File Photo: ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Ο διευθυντής του Μαρασλείου Δημοτικού Σχολείου μπαίνει στην τάξη να αντικαταστήσει τη δασκάλα της Α’ δημοτικού, που απουσιάζει. Λέει στους μαθητές θα τους διαβάσει ένα παραμύθι.
«Δε γίνεται, αυτή την ώρα έχουμε ελεύθερο κείμενο», απαντούν ήρεμα τα πρωτάκια.
Κάθε Παρασκευή τα παιδιά έχουν το συμβούλιο της τάξης. Λόγω εκλογών, για δυο συνεχόμενες Παρασκευές τα σχολεία παρέμειναν κλειστά. «Το πρώτο πράγμα που είπαν, όταν επέστρεψαν την Τρίτη, ήταν πώς θα αναπληρώσουν τα συμβούλια που έχασαν, γιατί “έχουν πολλά πράγματα να συζητήσουν”», αναφέρει η κ. Παούρη.
Μια πρωτοβουλία, που γεννήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, μέσα στην οικονομική κρίση, αλλά ήδη εφαρμόζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. «Μετά το 2010 βλέπαμε τη χώρα να πηγαίνει στα βράχια, και είπαμε, ας βελτιώσουμε τα σχολεία μας», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δάσκαλος Μπάμπης Μπαλτάς.
Τότε, σε σχολείο στην Καλογρέζα, το 1931, εγκαθίσταται το πρώτο τυπογραφείο σε σχολικό χώρο. Φέτος, λειτούργησε τυπογραφείο μέσα στο σχολείο του 4ου δημοτικού Ταύρου.
Η συνεργασία μεταξύ των μαθητών, η σύνδεση θεωρίας και πρακτικής μέσα από την παραγωγή και την προσφορά υπηρεσιών, η συμμετοχή των μαθητών στις αποφάσεις της τάξης, η ισότητα, η ελεύθερη έκφραση, η επαφή με την κοινότητα και τη γειτονιά αποτελούν τον κορμό της μεθόδου.
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ μίλησε για τη μέθοδο αυτή με εκπαιδευτικούς από το Μαράσλειο δημοτικό (Κολωνάκι), το 36ο δημοτικό Αθηνών (Εξάρχεια), το 21ο Νηπιαγωγείο (Γκύζη) και το 123ο δημοτικό Γκράβας (Πατήσια).
Λαχανόκηποι ανθίζουν στα σχολεία
Στο μπαλκόνι, έξω από την τάξη της β’ δημοτικού στο 36ο δημοτικό σχολείο Αθηνών, μεγάλωσαν τη χρονιά που πέρασε κολοκυθιές, κρεμμύδια, καρύδια, πατάτες, ντομάτες, δυόσμος, στάρι, αλόη, χαμομήλι, μουσμουλιά.
Στο 21ο Νηπιαγωγείο Αθηνών τα παιδιά φύτεψαν δυο παρτέρια: ένα με λαχανικά και ένα με αρωματικά φυτά. Παραδίπλα, στην κουζίνα του νηπιαγωγείου μέσα στη χρονιά τα παιδιά μαγείρευαν με τη νηπιαγωγό Νίκη Κοκκινοπλύτη τα κηπευτικά τους, έκαναν σαλάτες και έτρωγαν όλοι μαζί. Το πότισμα, η φροντίδα, η παρακολούθηση της ανάπτυξής τους και ο καθαρισμός του χώρου ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους υπ’ ευθύνη τους.
Γνωρίζοντας την ιστορία και τους καλλιτέχνες της γειτονιάς
Μια διαδρομή του 36ου περιλάμβανε τη γνωριμία με συγγραφείς της γειτονιάς, παλιούς και νέους. Από τον Βενέζη, τον Καρυωτάκη, τον Λαπαθιώτη, τον Σεφέρη, την Λότη-Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, τον Νίκο Πιλάβιο, μέχρι την Αργυρώ Κοκορέλη, τον Χρήστο Μπουλώτη και άλλους. «Ό,τι έχει η γειτονιά σε μουσική, λογοτεχνία, ιστορία τα ενεργοποιούμε», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μπαλτάς.
Τα νέα έφτασαν σε ένα δημοτικό στο Ψυχικό και σε ένα άλλο στου Γκύζη και άρχισε μια αλληλογραφία μεταξύ των παιδιών, καθώς έφτιαχναν ιστορίες για τον Μέλβιλ.
Στο 21ο νηπιαγωγείο τα παιδιά επισκέφτηκαν γκαλερί στου Γκύζη, ενώ καλλιτέχνες ήρθαν στο σχολείο. Στο γειτονικό Πεδίο του Άρεως συζήτησαν για τα αγάλματα, ενώ ήρθαν σε επαφή με το γλύπτη Θεόδωρο Παπαγιάννη. Συμμετείχαν σε έκθεση στην Τεχνόπολη με ένα χαρτογλυπτό με τη λέξη «Αθήνα», το οποίο τράβηξε το ενδιαφέρον του τότε δημάρχου Γιώργου Καμίνη. Του το χάρισαν, όταν τον συνάντησαν στο δημαρχείο και του εξέφρασαν τα παράπονά τους για τις κλειστές παιδικές χαρές της περιοχής στους, καθώς δεν έχουν πού να παίξουν.
Οι μαθητές της Γ’ Τάξης του 123ου δημοτικού Γκράβας περπάτησαν μέχρι τις πλατείες Νικολόπουλου (πρώην Εύας) και Παπαλουκά (πρώην Χαλεπά) στη συνοικία Κυπριάδου. Μελετώντας τα αγάλματα επέλεξαν να «υιοθετήσουν» την Εύα.
Συχνά γίνονται μαθήματα στην ύπαιθρο, άλλωστε η αποσχολειοποίηση (deschooling) αποτελεί μια δημοφιλή πρακτική για εκπαιδευτικούς και μαθητές.
Παράλληλα, επειδή, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μπαλτάς «η κοινότητα δεν είναι κάτι στατικό, έτοιμο, υπάρχει σε αλληλεπίδραση με όλους μας», γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές παίρνουν πρωτοβουλίες για την διαμόρφωση της περιοχής τους. Για παράδειγμα η παιδική βιβλιοθήκη στο Πεδίο του Άρεως ξεκίνησε από δασκάλους της ευρύτερης γειτονιάς, ή ο εγκαταλειμμένος λόφος Φινόπουλου απέκτησε ξανά παιδική χαρά, παγκάκια, δέντρα χάρη στην κινητοποίηση νηπιαγωγών, γονιών και παιδιών του Γκύζη.
Συμβούλιο τάξης
Η συνέλευση και το συμβούλιο τάξης αποτελούν μια από τις βασικότερες λειτουργίες της μεθόδου Φρενέ. Στην αρχή της ημέρας γίνεται μικρή συνέλευση, όπου φτιάχνεται ένα πλάνο εργασίας για την ημέρα και τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες.
Ποια κείμενα θα μπουν στην εφημερίδα, τι λαχανικά θα καλλιεργηθούν, πώς θα διακοσμηθεί η αίθουσα, τι διαδρομές θα πραγματοποιηθούν, ό,τι συμβαίνει στην τάξη περνάει από το συμβούλιο. Επίσης συζητιούνται τυχόν προβλήματα μαθητών και οι συμμετέχοντες συνεργάζονται για τη λύση.
Εφημερίδα σχολείου και μικρά βιβλία
Στην πρώτη σελίδα στην εφημερίδα του 21ου νηπιαγωγείου είναι τα γενέθλια και ποιος γιορτάζει, αυτό ενδιαφέρει κυρίως τα νηπιαγωγάκια, αναφέρει η κ. Κοκκινοπλύτη. Ακολουθούν τα νέα του λαχανόκηπου, πού πήγανε βόλτες, αν επισκέφτηκαν κάποιο συγγραφέα και στο τέλος οι σχολικές δραστηριότητες.
Η εφημερίδα της Β’ Τάξης του 36ου τυπώνεται στο Εθνικό Τυπογραφείο και οι μαθητές είναι παρόντες σε όλη τη διαδικασία. Έρχονται με τα κείμενά τους, βλέπουν τη φωτοσύνθεση, τον τσίγκο, πώς μπαίνει στη μηχανή, μέχρι το τελικό προϊόν. «Ὁ,τιδήποτε αφορά την τεχνολογία αρέσει στα παιδιά, γιατί είναι ένας ορατός, εμπειρικός κόσμος», λέει ο κ. Μπαλτάς. Μετά την τοποθετούν, εκτός από το σχολείο, σε γνωστά τους σημεία στη γειτονιά (φούρνο, βιβλιοπωλεία, κλπ).
Τα μικρά βιβλία φτιάχνονται από τα παιδιά και είναι οι δικές τους ιστορίες εικονογραφημένες σε ένα οχτασέλιδο, από διπλωμένο Α4 χαρτί.
«Σπάμε το μοντέλο τάξη-διάλειμμα με το τρίπτυχο τάξη-αυλή-κοινότητα»
«Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να τεκμηριώνει αυτό που αναδύεται από τον κόσμο των παιδιών. Η παιδική ηλικία κάτι φέρνει. Αναμειγνύονται οι δυο ορίζοντες και ξεκινάει μια διαδικασία. Σπάμε το μοντέλο τάξη-διάλειμμα με το τρίπτυχο τάξη-αυλή-κοινότητα», επισημαίνει ο κ. Μπαλτάς στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Καμιά φορά η συνεργασία δεν είναι εφικτή, οπότε δεν προχωράει εκείνη τη στιγμή η ομάδα.
«Ο σκοπός είναι το παιδί να μορφωθεί», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παούρη. Λαμβάνοντας υπ’ όψη την επιθυμία του παιδιού, το ατομικό δηλαδή, μαθαίνει πώς αυτή την επιθυμία να μπορεί να την επικοινωνήσει μέσα σε ένα συλλογικό πλαίσιο (τάξη) και να το χειριστεί μέσα από τη συνεργασία και τη δημοκρατική διαδικασία.
Η συμμετοχή εμψυχώνει τα παιδιά, λέει η κ. Καντούρου. «Βλέπουμε μαθητές, οι οποίοι βαριούνταν να γράψουν ο,τιδήποτε, να γράφουν τώρα κείμενα με ενθουσιασμό. Υπάρχουν κάποια παιδιά, που θέλουν περισσότερη δουλειά να φτάσουν στη συνεργασία, άλλα είναι πιο δεκτικά», εξηγεί.
Μείωση της βίας, σεβασμό στο δάσκαλο και το σχολείο, βελτίωση επιδόσεων και δεξιοτήτων
Σύμφωνα με έρευνες σχετικά με την παιδαγωγική μέθοδο Φρενέ, τα ευρήματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα Theodile του Πανεπιστημίου Lille III στη Γαλλία διερεύνησε τα αποτελέσματα της μεθόδου σε ένα σχολείο της Λιλ. Η βία μειώθηκε από τον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας του σχολείου με τη συγκεκριμένη παιδαγωγική μέθοδο.
Ο σεβασμός τόσο προς το δάσκαλο όσο και προς τους κανονισμούς ήταν πολύ μεγαλύτερος σε σύγκριση με την παραδοσιακή παιδαγωγική. Οι διαδικασίες του συμβουλίου της τάξης, καθώς και το δικαίωμα λόγου που έχουν τα παιδιά στο σχολείο, τους δίνουν την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας (π.χ. ενεργητική ακρόαση, επιχειρηματολογία) και τη δεξιότητα κριτικής σκέψης και προβληματισμού.
Επικρατεί μεγάλη ησυχία μέσα στο σχολείο, τόσο κατά το διάλειμμα όσο και μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια του μαθήματος (Στυλιανού, Παπαδόπουλος, & Καραγιάννη, 2009).
Το Δίκτυο Συνεργατικών Σχολείων
Από το 2015 έχει συγκροτηθεί το «Δίκτυο Συνεργατικών Σχολείων με την Παιδαγωγική Freinet» τα μέλη του οποίου συναντιούνται μια φορά το μήνα και ανταλλάσσουν εμπειρίες και πρακτικές από τις τάξεις τους, το οποίο δημιουργήθηκε από την παιδαγωγική ομάδα «Το Σκασιαρχείο. Πειραματικοί ψηλαφισμοί για ένα σχολείο της κοινότητας» σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς της Ελληνικής Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. «Το Δίκτυο έχει αποκτήσει μεγάλη δυναμική και έρχονται εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα, ενώ όλο και περισσότεροι ζητούν να μάθουν για τη μέθοδο», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παούρη. Πραγματοποιούνται επιμορφώσεις στους ενδιαφερόμενους, ενώ η προσέγγιση είναι εγκεκριμένη από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Συμμετέχει στη «Διεθνή Ομοσπονδία του Κινήματος του Μοντέρνου Σχολείου» (FIMEM), όπου συναντιούνται κάθε δύο χρόνια εκπαιδευτικοί από 40 χώρες.
16/06/2019
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο Αυστραλός στρατιώτης που διέσωσε την ελληνική σημαία από τους Γερμανούς, στην Κοζάνη