Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ με συνεργάτες του. Φωτογραφία υπουργείο Άμυνας
Υπάρχει κανείς που δείχνει διάθεση να σταματήσει τους Τούρκους; Εάν όχι, τότε ο τουρκικός επεκτατισμός θα γίνεται όλο και πιο επιθετικός σε Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη.
Στην περίπτωση που οι ΗΠΑ και η Ρωσία, με βάση κάποια φόρμουλα ειρήνευσης, αποδεχτούν την παρουσία στρατευμάτων της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία, στην ουσία θα της αναθέσουν πρωτεύοντα περιφερειακό ρόλο για να ολοκληρώσει το έγκλημά της.
Λίγες ώρες πριν την πρόσφατη μετάβαση στην Άγκυρα του Αμερικανού αντιπροέδρου Μάικ Πενς και του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε πει ότι «καμία δύναμη δεν μπορεί να σταματήσει την επιχείρηση της Τουρκίας προτού επιτευχθούν οι στόχοι της».
Ο ιμπεριαλισμός είναι σαν την Λερναία Ύδρα, αθάνατος και πολυκέφαλος. Για να εξαφανιστεί από τον πλανήτη θα πρέπει η απληστία να θαφτεί βαθιά μέσα στη γη.
Η Τουρκία εισέβαλε ανενόχλητη στη Συρία, όπως και στο νησί μας το 1974. Σε μια άνιση μάχη, οι Κούρδοι πολεμούν μόνοι και εγκαταλελειμμένοι. Έτσι πολέμησαν και οι Έλληνες της Κύπρου, διπλά προδομένοι από «δικούς» μας και ξένους.
Για 45 χρόνια η σημαία του κατακτητή είναι χαραγμένη πάνω στον Πενταδάκτυλο. Κι ενώ πρόκειται για ένα προκλητικό σύμβολο καταπάτησης κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, καμία δύναμη σε Ανατολή και Δύση δεν απαίτησε μέχρι σήμερα την εξαφάνισή του.
Αν και αποδείχθηκε επανειλημμένα ότι σε κάθε υποχώρηση της ελληνικής πλευράς και σε κάθε επίδειξη καλής θέλησης, η Τουρκία απαιτεί όλο και περισσότερα, στοχεύοντας στη διαμόρφωση συνθηκών δημιουργίας και εδραίωσης τετελεσμένων γεγονότων (είτε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είτε επί του εδάφους-θαλάσσης), εντούτοις η Κύπρος και η Ελλάδα επιμένουν να ακολουθούν την ίδια χρεοκοπημένη και κυρίως εθνικά επιζήμια πολιτική.
Όπως απορρίπτεται συνολικά η επιλογή του πολέμου ως εθνική στρατηγική για την αποτίναξη της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και τη διαφύλαξη της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, άλλο τόσο θα πρέπει να απορρίπτεται ο διάλογος που απενοχοποιεί και δίνει άλλοθι στην Τουρκία.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, προέτρεψε «όλα τα μέρη» να επιδείξουν τη «μέγιστη αυτοσυγκράτηση». Όπως και για την Κύπρο, ενώ η Τουρκία είναι η κατοχική δύναμη και η χώρα που εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ, ο κ. Γκουτέρες καλεί «όλα τα μέρη» να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση.
Πώς λοιπόν ένας τέτοιος μεσολαβητής, ο οποίος δεν τολμά ή δεν τον αφήνουν να ξεχωρίσει το φως από το σκοτάδι, θα μπορέσει να συμπεριφερθεί δίκαια, λογικά και έντιμα για την επίλυση ενός διεθνούς προβλήματος, όπως το Κυπριακό;
Εκείνο που απαιτείται τώρα είναι η διαμόρφωση συνθηκών για να αντιμετωπιστεί όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά ο τουρκικός επεκτατισμός, χωρίς νέες εθνικές ταπεινώσεις και χωρίς καινούργιους ακρωτηριασμούς των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Και επειδή οι δικτάτορες έχουν συνήθως άδοξο τέλος, θα έρθει η στιγμή, αργά ή γρήγορα, που η διαδρομή του σουλτάνου Ερντογάν θα τελειώσει. Μαζί του όμως δεν αποκλείεται να τελειώσουν και κάποια από τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας.
Άλλωστε, η κάθε απληστία μπορεί να μην εξαφανίζεται, αλλά μερικές φορές πληρώνεται ακριβά.
Ποιος σκότωσε τον Γ.Γ. του ΟΗΕ; Νέα έκθεση για τα αίτια της συντριβής του αεροπλάνου του