Βετεράνος μπασκετμπολίστας, αιώνιος φοιτητής, όψιμος καταληψίας: Πόσο «σωστός» είναι ο κ. Νίκος Παππάς;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το πανεπιστήμιο Κολούμπια αναβάλλει την απομάκρυνση των καταληψιών φοιτητών: Γενικεύεται το κίνημα κατά του πολέμου στη Γάζα [videos]

«Ναι στην πολιτική αντιπαράθεση, όχι στην πόλωση»: Μήνυμα για συμμετοχή στις ευρωεκλογές από Θάνο Πλεύρη, Νίκο Παππά και Μιχάλη Κατρίνη

«Ο Νίκος Παππάς είπε τα αυτονόητα σήμερα στη Βουλή»: Εύσημα Κασσελάκη στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για την ομιλία του [βίντεο]

Οι φωτογραφίες του Νίκου Παππά να συμμετέχει στις διαδικασίες της «ψηφοφορίας» για την κατάληψη (ή όχι) της Νομικής Σχολής προκάλεσαν αρκετό θόρυβο στο διαδίκτυο.

Λογικό, ως ένα βαθμό.

Ο κ. Παππάς υπήρξε καταξιωμένος μπασκετμπολίστας με δικαίως παχυλές αμοιβές.

Διανύει επίσης το 33^ο έτος της ηλικίας του.

Και είχε γίνει δεκτός στη Νομική, αριστίνδην, εν προκειμένω για τις αθλητικές επιδόσεις του.

Απαγορεύουν σε τίποτε όλα αυτά τον κ. Παππά να έχει αγωνίες για τη δημόσια παιδεία, έστω και όψιμες, και να θεραπεύει τη Νομική Επιστήμη;

Προφανώς και όχι.

Ο ίδιος άλλωστε (μιλώντας στο Πρώτο Θέμα) εξηγεί: «Παρευρέθηκα χθες [30/1] έχοντας και το δικαίωμα ως φοιτητής Νομικής. Φέτος έχω ξεκινήσει να παρακολουθώ μαθήματα στη Σχολή μου, θέλω να ασχοληθώ παραπάνω. Εφόσον έχω το δικαίωμα, πήγα στη Συνέλευση για να ψηφίσω».

Για τους συνοδοιπόρους του λέει « Εκείνοι, ως πιτσιρικάδες, είναι κάπως πιο έντονοι, πιο συναισθηματικοί. Μου έκανε εντύπωση ότι έρχονται με όμορφες ιδέες. Ευτυχώς, πέρασε η κατάληψη για να γίνει ο αγώνας, που χρειάζεται».

Για τη βαθιά σχέση του με τη Νομική Επιστήμη εξηγεί: «Όταν πέρασα (sic) στα 18 μου, δεν την ”κυνήγησα” λόγω ενασχόλησης με το μπάσκετ. Με την εγγραφή μου, εξασφάλισα την αναβολή για το στρατό. Τώρα που αποσύρθηκα από το μπάσκετ, αποφάσισα να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τις σπουδές μου. Στο παρελθόν, αν και είχα πάει σε κάποια μαθήματα, δεν προλάβαινα. Λόγω μπάσκετ, άφησα τη σχολή. Έχω βάλει πλέον στόχο για το πτυχίο αλλά χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα – το πτυχίο, είναι για τη δική μου ικανοποίηση και περηφάνεια».

Και για τη εν γένει στάση του καταθέτει: «Έχει να κάνει με τη γενικότερη φιλοσοφία μου και όχι με κομματικές απόψεις περί κρατικών ή μη πανεπιστημίων. Έχω τη βαθιά πεποίθηση πως η παιδεία πρέπει, όχι μόνο να παραμείνει δημόσια αλλά και να ενισχυθεί από την πολιτεία. Οπως και η Υγεία, που παραμελείται καθώς ιδιωτικοποιούνται τα νοσοκομεία, και η Παιδεία παραμελείται. Αυτός είναι ο καημός μου. Έχω διαβάσει το νομοσχέδιο και με βάση την ουσιαστική και τυπική μου ιδιότητα ως φοιτητή, πήγα να ψηφίσω. Η κατάληψη και η αναβολή των εξεταστικών θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο».

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν ο κ. Παππάς, έχει την ελάχιστη συναισθηματική νοημοσύνη να κατανοήσει ότι δεν αποτελεί τον μέσο όρο φοιτητού για να συναθροίζεται ανώδυνα με μειοψηφούντες «πιτσιρικάδες» που καθορίζουν την τύχη των σιωπηλών πλειοψηφιών.

Προφανώς και δεν την διαθέτει.

Εάν την διέθετε θα έπρεπε μάλλον να νιώθει τα εξής δύο:

Συστολή που -παρείσακτος ων στο πανεπιστήμιο- αποφασίζει ξαφνικά να ενδιαφερθεί για το μέλλον του.

Και ντροπή για τους χιλιάδες γονείς που καίτοι φορολογούνται αγρίως για μια δήθεν δωρεάν παιδεία, πληρώνουν δε ενοίκια, διατροφή, βιβλία (κλπ) στα παιδιά που σπουδάζουν μακριά, θα αναγκαστούν να συνεχίσουν να πληρώνουν για σχολές – μπάχαλο, χωρίς αντίκρυσμα, υπομένοντας απλώς τις πολιτικάντικες βλέψεις του κάθε κυρίου Παππά και τους μειοψηφούντες συνοδοιπόρους του.

Γ.Δ

«Ιστορία επιστημονικής φαντασίας» τα περί ρήξης με τον Στέφανο Κασσελάκη, απαντά ο Παύλος Πολάκης