Η Παλαιστίνη πάλι αιμορραγεί: Σαν θάλασσα σε φουρτούνα μοιάζει όλη η Μέση Ανατολή
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ
Η Λωρίδα της Γάζας αιμορραγεί, θρηνώντας νέες «Νάκμπα» («καταστροφές»). Παλαιστίνιοι «οπλισμένοι» με πέτρες πέφτουν νεκροί από τα πυρά Ισραηλινών οπλισμένων με πολυβόλα και βομβίδες. Σχεδόν 60 νεκροί μόνο από τη μια πλευρά, εκείνη των Παλαιστινίων, μέσα σε μόνο μια ημέρα. Κανένας νεκρός από την άλλη.
Περισσότεροι από 100 νεκροί μόνο στη Λωρίδα της Γάζας τις τελευταίες έξι εβδομάδες. Κανένας νεκρός στην ισραηλινή πλευρά των συνόρων.
Η παλαιστινιακή απειλή μοιάζει ασύμμετρα… χαμηλή για να μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια φονική αντίδραση από την πλευρά των Ισραηλινών. Έπειτα, ωστόσο, από δύο Ιντιφάντα (1987-1993, 2000-2005) και τρεις πολύνεκρους πολέμους μόνο στη Γάζα (2008-09, 2012, 2014)…. δυστυχώς πλέον ό,τι βλέπουμε στα παλαιστινιακά εδάφη… το έχουμε ξαναδεί.
Το ερώτημα, σε ό,τι μας αφορά, είναι ποια στάση οφείλουμε να κρατήσουμε ως χώρα; Των ίσων αποστάσεων ή της επιλογής στρατοπέδου; Των καταγγελιών ή των εκκλήσεων-παραινέσεων; Πολίτες, οργανώσεις και συλλογικότητες έχουν κάθε δικαίωμα να ανεβάζουν τους τόνους καταγγέλλοντας. Σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης και διακρατικών σχέσεων, ωστόσο, οι ισορροπίες περιπλέκονται.
Ο «πατερούλης» των μουσουλμάνων και το λάθος άλογο: Πως χρησιμοποιεί τους Παλαιστίνιους
Οι εχθροί των εχθρών δεν είναι οπωσδήποτε φίλοι, και οι εχθροί των φίλων δεν είναι απαραιτήτως εχθροί στη διεθνή σκηνή, ειδικά μέσα σε ένα πλαίσιο διακρατικών σχέσεων που δεν είναι μονοθεματικές αλλά πολυπαραγοντικές.
Ο Ερντογάν δεν γίνεται ξαφνικά «καλός» απλώς επειδή παριστάνει (για τους δικούς του ιδιοτελείς λόγους) τον «προστάτη» των Παλαιστινίων. Και οι Παλαιστίνιοι δεν γίνονται αυτομάτως «κακοί» επειδή (εμφανίζεται να) τους στηρίζει ο Ερντογάν. Όσο για τη Χαμάς, προφανώς δεν μπορεί να είναι «η μόνη υπεύθυνη» για τις ανθρώπινες απώλειες, όπως υποστηρίζουν Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ.
Αλλά και σε ό,τι αφορά στο ίδιο το Ισραήλ, παλαιά δεινά που υπέστησαν οι Εβραίοι (Ολοκαύτωμα) ή νέες σταθεροποιητικές-φιλελληνικές πρωτοβουλίες στις οποίες πρωταγωνιστεί σήμερα το Τελ Αβίβ (η τριμερής με Ελλάδα και Κύπρο για παράδειγμα, η συνεργασία με την Αίγυπτο για την καταπολέμηση της τζιχαντιστικής απειλής στο Σινά κ.α.) δεν γίνεται να «ξεπλένουν» τη δυσανάλογη άσκηση βίας σε βάρος των Παλαιστινίων. Έτερον εκάτερον.
Πολλοί στην άκρα Δεξιά αλλά και κάποιοι στην ευρύτερη Αριστερά (όπως για παράδειγμα το ακραία φιλοϊσραηλινό κίνημα των καλούμενων «Antideutschen» στη Γερμανία) θα ήθελαν να μπορούν να τα τσουβαλιάζουν όλα πίσω από μανιχαϊστικές διαχωριστικές γραμμές.
Η διεθνής γεωπολιτική σκηνή παρομοιάζεται συνήθως με… σκακιέρα, ενδεχομένως επειδή έτσι επιτάσσει το δημοσιογραφικό κλισέ. Στην πραγματικότητα ωστόσο, μάλλον μοιάζει με θάλασσα σε φουρτούνα. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι καπετάνιοι θα έπρεπε να κρατούν ανοιχτούς τους διαύλους της επικοινωνίας με τα άλλα πλεούμενα.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η αιματοχυσία στη Γάζα θυμίζει την “Αραβική Άνοιξη”: Πρωτίστως κοινωνικό το πρόβλημα