O Δημήτρης Κουτσούμπας από τη Λευκωσία δεν έκρυψε τα λόγια του: Ο “επώδυνος συμβιβασμός” εξελίσσεται σε διχοτομική λύση, οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας διαιωνίζουν την κατοχή

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Εξημερώνοντας» το θηρίο του ανοίγει και η όρεξη! Ζητούν από το θύμα, την Κύπρο, να δώσει …κίνητρα στο θύτη, στην κατοχική Τουρκία, και δεν ντρέπονται…

Εσωτερικά παιχνίδια στα κατεχόμενα και ρεσιτάλ από τους σκληρούς: Οι αποφάσεις λαμβάνονται από την Άγκυρα, τις εκτελούσαν ακόμα και οι “αριστεροί” Ακιντζί και Ταλάτ!

Κάθε βήμα και δώρο ζητά η Τουρκία, χωρίς να δίνει αντί-δωρα: «Πολιτικές αποζημιώσεις» ζητά από Ε.Ε. επειδή δεν έχει ενταχθεί, θέλει το ταμείο χωρίς αποδείξεις και ανταλλάγματα

Συνέντευξη στον ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ, Φιλελεύθερος

«Ο “επώδυνος συμβιβασμός”, που οδήγησε στη θέση για τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία διαχρονικά ήταν κυρίως θέση της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκοκυπριακού “κράτους” και έφτασε να θεωρείται θέσφατο και ‘’θέση αρχής’’, εξελίσσεται, στην ουσία, σε διχοτομική λύση, σε δύο συνιστώντα κράτη. Να γιατί την απορρίψαμε!»

Αυτό αναφέρει σε συνέντευξή του στο «Φιλελεύθερο» ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στην Κύπρο. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας εξηγώντας τη διαχρονική θέση του ΚΚΕ στο Κυπριακό, υπενθύμισε το γεγονός ότι το κόμμα απέρριψε το σχέδιο Ανάν, το οποίο χαρακτήρισε «απαράδεκτο, διχοτομικό και μη βιώσιμο».

Υπενθύμισε ακόμη τη στάση του κόμματος και στην κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη- Έρογλου, της 11^ης Φεβρουαρίου 2014, τονίζοντας πως περιείχε διαιρετικά στοιχεία:  «…Παράγοντες διαίρεσης, διάσπασης του εργαζόμενου κυπριακού λαού, διατήρησης ή εισαγωγής νέων οικονομικο-κοινωνικών διακρίσεων στους όρους ζωής, παράγοντες ανταγωνισμού και όχι ενότητας Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων εργαζομένων».

Απαντώντας σε ερώτηση για τις βρετανικές βάσεις, ο ηγέτης του ΚΚΕ ανέφερε πως είναι «εργαλείο» αιματοχυσίας σε βάρος άλλων λαών.

«Έτσι, δεν είναι κανένα μέγα μυστικό, ότι οι βάσεις στην Κύπρο αξιοποιούνται σήμερα για το σφαγιασμό του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ, για τους πολεμικούς σχεδιασμούς των νατοϊκών δυνάμεων σε βάρος της Συρίας, του Λιβάνου, της Υεμένης, ευρύτερα στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στην Ερυθρά κοκ». Υπέδειξε δε πως οι ξένες βάσεις δεν είναι παράγοντας «ασφάλειας του λαού», όπως μας τις παρουσιάζουν.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ρωτήθηκε και για το ρόλο της Αριστεράς. Επισήμανε πως οι “γεωγραφικές” έννοιες (αριστερά, κέντρο, δεξιά), δεν μπορούν πάντα να αποδώσουν την πολιτική πραγματικότητα.

Γιατί, όπως εξήγησε,  αριστερές θεωρούνται δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στον καπιταλισμό, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά «αριστερές» θεωρούνται από κάποιους και δυνάμεις που έχουν πλήρως αντεστραμμένη πολιτική συμπεριφορά.

• -Το ΚΚΕ έχει μια διαχρονική θέση στο Κυπριακό. Υποστηρίζει μια ενιαία Κύπρο και όπως σημειώνετε η θέση του ΚΚΕ αφορά «Κύπρο Ενιαία αντιπαλεύει τον εθνικισμό και την γκετοποίηση που προκαλεί η “διζωνικότητα” και τα δύο συνιστώντα κράτη». Η θέση σας εναντίον της Διζωνικής είναι αντίθετη με την επίσημη θέση Αθηνών και Λευκωσίας. Σε ποια βάση έχετε διαμορφώσει αυτή τη θέση σας στο Κυπριακό; Τι λύση προτείνετε;

-Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας παρακολουθεί, μελετάει, τοποθετείται με ευθύνη στο κυπριακό πρόβλημα. Πρώτα απ’ όλα γιατί για εμάς είναι θέμα αρχής η καταδίκη της τουρκικής εισβολής – κατοχής, η ανάδειξη του διεθνούς χαρακτήρα του προβλήματος, η εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της Κύπρου, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λατίνους.

Επιπλέον, όλοι γνωρίζουν πως για δεκαετίες έως και σήμερα το Κυπριακό συνδέθηκε στενά με την εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και άμεσα ή έμμεσα λειτουργεί ως «μοχλός» στις εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα, όπως και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Να θυμίσουμε πως πριν 20 χρόνια το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα, που φανερά αντιτάχθηκε στο απαράδεκτο, διχοτομικό και μη βιώσιμο «σχέδιο Ανάν». Πριν 10 χρόνια, μελετώντας την κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη – Έρογλου της 11ης Φλεβάρη 2014, ως βάση των συνομιλιών, είδαμε την αναφορά σε δύο Συνιστώντα Κράτη, με δικά τους σύνορα, Σύνταγμα, κυβερνήσεις, Κοινοβούλια, ύμνους, ξεχωριστές πολιτικές για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κ.ά. Όλα αυτά, δηλαδή, που συνιστούν παράγοντες διαίρεσης, διάσπασης του εργαζόμενου κυπριακού λαού, διατήρησης ή εισαγωγής νέων οικονομικο-κοινωνικών διακρίσεων στους όρους ζωής, παράγοντες ανταγωνισμού και όχι ενότητας Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων εργαζομένων.

Εκτιμήσαμε πως ο “επώδυνος συμβιβασμός”, που οδήγησε στη θέση για τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία διαχρονικά ήταν κυρίως θέση της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκοκυπριακού “κράτους” και έφτασε να θεωρείται θέσφατο και «θέση αρχής», εξελίσσεται, στην ουσία, σε διχοτομική λύση, σε δύο συνιστώντα κράτη. Να γιατί την απορρίψαμε!

Με την ευκαιρία που δίνει η ερώτησή σας, θα θέλαμε, όμως, να καταδικάσουμε και τις νέες απαράδεκτες και προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν, για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Αποκαλύπτουν κι αυτές πωςη εμπλοκή στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και το “καλό κλίμα” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που προβάλλει η ελληνική κυβέρνηση και σιγοντάρουν κι άλλες πολιτικές δυνάμεις, τελικά λειτουργούν ευνοϊκά για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας, αλλά και για τη διαιώνιση της τουρκικής κατοχής και αναβάθμισης του “ψευδοκράτους” στη βόρεια Κύπρο.

Η θέση μας είναι πως απαιτείται η αποχώρηση των κατοχικών και των άλλων ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, το κλείσιμο των βρετανικών βάσεων. Η Κύπρος χρειάζεται μια και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα: Ένα κράτος και όχι δύο κράτη. Κι είναι η πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, με στόχο μια Κύπρο στην οποία αφέντης θα είναι ο λαός της, που μπορεί να χαράξει ένα τέτοιο μέλλον χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, κι όχι οι διχοτομικές «λύσεις», που «μαγειρεύονται» στα ευρωατλαντικά «επιτελεία».

• -Υποστηρίζετε και κατάργηση των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο. Η θέση σας αυτή κινείται στη λογική του γεγονότος ότι είναι Νατοϊκές;

-Η αντίθεσή μας στις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, όπως και στις αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα, δεν οφείλεται σε κάποια ιδεοληψία, σε κάποιον «κούφιο» αντιιμπεριαλισμό, αλλά στο υπαρκτό γεγονός πως οι ξένες στρατιωτικές βάσεις έχουν συγκεκριμένο ρόλο σε αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Είναι «εργαλείο» αιματοχυσίας σε βάρος άλλων λαών. Έτσι, δεν είναι κανένα μέγα μυστικό, ότι οι βάσεις στην Κύπρο αξιοποιούνται σήμερα για το σφαγιασμό του λαού της Παλαιστίνης από το Ισραήλ, για τους πολεμικούς σχεδιασμούς των νατοϊκών δυνάμεων σε βάρος της Συρίας, του Λιβάνου, της Υεμένης, ευρύτερα στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στην Ερυθρά κοκ.

Κι αυτά τα πολεμικά «εργαλεία» καταπίεσης άλλων λαών, που είναι στα χέρια των αστικών τάξεων και των συμμαχιών τους, όπως είναι το ΝΑΤΟ, έχουν κι ένα ακόμη επιβαρυντικό στοιχείο: Σαν το «μαγνήτη» τραβούν πάνω τους τα αντίποινα της άλλης πλευράς των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με αποτέλεσμα να στοχοποιούνται οι λαοί στα εδάφη των οποίων βρίσκονται. Δεν θα ισχύσει π.χ. αυτό αύριο και για τις βάσεις στην Κύπρο εάν ο ευρωατλαντικός άξονας μαζί με το Ισραήλ ανοίξει την πολεμική σύγκρουση και με το Ιράν και τους συμμάχους του;

Τέλος, οι ξένες βάσεις δεν είναι παράγοντας «ασφάλειας του λαού», όπως μας τις παρουσιάζουν. Κι αυτό ιδιαίτερα εντυπωσιακά αποδείχτηκε από το ρόλο των βρετανικών βάσεων κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

• –Έχετε τον περασμένο Νοέμβριο ιδρύσει ένα Δίκτυο Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που αφορούν και ευρωπαϊκά ζητήματα. Πώς αυτή η Πρωτοβουλία αντιμετωπίζει τις ευρωεκλογές;

-Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση είναι μια μορφή περιφερειακής συνεργασίας Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης, η οποία συνενώνει τις προσπάθειες εκείνων των ΚΚ, που στηρίζονται στον επιστημονικό σοσιαλισμό και έχουν μέτωπο με κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, μεταξύ άλλων και με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που εκτιμούν πως δεν μπορούν να μεταρρυθμιστούν σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, όπως και το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα δεν γίνεται να εξανθρωπιστεί.

Προτάσσει, λοιπόν, την ανάγκη μιας άλλης, σοσιαλιστικής Ευρώπης και συντονίζει την πάλη των ΚΚ σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην κατεύθυνση της ρήξης και της ανατροπής, κι ένας σταθμός αυτής της πάλης είναι και οι ευρωεκλογές. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να στείλουν στην ευρωβουλή εκείνους που αγωνίζονται ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και που παλεύουν ενάντια στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ.

• –Πολλές φορές γίνεται αναφορά πως το ΚΚΕ δεν είναι σύγχρονο κόμμα και πως είναι προσκολλημένο στο παρελθόν. Αλήθεια, πώς προσαρμόζεται ένα κόμμα, ένα Κομμουνιστικό Κόμμα στην εποχή μας;

– Ιδίως ένα Κομμουνιστικό Κόμμα που τιμάει τον τίτλο του, έχει τα εργαλεία, μπορεί και οφείλει να προσαρμόζεται στην εποχή του. Στο ΚΚΕ δεν υπάρχει η αντίληψη ότι η θεωρία μας είναι κάτι το στατικό, που διαμορφώθηκε από τους μεγάλους θεωρητικούς μας έναν ή δύο αιώνες πριν και τελείωσε εκεί, ακριβώς γιατί η ίδια η ζωή και η εξέλιξή της, σε όλες τις μορφές της, προχωράει και αναπτύσσεται.

Αυτή την αρχή προσπαθούμε να τηρούμε ως κόρη οφθαλμού, ιδιαίτερα σε όλα τα τελευταία 30 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τις κοσμοϊστορικού χαρακτήρα ανατροπές στις χώρες που οικοδομούσαν τον σοσιαλισμό στην Ευρώπη και το πισωγύρισμα, που εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα είναι ιστορικά προσωρινό. Καρπός αυτής της κοπιαστικής προσπάθειας είναι και τα συμπεράσματα στα οποία συλλογικά έχουμε καταλήξει για τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτό το πισωγύρισμα, ώστε τα λάθη που έγιναν να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Δεν έχουμε, φυσικά, κανένα αίσθημα αυταρέσκειας ή την αυταπάτη ότι τα κάνουμε όλα τέλεια, χωρίς λάθη και αδυναμίες. Αυτό, άλλωστε, μας επιτρέπει να βελτιωνόμαστε συνεχώς.

Σήμερα, την εποχή της λεγόμενης “4ης βιομηχανικής επανάστασης” οφείλουμε να επεξεργαζόμαστε την πολιτική μας με βάση τις νέες επιστημονικές, τεχνολογικές ανακαλύψεις, την σύγχρονη πραγματικότητα του καπιταλιστικού κόσμου. Για εμάς, αυτές οι εξελίξεις, όχι απλά δεν καθιστούν ανεπίκαιρο ή ξεπερασμένο το όραμα του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Αντίθετα, το καθιστούν πιο ρεαλιστικό και πιο αναγκαίο από ποτέ, προκειμένου να μπορέσουν να αξιοποιηθούν πραγματικά όλες οι νέες δυνατότητες που έχει γεννήσει η ανθρώπινη εργασία και σκέψη για την ολόπλευρη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι για τους καταστροφικούς σκοπούς του κεφαλαίου, όπως βλέπουμε να συμβαίνει τώρα.

Το σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» αναδεικνύει πως αυτό πρέπει να αλλάξει

• -Υπάρχει κρίση στην Αριστερά; Γιατί δεν μπορεί να αποτελέσει πλειοψηφικό ρεύμα; Αντίθετα παρακολουθούμε ενίσχυση της ακροδεξιάς.

– Οι “γεωγραφικές” έννοιες (αριστερά, κέντρο, δεξιά), δεν μπορούν πάντα να αποδώσουν την πολιτική πραγματικότητα. Γιατί π.χ. αριστερές θεωρούνται δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στον καπιταλισμό, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά «αριστερές» θεωρούνται από κάποιους και δυνάμεις που έχουν πλήρως αντεστραμμένη πολιτική συμπεριφορά.

Έπειτα μια σειρά «αριστερών» κομμάτων, π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, δοκιμάστηκαν από τους εργαζόμενους ως «εναλλακτικές λύσεις» στη δεξιά. Κι αποδείχτηκε πως εφάρμοσαν τόσο τους αντιλαϊκούς νόμους, που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενες δεξιές και κεντρώες κυβερνήσεις, αλλά «φόρτωσαν» στο λαό και νέους αντιλαϊκούς νόμους.

Οι δυνάμεις αυτές, μεταξύ άλλων, απογοήτευσαν πλατιά λαϊκά στρώματα και φέρουν ευθύνη και για την ενίσχυση δυνάμεων, που χαρακτηρίσατε, ως ακροδεξιές. Οι τελευταίες, γνωρίζουμε από την εμπειρία της Ελλάδας και άλλων χωρών, πως έχουν τη στήριξη δυνάμεων και μηχανισμών του συστήματος, αξιοποιούνται ως «αιχμή του δόρατος» σε βάρος του εργατικού κινήματος, αλλά και ως εργαλείο «εξαγνισμού» του υπόλοιπου πολιτικού αστικού προσωπικού.

Το ΚΚΕ απορρίπτει τις παραπάνω κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Προτάσσει τις αντικειμενικές, υπαρκτές κοινωνικές διαχωριστικές γραμμές, που υπάρχουν και στη σύγχρονη κοινωνία. Τέτοια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους πολλούς, στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, που παράγουν τον πλούτο και σε αυτούς τους λίγους, που τον καρπώνονται και διαφεντεύουν τον τόπο, με στόχο να αυγαταίνουν τα κέρδη τους σε βάρος των πολλών. Για τα δικά τους κέρδη η χώρα σέρνεται σε άδικους πολέμους, εμπορευματοποιείται η Υγεία και η Παιδεία, καταστρέφεται το περιβάλλον, αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, συρρικνώνονται κοινωνικές δαπάνες, γίνονται εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη κοκ.

Να γιατί το σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» αναδεικνύει πως αυτό πρέπει να αλλάξει και να υπάρξει ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, που θα βάλει τέλος σε αυτόν τον «φαύλο κύκλο» της ταξικής εκμετάλλευσης, των πολέμων, σε όλα και όλους, που «μαυρίζουν» τη ζωή των λαών.

• –Σε μια περίοδο κρίσεων οικονομικών και πολιτικών και πολέμων τι είναι το διακύβευμα των επικείμενων ευρωεκλογών;

-Όλα όσα αναφέρατε και πολλά ακόμα μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν τους λαούς της Ευρώπης, με πιο χαρακτηριστικό την τεράστια ακρίβεια, δεν έχουν “πέσει από τον ουρανό”. Η ΕΕ, αυτή η “μεγάλη οικογένεια” των μονοπωλίων και φυλακή των λαών, όχι απλά έχει “βάλει το χεράκι της”, αλλά είναι απολύτως συνυπεύθυνη, μαζί με τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών, όπως την κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα και όλα τα κόμματα του συστήματος. Πίσω από κάθε μεγάλο λαϊκό πρόβλημα βρίσκεται και μια οδηγία της ΕΕ.

Επομένως, το διακύβευμα είναι αν στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα δώσουμε τη συγκατάθεσή μας και θα επικροτήσουμε αυτή την αδιέξοδη πορεία, ή αν θα στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης στις κυβερνήσεις, που θα φτάσει μέχρι τις Βρυξέλλες, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι οι λαοί είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα βάζει μπροστά τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων.

Στην Ελλάδα, ένα μεγάλο ποσοστό, που ξεπερνά το 45% δηλώνει ότι στις ευρωεκλογές θέλει να αποδοκιμάσει τις πολιτικές της ΕΕ. Αυτό αφορά και τους Έλληνες που δουλεύουν και σπουδάζουν σε χώρες του εξωτερικού και φυσικά στην Κύπρο, οι οποίοι βιώνουν “στο πετσί τους” ότι καπιταλιστικοί παράδεισοι δεν υπάρχουν πουθενά στην ΕΕ. Ότι πουθενά δεν υπάρχει αυτό που δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα αποκαλούν “κράτος δικαίου”, “ξεπλένοντας” διαρκώς την ΕΕ την οποία παρουσιάζουν δήθεν σαν εγγυητή του. Αντίθετα, παντού οι όποιες κατακτήσεις υπήρχαν στο παρελθόν παίρνονται πίσω, συνολικά η εξουσία του κεφαλαίου γίνεται όλο και πιο επιθετική, πιο αυταρχική και πιο άδικη.

Εμείς τους λέμε ότι αυτή η καταδίκη μπορεί να εκφραστεί αποτελεσματικά μόνο με την ψήφο στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ ξεχωρίζει, πάντα ξεχώριζε, από τον σωρό των χειροκροτητών, των απολογητών και των γιαλαντζί «διορθωτών» της ΕΕ. Γιατί οργανώνει την πάλη ενάντια στη στρατηγική της. Στις 9 Ιουνίου, λοιπόν, με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ “σαλπίζουμε” πανευρωπαϊκή αντεπίθεση!

«Δεν είπαμε ψέματα στο λαό»

• -Στις έρευνες κοινής γνώμης αναγνωρίζετε η ψηλή δημοφιλία σας, που ξεπερνά κατά πολύ τα κομματικά ποσοστά; Πού οφείλετε το γεγονός αυτό;

-Οφείλεται στη συνέπεια και την καθαρότητα των θέσεων του ΚΚΕ. Στο γεγονός ότι ποτέ δεν είπαμε ψέματα στον λαό, δεν του καλλιεργήσαμε ψεύτικες ελπίδες και δεν τον απογοητεύσαμε, κρατήσαμε και κρατάμε ζωντανή την ελπίδα ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του. Γιατί είμαστε διαχρονικά, αταλάντευτα και ανιδιοτελώς στην πρώτη γραμμή των αγώνων του, όπως στους πρόσφατους μεγάλους αγώνες των αγροτών, των φοιτητών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στους μεγάλους απεργιακούς αγώνες, όπως η μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 28ης Φλεβάρη κλπ.

Είναι λογικό τα παραπάνω στοιχεία πολύς κόσμος να τα αποδίδει και στο πρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος και να εκφράζει και με αυτόν τον τρόπο στις μετρήσεις την εκτίμησή του. Ταυτόχρονα, βέβαια, τόσο στις μετρήσεις όσο και στις πρόσφατες εκλογικές μάχες έχει αποτυπωθεί καθαρά και το αυξημένο κύρος και η άνοδος της πολιτικής επιρροής συνολικά του ΚΚΕ, η οποία πιστεύουμε ότι θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο στις ευρωεκλογές.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Βρε τον… μπαγάσα τον Τατάρ έδειξε «καλή θέληση»: Οι άνθρωποι του ΟΗΕ δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι δεν έχει εισβάλει η Κύπρος στην Τουρκία, αλλά η Τουρκία στην Κύπρο