Διεθνής οργάνωση ΜΜΕ καταγγέλλει Γαλλία, Ιταλία, Φινλανδία, Ελλάδα, Κύπρο, Μάλτα και Σουηδία: Θέλουν να νομιμοποιήσουν τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το μουσείο Getty του Μαλιμπού πρέπει να επιστρέψει στην Ιταλία τον «Αθλητή από τον Φάνο»: Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [video]

Το περιοδικό TIME υμνεί τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας: Ο Μητσοτάκης θέλει η χώρα του να γίνει το “στόρι της επιστροφής” της δεκαετίας, είναι έντονα φιλοδυτικός και φιλονατοϊκός…

Η Γεωγραφία της Ελλάδος: Η Αθήνα δεν μπορεί να υποχωρεί άλλο, είναι υποχρεωμένη να αντιστρέψει την μέχρι τώρα δυσοίωνη φορά των πραγμάτων…

Στο blog της συνδρομητικής έκδοσης του διαδικτυακού μέσου Mediapart δημοσιεύεται «σύνοψη» της ομάδας ΜΜΕ Syndicat de la Presse Pas Pareille (SPPP) που αναδεικνύει ως «ανησυχητική υπόθεση επίθεσης» κατά των δημοσιογράφων το ότι η Γαλλία, η Ιταλία, η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα και η Σουηδία θέλουν να τορπιλίσουν τον πρώτο ευρωπαϊκό νόμο που αποσκοπεί στην προστασία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη, δίνοντας μάχη για να επιτρέπεται η παρακολούθηση δημοσιογράφων στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας».

Για το θέμα ρωτήθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ο οποίος αρνήθηκε κατηγορηματικά κάθε τέτοια πρόσθεση.

Όπως διευκρινίζεται, η εν λόγω «σύνοψη» αφορά στην έρευνα που διεξήχθη από την Ariane Lavrilleux (Disclose), η οποία συνυπογράφει έρευνα που πραγματοποιήθηκε με τους Harald Schumann, Pascal Hansens (Investigate Europe), Alexander Fanta (Follow the Money) ενώ στο εικαστικό υπάρχει σύνθεση με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Μελόνι, τον Γάλλο προέδρο Μακρόν και του Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη].

• Το δημοσίευμα αναφέρει ότι εδώ και αρκετούς μήνες, η Γαλλία ασκεί πίεση στους Ευρωπαίους εταίρους της να νομιμοποιήσουν την παρακολούθηση δημοσιογράφων σε περίπτωση απειλής για την «εθνική ασφάλεια» ή ως μέρος ερευνών που συνδέονται με περίπου τριάντα εγκλήματα (τρομοκρατία, δολιοφθορά, απάτες ή πλαστογραφίες). Συγκεκριμένα, κλήσεις, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ασφαλείς ανταλλαγές μεταξύ δημοσιογράφων και των πηγών τους θα μπορούσαν να υποκλαπούν – εντελώς νόμιμα – από τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Κι όμως, αυτό το lobbying απέδειξε την αξία του. Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα της ΕΕ που έχουμε λάβει, η Γαλλία κατάφερε να εμπλέξει άλλες έξι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στους ελευθεροκτόνους στόχους της. Αυτή η συμμαχία έπεισε την πλειοψηφία των κρατών μελών να ψηφίσουν υπέρ του κειμένου.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, είναι τα γαλλικά υπουργεία Εσωτερικών και Ενόπλων Δυνάμεων που μάχονται υπέρ μιας τέτοιας κατασκοπείας. Υπενθυμίζουμε ότι από το 2019, η γαλλική κυβέρνηση έχει αυξήσει τον εκφοβισμό κατά των μέσων ενημέρωσης που ερευνούν κρατικά μυστικά. Ξεκινώντας από το Disclose, τέσσερα μέλη του οποίου αποτέλεσαν αντικείμενο ερευνών από τις εγχώριες γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, οι ευρωβουλευτές και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν προθεσμία έως την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου για να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό επί αυτού του κειμένου. Ο συνεισηγητής του ευρωπαϊκού νόμου για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, ο ευρωβουλευτής Geoffroy Didier (ΕΛΚ, δεξιά) ζητάει «επίσημα από τον Emmanuel Macron και τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαταλείψουν το σχέδιό τους που θα συνίστατο στο να μπορούν να κατασκοπεύουν νόμιμα τους δημοσιογράφους». Η απάντηση σε λίγες μέρες…

Μετά από έρευνα και κράτηση από την αστυνομία για 39 ώρες από τη DGSI τον Σεπτέμβριο, προσκλήθηκα να καταθέσω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 17 Οκτωβρίου, σχετικά με επιθέσεις κατά της ελευθερίας του Τύπου στη Γαλλία. Την ίδια στιγμή, οι ευρωβουλευτές είχαν μόλις οριστικοποιήσει τον προτεινόμενο νόμο τους, που ονομάζεται «European Media Freedom Act», με στόχο την ενίσχυση της προστασίας των δημοσιογράφων. Ως εκ τούτου, το εκμεταλλεύτηκα για να συναντήσω πηγές στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων που με προειδοποίησαν για τον ακτιβισμό της γαλλικής κυβέρνησης να εισαγάγει μια επικίνδυνη εξαίρεση στο όνομα της εθνικής ασφάλειας.

Με τη δημοσιογραφική ομάδα Investigate Europe, συνεργάτη του Disclose και την πρώτη που αποκάλυψε, το περασμένο καλοκαίρι, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμαζόταν να εξουσιοδοτήσει την παρακολούθηση δημοσιογράφων, αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να ερευνήσουμε τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων, οι οποίες πραγματοποιούνται εκτός οποιουδήποτε δημοκρατικού ελέγχου. Πολύ γρήγορα, μας βοήθησε στην έρευνά μας το ολλανδικό ερευνητικό μέσο Follow the Money.

Είναι η πρώτη φορά που εργάζομαι σε μια έρευνα που μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή μου και στη δουλειά ολόκληρου του επαγγέλματός μου. Όπως λέει ο συνάδελφός μου Harald Schumann του Investigate Europe: «Η αμεροληψία είναι αδύνατη μπροστά σε έναν νόμο που απειλεί την ελευθερία μας». Αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε τις μεθόδους εργασίας μας ή εγκαταλείψαμε τη δεοντολογία μας: βασιζόμαστε σε εσωτερικά έγγραφα και ζητήσαμε από τις κυβερνήσεις να εξηγήσουν τη θέση τους – μόνο οι μισές το έκαναν.

Από την άλλη, επιλέξαμε προσεκτικά την ημερομηνία δημοσίευσης: έρχεται τρεις ημέρες πριν από τον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων, την Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου, προκειμένου να προσπαθήσουμε να προκαλέσουμε μια ευρωπαϊκή αντίδραση. Για να δώσουμε τη μέγιστη απήχηση στους ευρωπαίους φορείς λήψης αποφάσεων, τη δημοσιεύουμε μαζί με έντεκα συνεργαζόμενα μέσα ενημέρωσης:

• Γερμανία (Zeit Online), Αυστρία (Standard), Βέλγιο (EU Observer), Κύπρο (Ο Φιλελεύθερος), Ισπανία (Infolibre), Φινλανδία (Iltalehti), Ιταλία (ll Fatto Quotidiano), Ελλάδα (Reporter United), Μάλτα (The Times of Malta), Πολωνία (Gazeta Wyborcza) και Πορτογαλία (Público).

Το δημοσίευμα υπογράφει η Ariane Lavrilleux (Disclose), με την υποστήριξη -όπως σημειώνεται- όλων των μέσων ενημέρωσης μελών του Syndicat de la Presse Pas Pareille (Mouais le mensuel, Inf’OGM, L’Empaillé, L’Âge de Faire, Le Poing, les Autres voix de la presse, S!lence, Fakir, le 32, Le Chiffon, Rebonds, No Go Zone, La Brique, Le Petit ZPL…).

Όπως, μεταξύ άλλων, αναφέρουν οι συντάκτες στον πρόλογο: Η έρευνά μας αποκαλύπτει τα παραλειπόμενα των 15μηνων διαπραγματεύσεων που αναμένεται να οδηγήσουν σε ένα τελικό κείμενο, στις 15 Δεκεμβρίου 2023, μετά από έναν τρίτο γύρο συζητήσεων μεταξύ του Συμβουλίου της ΕΕ, του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υποστηρικτικό έγγραφο, καταδεικνύει τους ελευθεροκτόνους στόχους της γαλλικής κυβέρνησης κατά του Τύπου, που υποστηρίζεται ενεργά από την ιταλική ακροδεξιά κυβέρνηση και τις φινλανδικές, κυπριακές, ελληνικές, μαλτέζικες και σουηδικές αρχές.

Σε άλλο σημείο της έρευνας αναφέρουν ότι τα τελευταία χρόνια, οι ελληνικές, ισπανικές, βουλγαρικές και ουγγρικές αρχές έχουν ήδη επικαλεστεί την εθνική τους ασφάλεια για να δικαιολογήσουν τη χρήση των κατασκοπευτικών λογισμικών Pegasus και Predator εναντίον δημοσιογράφων ερευνητών.

Τέλος, αλλού στην έκθεση σημειώνεται ότι αυτό έγινε χωρίς να ληφθεί υπόψη η γαλλική κυβέρνηση και οι έξι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της που συνεχίζουν να ξιφομαχούν δυνατά, όπως αποκαλύφθηκε σε έκθεση συνεδρίασης του Συμβουλίου της ΕΕ στις 22 Νοεμβρίου 2023, την οποία έλαβε το Disclose και τα συνεργαζόμενα με αυτό μέσα. Σε αυτό το έγγραφο που γράφτηκε από ανώτερους Γερμανούς αξιωματούχους, μαθαίνουμε ότι η Ιταλία θεωρεί τη διατήρηση της παραγράφου για την εθνική ασφάλεια (στο άρθρο 4) ως «κόκκινη γραμμή».

Δηλαδή, είναι κάθετα αντίθετη στην κατάργησή της. Η Γαλλία, η Φινλανδία και η Κύπρος λένε ότι «δεν είναι πολύ ευέλικτες» στο θέμα. Όσο για τη Σουηδία, τη Μάλτα και την Ελλάδα, οι εκπρόσωποί τους ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στην ίδια γραμμή, «με μερικές αποχρώσεις»

Πηγή Mediapart [Espionnage des journalistes: la France fait bloc aux côtés de six États européens] 

Η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη

Το θέμα τέθηκε και στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών το μεσημέρι της Πέπτης και ζητήθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να σχολιάσει τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία επτά κράτη-μέλη της Ευρώπης, ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Κύπρος, θέλουν να νομιμοποιήσουν την παρακολούθηση δημοσιογράφων για λόγους ασφαλείας.

Απαντώντας ο Παύλος Μαρινάκης αρνήθηκε τις σχετικές κατηγορίες σημειώνοντας:

Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Μιλάτε για Κανονισμό στον οποίο τάσσονται υπέρ οι χώρες, όπως είπατε, και μεταξύ αυτών και η χώρα μας, για την προστασία των δημοσιογράφων. Και μάλιστα στο επίμαχο άρθρο, το άρθρο 4, μιλάμε για προστασία των δημοσιογράφων, των δημοσιογραφικών πηγών. Πλήρη προστασία και απαγόρευση οποιασδήποτε παράνομης δραστηριότητας. Το θέμα είναι για την προστασία αυτή να μην γίνεται κατάχρηση από εγκληματικές οργανώσεις πάσης φύσεως ή να μην εξαιρείται από τους γενικούς κανόνες που ισχύουν για προστασία για λόγους εθνικής ασφαλείας.

Εδώ έχουν γραφτεί διάφορα. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Κατ’ αρχάς, δεν μιλάμε για παράνομα λογισμικά και έχει νομοθετηθεί πλέον τα τελευταία χρόνια και από τη χώρα μας πλήρως η απαγόρευση. Εδώ με λίγα λόγια – και μάλιστα έχει αυστηροποιηθεί συνολικά και το πλαίσιο των νόμιμων επισυνδέσεων– μιλάμε ότι δεν υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Ό,τι ισχύει για έναν που είναι δημοσιογράφος, θα ισχύει και για έναν που δεν είναι δημοσιογράφος. Και όπως λέγαμε και όταν ήταν το ζήτημα αυτό ήταν περισσότερο στην επικαιρότητα: Ό,τι ισχύει –το ίδιο λέμε και τώρα– για έναν πολιτικό, θα ισχύει και για κάποιον που δεν είναι πολιτικός.

Με λίγα λόγια, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στη χώρα μας για τη συγκεκριμένη διαδικασία, όπως προβλέπεται ακριβώς, με τα πολύ αυστηρά κριτήρια που έχουν τεθεί, τα τελευταία χρόνια πολύ αυστηρότερα κριτήρια, θα ισχύει για όλους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Και μάλιστα η πρωτοβουλία αυτή οχυρώνει τη δημοσιογραφική έρευνα, προστατεύει τις δημοσιογραφικές πηγές. Αλλά, το ξαναλέω, είναι ένα πράγμα η δημοσιογραφική έρευνα και η προστασία των πηγών και ένα άλλο πράγμα η κατάχρησή τους με εγκληματικά κίνητρα.

Η αλήθεια για τον Ελπιδοφόρο είναι πολύ πικρή: Απώλεσε την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας… Και ένα “βαρύ” υστερόγραφο για την παρουσία του στο …”Λιμάνι”!