Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η σύγκρουση του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, έχει φτάσει πλέον σε άλλα επίπεδα, πιο επικίνδυνα παρά ποτέ.
Παρά το γεγονός ότι η εμπειρία έχει αποδείξει πως στις πολύ μεγάλες κρίσεις κάποιος κάπου παρεμβαίνει σαν ο από μηχανής …Θεός, εδώ φαίνεται πως δεν ισχύει. Διότι είναι πολλές οι δυνάμεις που θέλουν να βλέπουν χώρες, όπως η Τουρκία και το Ισραήλ, να φτάνουν ακόμα και σε …πόλεμο, που σε τούτη την περίπτωση δεν βλέπω να συμβαίνει, επειδή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε Παγκόσμιο Πόλεμο…
Προς το παρόν ο πόλεμος είναι φραστικός, αν και ο πρόεδρος της Τουρκίας πιστεύει πως πίσω από τα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας βρίσκεται το Ισραήλ και οι Οίκοι, οι οποίοι -όπως διατείνεται- ελέγχονται από Εβραίους της Διασποράς.
Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία της κατοχικής δύναμης δεινοπαθεί το τελευταίο διάστημα και οι εξελίξεις μπορεί να είναι καταιγιστικές εάν επιβεβαιωθούν στο ελάχιστο τα δημοσιεύματα του ξένου οικονομικού Τύπου. Ο Ερντογάν αισθάνεται και το φωνάζει ότι διεξάγεται εναντίον του ένας άνευ προηγουμένου οικονομικός πόλεμος -και μπορεί και να έχει δίκιο, και να γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, καθώς υπήρξε στενός σύμμαχος του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών για πολλά χρόνια.
Έχω να λέω -και πάντα θα καταγράφω αυτή τη πτυχή και ας ενοχλούνται οι φίλοι μας οι Εβραίοι- ότι:
Τώρα, οι πρώην φίλοι είναι θανάσιμοι εχθροί και με τα σημερινά δεδομένα ούτε προσέγγιση προβλέπεται ούτε οτιδήποτε άλλο. Ναι, το γνωρίζω ότι στην πολιτική και τη διπλωματία όλα είναι πιθανά και όσοι ασχολούνται με αυτές δεν έχουν την παραμικρή μπέσα. Αλλά, οι κ. Ερντογάν και Νετανιάχου, δεν αντάλλαξαν μόνο βαριές κουβέντες, δεν έμπλεξαν και τα γυναικόπαιδα… Έχουν προχωρήσει και παρακάτω. Επίσημα, και στα μυαλά των δύο ηγετών, είναι εχθρικές χώρες.
Το “θανάσιμο μίσος” του Νετανιάχου και του Ερντογάν: Ο ρόλος των Κούρδων και της Κύπρου
Η Κύπρος βρίσκεται στη θάλασσα μεν, αλλά είναι μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν σχέση με το νησί:
Τα παραπάνω δεν είναι ασκήσεις επί χάρτη ούτε μία πρόβλεψη. Πρόκειται για την περιγραφή της σημερινής κατάστασης. Δηλαδή, και εάν προχωρήσει στους ίδιους ρυθμούς η σύγκρουση του Ισραήλ της Τουρκίας, θα μπορούσε λόγω των πολλών συμφερόντων και συμμαχιών να εμπλακούν και άλλες χώρες, ηθελημένα και άθελά τους. Και σίγουρα οι Κύπριοι ηγέτες είναι κάτι που απεύχονται αλλά αναγκαστικά το συζητούν υπό καθεστώς απόλυτης εχεμύθειας, διότι λόγω της επιθετικότητας της Τουρκίας θα μπορούσε να συμβεί.
Ο κ. Ερντογάν είναι ένας άνθρωπος που έχει ένα κρανίο υπό μόνιμη τρικυμία. Τα είπαμε, τα αποδείξαμε, ας μην επανερχόμαστε. Είπε την Τετάρτη, με την ευκαιρία του Ραμαζανιού, ότι θα μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Κομπάζει και απειλεί. Αλλά για να το πράξει, ειδικά η Τουρκία πρέπει να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. «Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα», λέει μία παροιμία και είναι ως να γράφτηκε για τον Ταγίπ Ερντογάν.
Το άλλο πεδίο πρόκλησης της Τουρκίας στο Ισραήλ είναι η ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο. Ως γνωστόν απειλεί μονίμως την Κύπρο στην ΑΟΖ της. Τι θα συμβεί εάν ένα τουρκικό πλοίο περνούσε στην ΑΟΖ του Ισραήλ; Θα μου πείτε ότι δεν θα το τολμήσει. Το ίδιο πιστεύω και εγώ. Αλλά ο πρόεδρος της Τουρκίας κάνει συνέχεια «λάθη» και προκαλεί συνέχεια «ατυχήματα».
Καταλήγοντας έχουμε ενώπιον μας κάποια σοβαρά στοιχεία:
Πρόκειται για ένα πολύπλοκο σκηνικό, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζει και την Κύπρο. Στις πλείστες των περιπτώσεων δεν σημαίνει τίποτα το τι θέλεις εσύ. Αλλά το τι θα σου επιβάλουν.
Ενώ καίγεται λοιπόν η περιοχή, και οι συμμαχίες αλλάζουν όπως τα πουκάμισα, ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και οι αρχηγοί του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, εκλιπαρούν την Τουρκία να προσέλθει στο τραπέζι για να αποφασιστεί ο θάνατος της Κυπριακής Δημοκρατίας… Τι άλλο να πούμε;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, ζουν μεν στον μικρόκοσμο της Κύπρου αλλά νομίζουν πως το νησί μας είναι …υπερδύναμη. Το χειρότερο που συμβαίνει ειδικά σε ότι αφορά τα «λυκόπουλα» του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, που συνεργάζονται σε πολλά θέματα κοροϊδεύοντας τους οπαδούς τους, είναι πως νομίζουν ότι θα επιβάλουν στην …Τουρκία να καθίσει στο τραπέζι των συνομιλιών. Είναι το πιο …ευχάριστο παραμύθι που έχω ακούσει στη ζωή μου! Πρόκειται για το είδος των ανθρώπων και των πολιτικών που στην αφέλειά τους γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι…
Η Παλαιστίνη πάλι αιμορραγεί: Σαν θάλασσα σε φουρτούνα μοιάζει όλη η Μέση Ανατολή