Αν αναλύσει κανείς με σοβαρότητα και χωρίς αντιπολιτευτικό τόνο, την επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία και τις συζητήσεις που θα έχει με τον ισλαμιστή ηγέτη της, Ταγίπ Ερντογάν, θα καταλήξει εύκολα σε ένα συμπέρασμα, που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει:
Παίρνοντας ένα-ένα τα ζητήματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν την Ελλάδα, ο καθένας διαπιστώνει χωρίς δυσκολία ότι η Τουρκία βρίσκεται απέναντι σε όλα. Ξεκινώντας από τα ελληνικά εθνικά θέματα, βλέπουμε ότι οι δύο χώρες και οι ηγέτες τους, δεν συμφωνούν. Οι αξιώσεις της γειτονικής χώρας είναι απαράδεκτες και είναι αδύνατον να γίνουν αποδεκτές από οποιονδήποτε Έλληνα ηγέτη. Όποιος τις δεχθεί θα ψάχνει χώρα για να φύγει…
Την ίδια στιγμή δεν επιτρέπει στους Αλβανούς να επιλύσουν τα ανοικτά θέματα με την Ελλάδα και ενώ η ελληνοαλβανική συμφωνία ήταν πολύ κοντά.
Είναι αυτοί οι λόγοι, και πολλοί άλλοι βέβαια, οι οποίοι μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε «τι γυρεύει ο Αλέξης Τσίπρας στο τουρκικό παλάτι (και παζάρι)»… Υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα να πείσει ο Έλληνας πρωθυπουργός τον Ταγίπ Ερντογάν για να τερματίσει την πολιτική των προκλήσεων και του εθνικιστικού παροξυσμού; Γιατί δεν τα κατάφερε τις προηγούμενες φορές και θα μπορέσει τώρα;
Οι συνομιλίες με ηγέτες όπως ο Ερντογάν δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, διότι στην ουσία αυτοδεσμεύεσαι εσύ και ο πρόεδρος της Τουρκίας συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο του εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Αναρωτήθηκα πολλές φορές ποιο ήταν το κέρδος της χώρας μας από τις κατά καιρούς συναντήσεις των Ελλήνων και των Τούρκων ηγετών. Η επιθετικότητα είναι μία καθημερινότητα και φοβάμαι πως θα τερματιστεί μετά από ένα ακραίο πολεμικό επεισόδιο.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα φοβήθηκε και δεν έστειλε πολεμικά πλοία στα Ίμια, προκαλεί ανησυχία. Η ιστορία έδειξε ότι η Ελλάδα δεν έχασε όταν δεν υποχώρησε. Ακόμα και στην Κύπρο το 1974, όταν το νησί έμεινε αβοήθητο προδομένο από την «Μητέρα Πατρίδα», οι Τούρκοι χρειάστηκαν σχεδόν ένα μήνα για να νικήσουν τους λίγους Ελληνοκύπριους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν άοπλοι.
Τις τελευταίες ημέρες οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν εισέλθει σε νέα περίοδο κρίσης με αφορμή τις ανάρμοστες οικονομικές σχέσεις του κ. Ερντογάν με τον Νικολάς Μαδούρο.
Στην Ουάσιγκτον πιστεύουν πως ο πρόεδρος της Τουρκίας εξυπηρετεί τον Μαδούρο που πουλά τον χρυσό του μέσω της Άγκυρας στην Τεχεράνη. Λέγεται πως ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον έχει εισηγηθεί ένα πακέτο κυρώσεων για τις χώρες που εξυπηρετούν το καθεστώς του Μαδούρο. Στον κατάλογο αυτών των χωρών δεν είναι μόνο η προβληματική Τουρκία.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμία απολύτως δουλειά να αναμειχθεί στον καυγά των ελεφάντων. Διότι ως γνωστόν σε αυτού του είδους τους καυγάδες την πληρώνουν πάντα οι αδύνατοι.
Δεν είχε κανένα λόγο να επισκεφθεί την Τουρκία ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Διότι κάλλιστα θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως η συνάντηση κατά την οποία το μοναδικό σημείο συμφωνίας αφορούσε ένα ηγέτη, τον Νικολάς Μαδούρο, τον οποίο έχει απορρίψει ο λαός του…
Μόνες Ελλάδα και Κύπρος στις απειλές της Τουρκίας: Που είναι οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας;