Οι εκδρομείς «έχουν πάντα δίκαιο»: Oι εκπτώσεις οδηγούν βαθμηδόν σε υποχωρήσεις στην κατοχή




Του Κώστα Βενιζέλου

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη μια πρωτοτυπία, μια κυπριακή ιδιομορφία συμφιλίωσης με τα κατοχικά δεδομένα. Ενοχλήθηκαν, όπως αναφέρθηκε, πρέσβεις (ή πρέσβης) για τη ρηματική διακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία υπενθυμιζόταν ότι τα αρχαιολογικά μνημεία στα κατεχόμενα είναι κατά νόμο κλειστά για επισκέψεις, λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής.

Το Υπουργείο Εξωτερικών ενημέρωσε τις ξένες διπλωματικές αποστολές για το αυτονόητο και προφανώς όσοι ενοχλούνται είναι εκείνοι –στις διάφορες πρεσβείες– που δεν βλέπουν την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Γι’ αυτό και χαριεντίζονται με τους εγκάθετους του κατοχικού καθεστώτος, που εκπροσωπούν την Τουρκία.

Υπάρχει η νομοθεσία, που απορρέει από τη συνεχιζόμενη κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο σύνολο της επικράτειάς της, η οποία επιπλέον συνάδει απολύτως με το Β΄ Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Χάγης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομίας σε Περίπτωση Ένοπλης Σύρραξης. Η νομοθεσία ξεκαθαρίζει όλα όσα πρέπει να γίνονται σε σχέση με τη διαχείριση των χώρων αυτών. Γι΄ αυτό και προκαλεί πολλά ερωτήματα η αντίδραση που υπήρξε. Δεν γνωρίζουν ή θεωρούν την Κύπρο suis generis; Μια ιδιόμορφη κατάσταση, που χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο;

Η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την εισβολή έχει κλείσει τα λιμάνια, τους αρχαιολογικούς χώρους ενώ εξακολουθεί να διαχειρίζεται ολόκληρο τον εναέριο χώρο και το FIR της. Εάν, για παράδειγμα, υπάρξει διαφορετική προσέγγιση στο θέμα των αρχαιολογικών χώρων, γιατί να μην ισχύσει στη συνέχεια κάτι παρόμοιο και για τα κλειστά λιμάνια;

Επειδή, όπως διαχρονικά επιβεβαιώνεται, ακόμη και οι μικρές εκπτώσεις οδηγούν βαθμηδόν σε υποχωρήσεις. Γι’ αυτό και το κατάντημα να διεξάγονται διαπραγματεύσεις στη βάση των αποτελεσμάτων της εισβολής και όχι για απαλλαγή από την κατοχή, την οποία μερικοί θέλουν να ομαλοποιήσουν.

Το ζητούμενο είναι η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και όχι η συμφιλίωση μαζί τους. Και η ανατροπή γίνεται με την ανάδειξη του ζητήματος και η εμμονή στην κατάργηση της κατοχής. Δεν μπορεί τούτο να γίνει όταν ανοίγονται μικρά ή μεγάλα παράθυρα για να εξυπηρετείται το ψευδοκράτος.

Γινόταν, για παράδειγμα, εναρμόνιση του κατοχικού καθεστώτος με το κοινοτικό κεκτημένο. Βαπτίστηκε, βέβαια, εναρμόνιση των Τουρκοκυπρίων, αλλά είναι γνωστό σε όλους ότι αυτή η διαδικασία δεν αφορά πρόσωπα, αλλά θεσμούς. Ακόμη, η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε τον τροχονόμο για να μεταβαίνουν στο λεγόμενο «προεδρικό» του ψευδοκράτους ξένοι αξιωματούχοι. Και το αποτέλεσμα γνωστό και η συμπεριφορά του κατοχικού ηγέτη διέψευσε όσους επένδυσαν στο «κοινό όραμα».

Δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση πώς να διευκολύνονται ξένοι διπλωμάτες να πηγαίνουν εκδρομές στα κατεχόμενα αρχαιολογικά μνημεία, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν σεβάστηκε η Τουρκία. Για να γινόταν τούτο, θα έπρεπε να καταργήσουμε τη νομοθεσία μας, να μην αποδεχόμαστε εφεξής ούτε τη Σύμβαση της Χάγης και να κρατήσουμε αποστάσεις από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

Δεν αφορά, ούτε και ενδιαφέρει την Κυπριακή Δημοκρατία, εάν οποιοσδήποτε ενοχλήθηκε από τη ρηματική διακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών και την υπενθύμιση του Τμήματος Αρχαιοτήτων, για τα όσα ισχύουν σε σχέση με τους αρχαιολογικούς χώρους στα κατεχόμενα. Και οι δύο κρατικές υπηρεσίες κάνουν το καθήκον τους, όπως τους το υπαγορεύει η νομοθεσία του κράτους τους, χωρίς να επηρεάζονται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που μεθοδεύει πιο… χαλαρές διαδικασίες συμφιλιωτικές με την κατοχή.

Εμάς μας ενοχλεί και μας εξοργίζει που κάποιοι δεν βλέπουν την κατοχή και αντιμετωπίζουν το Κυπριακό σαν περίπου διασυνοριακό πρόβλημα και μια διένεξη που δεν κλείνει επειδή είναι περίπου ξεροκέφαλοι οι εμπλεκόμενοι.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Το γυαλί Ουάσιγκτον-Άγκυρας έχει ραγίσει: Η Αμερική έχει πολλές επιλογές στη Μεσόγειο

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: