναγάγει εδώ και δεκαετίες τη στρατηγική της έντασης σε βασικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής.
Τα σχέδια των “φαραωνικών” έργων του Ερντογάν στηρίζονται σε “σαθρές” οικονομικές βάσεις
Του Νίκου Μελέτη Μια οικονομία και μια πολιτική στρατηγική, βασισμένη στις θηριώδεις δημόσιες επενδύσεις, στον φθηνό δανεισμό και στην στήριξη των εγχώριων κατασκευαστικών κολοσσών, αποτέλεσε το βασικότερο όχημα του Ταγίπ Ερντογάν, για να προσφέρει ένα «οικονομικό θαύμα» στους πολίτες του.
Το “Κούγκι” της νέας Ιταλίας, η λειτουργία της Δημοκρατίας και η δική μας ανίατη ασθένεια.
Του Νίκου Μελέτη Η συζήτηση περί συνταγματικών εκτροπών και πολιτικών παρεκτροπών στην Ιταλία ανήκει στους γνώστες του αντικειμένου, που μάλλον ευδοκιμούν στην Ελλάδα, καθώς αίφνης προέκυψαν μερικές χιλιάδες εμπειρικοί ιταλο-συνταγματολογοι.