Η «βίαιη» φραστική αντίδραση της Μόσχας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκάλεσε σοκ στη Λευκωσία, αλλά και στην Αθήνα, που δεν ανέμεναν τέτοια απροκάλυπτη επέμβαση στις υποθέσεις της Κύπρου, μίας χώρας μέλους της Ε.Ε. και του ΟΗΕ.
Η Ρωσία παρενέβη με τρόπο που θύμισε άλλες καταδικασμένες εποχές, όταν οι δύο υπερδυνάμεις αποφάσιζαν και διέταζαν και αν δεν συμμορφώνονταν οι μικρές χώρες, βρίσκονταν απέναντι σε πραξικοπηματικές ενέργειες.
Σε ότι αφορά την Κύπρο, αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη, είναι ότι αμφισβητείται το δικαίωμα της εκλεγμένης κυβέρνησης, μίας χώρας που ανήκει στην ενωμένη Ευρώπη, να συμμαχήσει με όποια χώρα επιθυμεί -στη συγκεκριμένη περίπτωση τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και η Ρωσία απειλεί ότι θα παρέμβει, ότι και να σημαίνει αυτό.
Η αμερικανική κυβέρνηση αντέδρασε το βράδυ της Πέμπτης, απαντώντας σε ερώτηση του «ΕτΚ», λέγοντας ότι είναι παράλογοι οι ισχυρισμοί της Μόσχας, διότι η Ουάσιγκτον και η Λευκωσία «υπέγραψαν τον Νοέμβριο μη δεσμευτική «δήλωση προθέσεων», εκφράζοντας την επιθυμία των δύο χωρών να διερευνήσουν ευκαιρίες για εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που περιλαμβάνει την αντιτρομοκρατία, την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, την ασφάλεια του κυβερνοχώρου και την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες».
Η Κύπρος αναδεικνύεται ως το επόμενο σημείο σύγκρουσης της Ρωσίας και της Αμερικής, μετά τα Βαλκάνια. Η Μόσχα την χρησιμοποιεί ως «οικονομική βάση» και δεν είναι μυστικό ότι έχουν ξεπλυθεί δισεκατομμύρια δολάρια μέσω του τραπεζικού συστήματος. Η Ουάσιγκτον, από την πλευρά της, θεωρεί την Κύπρο ως ένα καλό στρατηγικό σημείο για στρατιωτικές ενέργειες στη Μέση Ανατολή.
Αυτό που έχει σημασία και πρέπει να το λάβουν υπόψη τους η Λευκωσία και η Αθήνα, είναι ότι η Ρωσία εμφανίζεται να έχει συμφέροντα και στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Και στην ουσία η προειδοποίηση περιέχει και στρατιωτική απειλή.
Οπότε, και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να κάνουν μία έντιμη κουβέντα με τους Αμερικανούς και να υπογραμμίσουν και το στοιχείο της απειλής. Οι στρατηγικές συμμαχίες πρέπει πάντα να περιέχουν και πρόβλεψη για (στρατιωτική) κάλυψη…
Λύσεις για το Σκοπιανό και το Κυπριακό ενάντια στο λαϊκό αίσθημα: Πως την είδαν οι ηγέτες μας;