Κρείττον του λαλείν το σιγάν, Ύπατε Αρμοστή: Υπονόμευαν συνεχώς την περιορισμένη ανεξαρτησία που οι Βρετανοί παραχώρησαν, μετά το δόγμα “ουδέποτε ανεξαρτησία”, για την Κύπρο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

O Σαντίκ Καν επανεξελέγη τρίτη φορά δήμαρχος Λονδίνου: “Το Κοράνι στο Μπάκιγχαμ” λένε οι επικριτές του…

Συντριπτική ήττα για τον Σούνακ και τους Τόρις στις τοπικές εκλογές της Βρετανίας: Κανείς πλέον δεν αμφιβάλει ότι η αποκαθήλωση είναι θέμα χρόνου

Σε μια μέρα 700, στους τέσσερις μήνες του 2024 έφτασαν τους 8.000: Πλημμυρίζει από μετανάστες η Βρετανία παρά το νόμο για απελάσεις στη Ρουάντα

Της ΛΟΡΙΑΣ ΜΑΡΚΙΔΗ*

Καλύτερα να σιωπά κανείς, Ύπατε!

Ανέγνωσα με μεγάλη προσοχή τα όσα αναφέρει για το Κυπριακό στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής, Ιρφάν Σιντίκ, στην εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής, ημερ. 4.02.2024, και στη δημοσιογράφο Μαρίνα Οικονομίδου.

Η απορία που δημιουργείται, έγκειται, μεταξύ άλλων, και στη χρονική στιγμή που επέλεξε ο Ιρφάν Σιντίκ να τοποθετηθεί ως δικηγόρος υπεράσπισης της ηγεσίας των Τουρκο-κυπρίων και της Τουρκίας και καθόλου ως διπλωμάτης , ιδιαίτερα μιάς εγγυήτριας της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας δύναμης.

Σε άκρως ευαίσθητο χρόνο όπου καταβάλλονται επίπονες προσπάθειες για επανέναρξη του διαλόγου, μετά το αδιέξοδο και τη στασιμότητα πολλών ετών, παρεμβαίνει με δηλώσεις του, φυσικά κατόπιν οδηγιών του Λονδίνου, που μόνο προβλήματα δημιουργούν.

• Επιχειρεί να πείσει ο Ύπατος Αρμοστής για ύπαρξη ” ευελιξίας στις θέσεις που εκφράζει η τουρκική πλευρά”, ενώ από τις δηλώσεις των Τούρκων και του κατοχικού ηγέτη κάθε άλλο παρά ευελιξία διαφαίνεται, και διευκρινίζει ότι θέλουν να έχουν το δικαίωμα να μιλούν για ξεχωριστό κράτος, το οποίο τους παρέχει την κυριαρχική ισότητα, έστω κι αν δεν θα πάνε μέχρι τέλους με αυτή τη θέση.

Δηλαδή δικαιολογεί την απαίτηση τους για εκ των προτέρων αναγνώριση της παράνομης οντότητας ως ξεχωριστού κράτους, ώστε να κάνουν τη χάρη στους Ελληνοκύπριους να παρακαθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. ”

Αυτή τους η ανάγκη δεν είναι αδικαιολόγητη”, προσθέτει ο Ιρφάν Σιντίκ. Περαιτέρω, προχωρεί να συμβουλεύσει την Ελληνοκυπριακή πλευρά, ως άλλη επιλογή,  ” να αναγνωρίσει την πολιτική πραγματικότητα, του ότι η άλλη πλευρά δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμη για την επανέναρξη των συνομιλιών στο συμφωνημένο πλαίσιο.

Για να επιτευχθεί η επιστροφή των Τούρκων στο διάλογο, εισηγείται, μάλλον υποβάλλει,  ότι θα πρέπει να προσφερθούν περισσότερα από την Ελληνοκυπριακή ηγεσία “γιατί αυτή είναι άλλωστε που ζητάει την επανέναρξη των συνομιλιών. Η Τουρκοκυπριακή ηγεσία δεν ζητάει επανέναρξη των συνομιλιών στο πλαίσιο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”.

Μένω ενεή από τη λογική της θέσης αυτής. Μα είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας το οποίο και με το  πρόσφατο ψήφισμα του υποστηρίζει την επανέναρξη του διαλόγου στα πλαίσια της συμφωνημένης λύσης που είναι η ΔΔΟ.

Ο Ύπατος Αρμοστής είναι βέβαιο ότι γνωρίζει πως η λύση ΔΔΟ ήταν τουρκική θέση για λύση του Κυπριακού την οποία η Βρετανία ένθερμα υποστήριζε και, σύμφωνα με τα απόρρητα έγγραφα του Φόρειν Όφις που απεκάλυψε η ερευνήτρια Φανούλα Αργυρού, άσκησε πιέσεις στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γιώργο Βασιλείου να την αποδεκτεί.

Υπενθυμίζεται ότι για πρώτη φορά σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών συμπεριλήφθηκε ως βάση λύσης η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, υπ αρ. 750 (1992), ημερ. 10 Απριλίου 1992, παρα 2. του διατακτικού μέρους.

Όσον αφορά στον  ισχυρισμό ότι λόγω της στάσης της Ελληνικής πλευράς στη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά που προκάλεσε το αδιέξοδο η Τουρκική πλευρά μετακινήθηκε και μιλά για κυριαρχική ισότητα, υπενθυμίζεται ότι είναι από την εποχή του αλήστου μνήμης Ραούφ Ντενκτάς που ζητείτο η δημιουργία δυο κρατών πλάι πλάι τα οποία θα συνεργάζοντο.

Επισημαίνεται, επίσης, ότι όπως προκύπτει από τα απόρρητα έγγραφα των  Ηνωμένων Εθνών τα οποία αφορούν τη διάσκεψη του Κραν Μοντανά, και τα οποία εξασφάλισε ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου και δημοσίευσε ο Φιλελεύθερος που ουδέποτε διεψεύθησαν, ήταν η Τουρκία, ο τότε Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, με την απαράδεκτη στήριξη του αντιπροσώπου της Βρετανίας που τίναξαν στον αέρα τη σύνοδο και ανάγκασαν τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να κηρύξει την λήξη της Διάσκεψης για την Κύπρο.

Και η Τουρκοκυπριακή ηγεσία γνώριζε και γνωρίζει καλώς ποιός είχε κάθε λόγο και συμφέρον να μην προχωρήσει η διαδικασία.

• Γιατί η Τουρκία δεν ήταν διατεθειμένη να προβεί σε παραχωρήσεις στο θέμα των εγγυήσεων και της αποχώρησης του τουρκικού κατοχικού στρατού.

Συνεπώς, η επίκληση της αποτυχίας της διάσκεψης και μάλιστα φορτώνοντας την στην πλευρά των Ελληνοκυπρίων, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για δήθεν έλλειψη εμπιστοσύνης από μέρους των Τουρκοκυπρίων.

Το εάν οι Βρετανοί έχουν ή όχι ιδέες ή έγγραφα για τετραγωνισμό του κύκλου ή εποικοδομητική ασάφεια ώστε οι τουρκικές θέσεις να περάσουν στο τραπέζι του διαλόγου, καμία διάψευση δύναται να πείσει τους Ελληνοκύπριους οι οποίοι πολλά δεινά υπέστησαν κατά την περίοδο της Βρετανικής κατοχής του τόπου τους και ακόμα περισσότερα εξ αιτίας της περιορισμένης ανεξαρτησίας που οι Βρετανοί τους παραχώρησαν, μετά το δόγμα “ουδέποτε ανεξαρτησία” για την Κύπρο· την οποία υπονόμευαν συνεχώς προς εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων τα οποία εξυπηρετούντο καλύτερα και με την εμπλοκή της Τουρκίας στο Κυπριακό.

Λόρια Μαρκίδη
Πρώην πρέσβης

* Ειρήνη Σαββίδου
Πολιτικός Επιστήμων, Ερευνήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Επικεφαλής της IS Pegasus Coaching & Consulting Ltd.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Το σημερινό πολιτικό σύστημα μάλλον μοιάζει περισσότερο με μια εκλόγιμη μοναρχία: Πόσα βήματα μακριά είμαστε από τη Δημοκρατία; Γιατί μη δεσμευτικά τα δημοψηφισμάτα;