Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ. Photo via Twitter, @SDSMakedonija Северна
Πριν από δυόμισι δεκαετίες η τουρκική δραστηριότητα στα Βαλκάνια είχε να παρουσιάσει περιορισµένα δείγµατα πολιτικού σχεδιασµού.
Το σκηνικό πλέον άλλαξε και η Άγκυρα έκανε αισθητή την παρουσία της τόσο στην τότε ΠΓΔΜ όσο και -κυρίως- στην Αλβανία.
Εναγκαλίσθηκε ασφυκτικά την Αλβανία, µε τον Ερντογάν να χαρακτηρίζει τον λαό της αδελφό του τουρκικού. Κατόρθωσε µάλιστα να ασκεί ιδιαίτερη επιρροή στην αλβανική ηγεσία, η οποία σε περιπτώσεις που αφορούσαν τις σχέσεις της µε την Ελλάδα εµφανώς ακολουθούσε τα τουρκικά παραδείγµατα και υποδείξεις. Προσπάθειες προσέγγισης έγιναν και προς την πλευρά της ΠΓΔΜ.
Γνωστή η εξόφθαλµη υποστήριξη των Σκοπίων στο ονοµατολογικό, µε χαρακτηριστική την απαίτηση της Αγκυρας να τίθεται αστερίσκος στα έγγραφα του ΝΑΤΟ όπου γινόταν αναφορά στη συγκεκριµένη χώρα, µε την επισήµανση ότι « η Τουρκία αναγνωρίζει τη ∆ηµοκρατία της Μακεδονίας µε το συνταγµατικό της όνοµα».
Η εκλογή Ζάεφ και η Συµφωνία των Πρεσπών συνέβαλαν στη µεταστροφή της πολιτικής και της κοινωνικής αντίληψης για τις σχέσεις των Σκοπίων µε την Αθήνα. Μια τροπή που δεν οφείλεται µόνο στην ανάγκη για ελληνική συναίνεση στην ευρωατλαντική προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας αλλά και στην ίδια την πραγµατικότητα, την άµεση γειτνίαση των δύο χωρών και µε ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πολλά δείχνουν πως οι εξελίξεις στη σχέση Αθήνας – Σκοπίων θα είναι θετικές, ιδίως µετά τους χειρισµούς της ελληνικής πλευράς που κινήθηκε µε πραγµατισµό. Η Άγκυρα, βεβαίως, συνεχίζει να προσπαθεί για την επιβολή της παρουσίας της στη Βόρεια Μακεδονία.
Χαρακτηριστική η εκµετάλλευση ακόµα και της πανδηµίας, µε την αποστολή υγειονοµικού υλικού στη Βόρεια Μακεδονία. Με θορυβώδη και ενορχηστρωµένη προβολή της τουρκικής µεγαθυµίας «που µετουσιώνεται σε πράξεις όταν τόσοι και τόσοι στη ∆ύση διατυµπανίζουν την ανάγκη για τη µη παρουσία της Τουρκίας στα Βαλκάνια».
Ιδίως αν η Αθήνα συνεχίσει σταθερά να ενδιαφέρεται για τη Βόρεια Μακεδονία (που θα εφαρµόζει απαρέγκλιτα τη Συµφωνία των Πρεσπών) και την Αλβανία, που έχουν κάθε λόγο και συµφέρον να βελτιώσουν στο ύψιστο σηµείο τις σχέσεις τους µε την Ελλάδα.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ