Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Κατέφυγα σε γνωστό μου ψυχολόγο για να μου εξηγήσει το «φαινόμενο» της άγριας σύγκρουσης του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου: Αυτή η σύγκρουση, μου είπε, κυριαρχείται από «θανάσιμο μίσος».
Εικάζω, απάντησε, πως αν το Ισραήλ και η Τουρκία ήταν γειτονικές χώρες, ήδη θα είχε κηρυχθεί πόλεμος…
Είπαμε και άλλα πολλά και φεύγοντας μου είπε ότι «πάντα πρέπει να καταφεύγεις στην ιστορία», όπου μονίμως οι πλείστοι βρίσκουν τις απαντήσεις.
Όμως αυτή η διαμάχη δεν έχει σχέση με την ιστορία. Πρόκειται για σύγκρουση μικρών υπερδυνάμεων, στην περιοχή της Μεσογείου, για το ποια εκ των δύο θα υπερισχύσει. Και οι δύο έχουν εχθρούς και μύρια προβλήματα. Το Ισραήλ υποστηρίζεται, όμως, από την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ και η Τουρκία (περιστασιακά) από τον ηγέτη του «ξανθού γένους», Βλαντιμίρ Πούτιν.
Οι ύβρεις που αντήλλαξαν τα τελευταία 24ωρα ο κ. Νετανιάχου και ο κ. Ερντογάν αποτελούν «πολεμικές ιαχές». Ας μην είμαστε αφελείς. Και οι δύο εξυπηρετούνται από αυτόν τον καυγά, ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει και σε απρόβλεπτες καταστάσεις, λόγω του σχεδίου του προέδρου της Τουρκίας να προωθήσει την ισλαμική του ατζέντα μέσω της άσκησης αντι-ισραηλινής εμπρηστικής ρητορικής, η οποία εμπλέκει και αμάχους. Στο Τελ Αβίβ πιστεύουν ότι η Τουρκία χρηματοδοτεί τη Χαμάς, την οποία η Αμερική χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση, και ότι ο κ. Ερντογάν, ο ίδιος προσωπικά, βρίσκεται πίσω από τα αιματηρά επεισόδια, που κόστισαν πολλές ζωές.
Όχι, δεν υποστηρίζω την χρήση της απαράδεκτης βίας από το Ισραήλ, αλλά είμαι βέβαιος πως οι διαδηλώσεις είναι καθοδηγούμενες από την Άγκυρα. Επαναλαμβάνω: είμαι εναντίον των δολοφονιών τόσων αθώων, αλλά οι Παλαιστίνιοι ηγέτες πρέπει να αναρωτηθούν για τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία επιθυμεί διακαώς ένα δικό τους πόλεμο με το Ισραήλ. Τα παιδιά της Παλαιστίνης σκοτώνονται, όχι της Τουρκίας.
Κούνια που τον κούναγε… Ακόμα και όταν το Εβραϊκό Κράτος βρέθηκε αντιμέτωπο με όλους τους Άραβες, μόνο απέναντι στο σύνολο του αραβικού κόσμου, δεν ηττήθηκε. Τους νίκησε και τους εξευτέλισε. Άρα η τακτική του Ερντογάν, δεν εξυπηρετεί τους Άραβες, αλλά δίνει την ευκαιρία να «γλεντά» τον αραβικό κόσμο το Ισραήλ. Ναι είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Χθες αργά το βράδυ, για μία ακόμα φορά είναι η αλήθεια, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ θυμήθηκε τους Κούρδους και τους Κύπριους. Τους θυμήθηκε ως τα πιο γνωστά θύματα του τουρκικού Αττίλα. Η αναφορά του έκανε αίσθηση και μου έλεγε ένας δικός μας διπλωμάτης ότι η επιρροή της έφτασε μέχρι και την Ουάσιγκτον. Αναμενόμενο…
Ο κ. Νετανιάχου, μου λένε, είχε μία από καρδιάς κουβέντα με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα στη Λευκωσία. Είναι ευχάριστο ότι δεν διέρρευσε η ουσία αυτής της συζήτησης των τριών ηγετών. Οι Ισραηλινοί έχουν τις στρατηγικές τους ανάγκες και εμείς -ιδιαίτερα η Κύπρος- ένα προστατευτικό δίκτυ, οικονομικό και στρατιωτικό. Μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή, ιδιαίτερα τώρα που οι Παλαιστίνιοι χώθηκαν μόνοι τους στην τσέπη του Ερντογάν, και οι υπόλοιποι Άραβες ασκούν μία αυτοκαταστροφική πολιτική.
Θυμίζω -και καταλήγω- ότι η Τουρκία εξήλθε του Μνημονίου και του Προγράμματος του ΔΝΤ λόγω των εβραϊκών και των αμερικανικών επενδύσεων… Θυμόμαστε τι είχε γίνει τότε. Έφτασε στις τουρκικές τράπεζες πακτωλός δολαρίων. Τώρα συμβαίνει το ανάποδο -και δεν έχει εντελώς άδικο ο Ερντογάν, που φωνάζει: οι αμερικανικές και εβραϊκές επενδύσεις έχουν μειωθεί σε απίστευτο βαθμό, με αποτέλεσμα να προκληθεί ρήγμα στην τουρκική οικονομία. Στη διπλωματία τα πάντα γίνονται… Αν δε η διπλωματία «παντρευτεί» με τα συμφέροντα, μπορεί να γίνει και η νύχτα …μέρα.
“Έχεις στα χέρια σου το αίμα Κυπρίων και Κούρδων”: Απάντηση Νετανιάχου στον Ερντογάν
Η ώρα της μεγάλης ρήξης: Ο Ερντογάν τα παίζει «όλα για όλα» εναντίον του Τραμπ και του Ισραήλ