Τι θα πει δε φταίμε εμείς… Τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι… Τι θα πει πως φταίνε αυτοί… Για όλα φταίει ο Χατζηπετρής; Τα πάρε- δώσε της επικράτησης του εγώ σε μια δύσκολη συγκυρία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το εκλογικό πανόραμα για τις κάλπες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κύπρο: 20 νέοι δήμοι, 5 ΕΟΑ και 30 Συμπλέγματα Υπηρεσιών Κοινοτήτων

Οι νέες θέσεις των Περιφερειαρχών της Κύπρου στο επίκεντρο: Δεκατρείς υποψηφιότητες για πέντε θέσεις

Αισιόδοξος ο Νίκος Χριστοδουλίδης για τη μεταρρύθμιση της ΤΑ: «Υπάρχουν κοινοί στόχοι με τα κοινοβουλευτικά κόμματα», λέει ο Κυπριος πρόεδρος

Της ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΤΑΡΑΜΟΥΝΤΑ, Φιλελεύθερος

Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι έπιασαν πάτο στην απαξίωση εξού και συνεχίζουν να πολιτεύονται με τον ίδιο τρόπο, τις ίδιες νοοτροπίες και θέλω.

Δεν εξηγείται διαφορετικά το κακόγουστο σήριαλ με τις εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση που είναι προγραμματισμένες για  τον Ιούνιο  του 2024 μαζί με τις ευρωεκλογές στις οποίες , επίσης, καταγράφεται ένα πισωγύρισμα με τα έως τώρα δεδομένα.

Οι κομματικοί μηχανισμοί αποδόθηκαν από την επομένη των προεδρικών εκλογών, που έστειλαν σαφή μηνύματα προς όλους, νικητές και ηττημένους, αδιάφορους και  μη για τα πολιτικά κυρίως όμως τα κομματικά τεκταινόμενα.

Είναι ανήκουστο εν έτει 2023 το πολιτικό παιγνίδι, να γίνεται στη βάση των συναλλαγών. Ποιος βοήθησε ποιον και από ποιόν ζητά ανταλλάγματα. Ποιος θέλει να εκδικηθεί ποιον και παίζει σε όλα τα ταπλό μέχρι να εξασφαλίσει το πολυπόθητο «διαβατήριο-υποψηφιότητα» με προοπτική!!!

Κι όμως όλες οι ηγετικές ομάδες των κομμάτων πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων τα μηνύματα που έστειλαν οι πολίτες και συνεχίζουν να πολιτεύονται με άκρως απαξιωτικό τρόπο προς το εκλογικό σώμα, κυρίως όπως προς την Κυπριακή Πολιτεία που την καταδικάζουν να παραμένει στα βρώμικα απόνερα για δεκάδες χρόνια.

Το παιγνίδι χοντραίνει όσο πλησιάζει ο χρόνος προς οριστικοποίηση του σκηνικού προκειμένου οι υποψήφιοι να «τρέξουν» τον προεκλογικό τους…  Η μακρά προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών «άνοιξε» την όρεξη ουκ ολίγων που βλέπουν τον εαυτό τους Νίκο Χριστοδουλίδη στην τοπική αυτοδιοίκηση  και με συνεχείς παρεμβάσεις στα social media και τα μέσα ενημέρωσης πιστεύουν ότι θα «εκβιάσουν» για το χρίσμα και θα αποκτήσουν λαϊκό έρεισμα που θα τους οδηγήσει στο θώκο.

• Τα πάντα κινούνται γύρω από πρόσωπα. Πρόσωπα που δεν κάνουν τη διαφορά. Πρόσωπα χωρίς περιεχόμενο ως επί το πλείστον, παρά το γεγονός ότι οι επόμενοι τοπικοί άρχοντες θα κληθούν να φέρουν σε πέρας την πολυσυζητημένη μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Μια μεταρρύθμιση «ευνουχισμένη» από τις αλλαγές που επέβαλαν τα κομματικά συμφέροντα και οι συναλλαγές που θα διογκώσουν -και όχι να αποφορτώσουν- το οικονομικό κόστος για τον κύπριο φορολογούμενο. Κρατούμε ότι άλλοι οι αριθμοί των δήμω που προτάθηκαν από τα μετακληθέντες ειδικούς από το εξωτερικό και άλλοι αυτοί που θα λειτουργήσουν.

Οι μισθοί που κλείδωσαν για δημάρχους και αντιδημάρχους συναγωνίζονται αυτούς των βουλευτών προκειμένου τα κόμματα να έχουν πιο ευρύ πεδίο δράσης προς ικανοποίηση των «πελατών» τους και όσων παρουσιάζονται δυσαρεστημένοι γιατί «δεν βολεύτηκαν» σε κάποιο αξίωμα πολιτειακό ή κομματικό.

Αν και νεαρές ηλικιακά οι ηγεσίες όλων των οργανωμένων κομματικών σχηματισμών δεν λειτουργούν έξω από το κουτί. Ούτε και πείθουν ότι θέλουν να αφήσουν πίσω τους όσα λεκτικά και σε κλειστό κύκλο ακροατών τους, κατακρίνουν, αποδοκιμάζουν και φυσικά φορτώνουν σε άλλους… τους προηγούμενους, τους παλαιότερους.

Μεγάλο το στοίχημα που καλούνται να κερδίσουν αλλά μέχρι σήμερα όπως πορεύονται το μόνο που θα καταφέρουν είναι να περάσουν κάτω από τον υπερυψωμένο, λεκτικά και μόνο, πήχη…

Δύο δήμαρχοι, από όσους διεκδικούν επανεκλογή, φαίνεται να είναι αλώβητοι με αποτέλεσμα να βάζουν δύσκολα στις κομματικές ηγεσίες που φυσικά δεν έχουν πρόβλημα να πλασαριστούν συνεργαζόμενες, στηρίζουσες ή απλά ότι τους ανέχονται γιατί η προοπτική δείχνει ότι μπορούν να πανηγυρίσουν νικητές.

Ο πρώτος είναι ο δήμαρχος Λάρνακας Ανδρέας Βύρας και ο δεύτερος είναι ο δήμαρχος  Πάφου Φαίδωνας Φαίδωνος. Και οι δύο κρίνονται από τα έργα τους. Κρίνονται από τις αλλαγές  που επέφεραν στις πόλεις τους κι όχι από ποιο κομματικό  χώρο προέρχονται.

Τα ουκ ολίγα αντάρτικα που εκδηλώνονται στο χώρο της δεξιάς, κυρίως του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Δημοκρατικού κόμματος, αποδεικνύουν πως οι κατοικοεδρεύοντες στα ψηλά δώματα της Πινδάρου και της Γρίβα Διγενή, επιτρέπουν στους φιλόδοξους διεκδικούντες το χρίσμα του υποψηφίου να τους εκβιάζουν.

Αφού όλοι επιλέγουν την κομματική νηνεμία από την αναταραχή και τα σκαμπανεβάσματα. Κάτι που οδηγεί σε κακές ή ατυχέστατες επιλογές απλώς και μόνο για να βρουν οι ηγεσίες την ησυχία τους… Ετσι επιτρέπουν σε ένα δήμαρχο που αμφισβήτησε την μεταρρύθμιση και στάθηκε απέναντι από την αλλαγή που έγινε να πλασάρει το όνομά του με αξιώσεις για τη δημαρχία της Λευκωσίας, με κύριο όπλο τη δημοφιλία του.

Επιτρέπουν σε άλλο δήμαρχο να πηγαινο- έρχεται στο Προεδρικό Μέγαρο αξιώνοντας εξαργύρωση της στήριξης που έδωσε- γιατί δεν τον ικανοποίησε ο Αβέρωφ Νεοφύτου με τη δημιουργία υπερ-δήμου στη Λευκωσία- στον Νίκο Χριστοδουλίδη να είναι υποψήφιος αν δεν τού διασφαλίσει την εκπροσώπηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εξωτερικό αν και ο Πρόεδρος είχε δηλώσει – και δεν γνωρίζουμε να άλλαξε ρότα- ότι οι πρεσβείες γυρίζουν πίσω στο διπλωματικό σώμα και τερματίζεται η πρακτική των πολιτικών διορισμών.

• Αντάρτες  που αναδείχθηκαν δήμαρχοι κατά την προηγούμενη αναμέτρηση υποχρεώνουν τις κομματικές ηγεσίες των χώρων από τους οποίους προέρχονται, σε αναδίπλωση προκειμένου να έχουν κάποιες «νίκες» στο χέρι, αφού αυτό που τελικά τους νοιάζει είναι πως θα βρεθούν στην «εξέδρα» των νικητών.

Όλα αυτά τα τερτίπια δεν επέτρεψαν μέχρι τώρα ούτε μια σοβαρή συζήτηση για τις αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, για τη μείωση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών… Δεν επέτρεψαν και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό:

Σοβαρό προβληματισμό για τους εκπροσώπους που πρέπει να στείλει η Κυπριακή Πολιτεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη νέα πενταετία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητεί τα πατήματά της σε βαρύ πολιτικό τοπίο με την ακροδεξιά να δείχνει νύχια σε μια σειρά από χώρες, την ώρα που επιχειρούνται αλλαγές δομικές, την ώρα που οι Βρυξέλλες δεν είναι ούτε τρίτος ή τέταρτος πυλώνας στο διεθνές σκηνικό, παρά ουραγός  της Ουάσινγκτον ανκαι δεν ταυτίζονται πάντα τα συμφέροντά τους…

Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα το μόνο που μετρά σήμερα για όσους στριμώχνονται σε κομματικά γραφεία, προκειμένου να στοιχηθούν σε μια σειρά για το χρίσμα του υποψηφίου είναι το χρήμα.

Οι πολύ καλές απολαβές του ευρωβουλευτή και τα παρεχόμενα ωφελήματα είναι μεγάλο δέλεαρ για όσους αποτολμήσουν να «πηδήσουν» στο πολιτικό ευρωπαϊκό πάλκο. Η μικρή Μάλτα στέλνει στις Βρυξέλλες αριθμό ευρωβουλευτών ίσο με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Το γεγονός ότι το μικρό αυτό μεσογειακό κράτος ευτύχησε να αναδείξει την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα (πρώτη γυναίκα πρόεδρος μετά από πολλά χρόνια και η νεώτερη0ούτε που απασχολεί το επαγγελματικό πολιτικό προσωπικό της χώρας μας. Πόσο μάλλον το παράδειγμά της να γίνει στοίχημα και για την Κυπριακή Δημοκρατία.

Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι αν μπορούν αλλά κατά πόσο θέλουν οι πολιτικοί σχηματισμοί να ανταποκριθούν σε μια τέτοια πρόκληση.

Ναι, υπάρχουν άτομα που να μπορούν να γεμίσουν την καρέκλα του ευρωβουλευτή, αν τους το επιτρέψουν οι πολιτικοί ταγοί  που συνήθως προτιμούν τους κλακέρ και όσους συνήθως κουνούν το κεφάλι προς τα κάτω συμφωνώντας με τις επιλογές και τις διαδρομές τους…

• Για όλα φταίει ο Χατζηπετρής…

Το άσμα του Λουκιανού Κηλαϊδόνη:

Τι θα πει δε φταίμε εμείς/ Τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι/Τι θα πει πως φταίνε αυτοί/Τι θα πει ρε σεις, τι θα πει/ Θα πει πως φταίμε κι εμείς/ Φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι/ Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς/ Φταίει κι ο Χατζηπετρής/ Τι θα πει μας τα ‘παν αλλιώς/ Τι θα πει τα φάγαν οι άλλοι/Τι θα πει πως φταίει ο χοντρός/ Φταίει κι ο χοντρός κι ο λιγνός/ Θα πει πως φταίμε κι εμείς… / Τι θα πει θα φάτε καλά/ Τι θα πει δεν έχουμε μία/ Τι θα πει χρωστάγαν πολλά/ Ήτανε στημένο αλλά/ Θα πει πως φταίμε κι εμείς…

αποτυπώνει με μεγάλη ακρίβεια όσα βιώνουμε σήμερα  με κυρίαρχο το ζήτημα της διαφθοράς. Μιας διαφθοράς που ανθεί στον τόπο μας από την εποχή της ανεξαρτησίας μέχρι σήμερα, χωρίς καμιά διάθεση να ξεριζωθεί από  το σαθρό σύστημα που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνώντες, οικονομικούς παράγοντες, ταγούς σε όλα τα επίπεδα…

Περαστικά μας αν και δεν το βλέπω να είναι περαστικά με τόσο βαθιές ρίζες….

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η κατοχική Τουρκία προωθεί την πολιτική της αναγνώρισης πιέζοντας φιλικές της χώρες να κάνουν το πρώτο βήμα: Συζητά μόνο σύμφωνο συνεργασίας “δυο κρατών” για την Κύπρο