Αυτή είναι η διαδρομή του φυσικού αερίου προς τα Βαλκάνια: Ο ρόλος Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας
File photo Το έργο διασύνδεσης φυσικού αερίου Ελλάδας-Βουλγαρίας είναι καίριας σημασίας για τη χώρα και την περιοχή λόγω της στρατηγικής του σημασίας για την επίτευξη διαφοροποίησης των πηγών και των διαδρομών φυσικού αερίου Image by David Mark // pixabay.com
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το 2022 θα ολοκληρωθεί ο αγωγός με τον οποίο η Σερβία θα είναι σε θέση να προμηθεύει αέριο Αζερμπαϊτζάν μέσω του αγωγού Tap και επίσης μέσω της υποδομής εισαγωγής ΥΦΑ από την Ελλάδα.
Στην ουσία, ο αγωγός φυσικού αερίου Σερβίας-Βουλγαρίας είναι ένα άλλο κομμάτι αυτού του ενεργειακού παζλ που επηρεάζει μια τεράστια περιοχή, που εκτείνεται από την Κασπία Θάλασσα έως το Βελιγράδι.
Τα παραπάνω αναφέρει η ιστοσελίδα formiche.net σε κείμενο του Francesco De Palo. ΣΗμειώνει:
Η διοχέτευση του φυσικού αερίου προς τα Βαλκάνια, επιδεικνύει μια περίπλοκη αλλά σταθερή στρατηγική, η οποία ευθυγραμμίζει προσεκτικά τους διάφορους κρίκους μιας ενιαίας αλυσίδας, όχι μόνο της ενέργειας αλλά και της γεωπολιτικής. Το 2022, θα ολοκληρωθεί ο αγωγός με τον οποίο η Σερβία θα μπορεί να προμηθεύει αέριο του Αζερμπαϊτζάν μέσω του αγωγού Tap και επίσης μέσω της υποδομής εισαγωγής ΥΦΑ από την Ελλάδα. Στην ουσία, ο αγωγός φυσικού αερίου Σερβίας-Βουλγαρίας είναι ένα άλλο κομμάτι αυτού του ενεργειακού παζλ που επηρεάζει μια τεράστια περιοχή, που κυμαίνεται από την Κασπία Θάλασσα έως το Βελιγράδι.
Ονομάζεται Ibs και είναι ο δεύτερος βραχίονας των αγωγών φυσικού αερίου στα Βαλκάνια, που αναπτύχθηκε σε συνέργεια με την ελληνοβουλγαρική διασύνδεση του αγωγού αερίου Igb.
Πριν από λίγες ημέρες η Υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας Temenuzhka Petkova και την Σερβίδα αναπληρωτή πρωθυπουργός και υπουργό Ενέργειας Zorana Mihajlovic μίλησαν για το έργο κατά τη διάρκεια επιθεώρησης , συμφωνώντας σε ένα στρατηγικό σημείο: τον IGB. Ο IBS και o FSRU της Αλεξανδρουπολης είναι «αρμονικά φτιαγμένοι» , δηλαδή, αντιπροσωπεύουν τον νέο ενεργειακό σκελετό των ακτών των Βαλκανίων, που συνδέεται με διττό τρόπο με την ανάπτυξη επιχειρήσεων και κοινοτήτων.
Το IBS θα έχει χωρητικότητα 1,8 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων κατ’ έτος με δυνατότητα αντίστροφης ροής στον άξονα Βουλγαρίας-Σερβίας. Ο νέος σύνδεσμος συνδέεται με το έργο Terminal and Regasification Terminal (FSRU) της Αλεξανδρούπολης στο οποίο ο βουλγαρικός παίκτης φυσικού αερίου, Bulgartransgaz, κατέχει μερίδιο 20%.
Ο τερματικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης αποτελείται από την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και αναγέννησης (FSRU) με χωρητικότητα αποθήκευσης 170.000 κυβικών μέτρων ΥΦΑ και ικανότητα επαναεριοποίησης τουλάχιστον 5,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως.
Ο FSRU θα αγκυροβολήσει στην υπεράκτια περιοχή 17,6 χλμ νοτιοδυτικά του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και θα συνδεθεί με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου μέσω συστήματος αγωγών συνολικού μήκους 28 χλμ. Το έργο, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023, είναι απολύτως στρατηγικό επειδή βρίσκεται ακριβώς στη διασταύρωση του νότιου και κάθετου διαδρόμου φυσικού αερίου και προσφέρει πρόσβαση σε υγροποιημένο φυσικό αέριο στις αγορές της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας, Βόρειας Μακεδονίας αλλά με την προοπτική να εμφανιστεί και στην Ουκρανία και τη Μολδαβία.
Ακριβώς επειδή το FSRU θα συμβάλει σημαντικά στην πλήρη χρήση της παραγωγικής ικανότητας του νέου αγωγού, οι ΗΠΑ έχουν πάρει τα χέρια τους στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με μια στοχευμένη ιδιωτικοποίηση του λιμένα.
Οι ΗΠΑ εργάζονται σε αυτόν τον τομέα για τέσσερα χρόνια, μέσω δράσεων στρατηγικής συνεργασίας με την ελληνική κυβέρνηση: η επίδειξη του εκσυγχρονισμού του αεροδρομίου πραγματοποιήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν το Arc Endurance εισήλθε στο λιμάνι για πρώτη φορά. Αυτή η επίσκεψη ήταν μια απόδειξη της ιδέας για να δούμε πώς το λιμάνι μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλα πλοία φορτωμένα με φυσικό αέριο.
Το Arc Endurance περιέχει τις μονάδες του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών που ανήκουν στην Combat Aviation Brigade (CAB), 1st Division Πεζικού, και έχει επιστρέψει στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης πριν από λίγες ημέρες. Μεταξύ άλλων, το CAB θα χρησιμεύσει ως στοιχείο πολεμικής αεροπορίας της Ευρώπης-Αφρικής του αμερικανικού στρατού που είναι υπεύθυνο για τους αεροπορικούς πόρους των αμερικανικών δυνάμεων που αναπτύσσονται για την υποστήριξη της Επιχείρησης Atlantic Resolve, αποδεικνύοντας την υλικοτεχνική σημασία του αεροδρομίου.
Το πέρασμα που σχετίζεται με την τεχνική κατασκευή των αγωγών είναι συνυφασμένο με μια ακριβή γεωπολιτική στρατηγική, η οποία ξεκινά από τη Μεσόγειο εκτείνεται σε ολόκληρη την ακτή των Βαλκανίων, συνυφασμένη αφενός με τις πολιτικές της ΕΕ για τη διεύρυνση προς τα ανατολικά και, αφετέρου, με τον σχετικό Αμερικανό στον ενεργειακό φάκελο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται ο μεγαλύτερος εισαγωγέας υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην Ελλάδα.
Σε αυτό το σημείο πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η διαδικτυακή συνάντηση Athens Energy Dialogues, στην οποία συμμετείχαν και ο πρώην υφυπουργός Ενεργειακών Πόρων των ΗΠΑ Frank Fannon , ο οποίος επιβεβαίωσε πώς η κυβέρνηση Biden θα διατηρήσει μια ορισμένη συνέχεια στην πολιτική των ΗΠΑ για την ανάπτυξη μιας ισχυρής αγοράς ενέργειας στη νότια και ανατολική Μεσόγειο. Ο Fannon, εκτός από το ότι ακολούθησε προσωπικά όλες τις φάσεις που σχετίζονται με τους τρεις αγωγούς φυσικού αερίου που διέρχονται στο ελληνικό έδαφος (Tap, Tanap και Eastmed όταν θα ολοκληρωθεί), έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη νέα τριμερή εταιρική σχέση που γεννήθηκε μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες «υποστήριξαν με συνέπεια την ανάπτυξη της περιφερειακής αγοράς φυσικού αερίου, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει τον πιθανό αγωγό EastMed μαζί με άλλες επιλογές», δήλωσε ο Fannon, υποδεικνύοντας τη συμμετοχή διαφόρων Αμερικανών παικτών, οι οποίοι, ανέφερε συγκεκριμένα, ίσως σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει στο Πεκίνο, δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση.
Αλλά εκτός από το Igb, Tap, EastMed και η πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης Fsru, η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Fannon, θα μπορούσε επίσης να γίνει ένας κόμβος υδρογόνου στο μέλλον.
ΠΗΓΗ: formiche.net, Francesco De Palo – Grecia, Bulgaria, Serbia. L’ autostrada del gas fino ai Balcani