Ο ιταλοελβετικός «πόλεμος» της σοκολάτας: Ποιος παράγει το αυθεντικό Gianduiotto;
Φωτογραφία από Pixabay: https://www.pexels.com/el-gr/photo/macro-65882/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η περιφέρεια του Πιεμόντε είναι πιο γνωστή ως πατρίδα της Fiat, της Γιουβέντους, άντε και της Nutella.
Δεν είναι όμως αυτή, η μόνη σοκολατένια λιχουδιά που «βγάζει» η περιοχή.
Το δεύτερο πιο διάσημο γλύκισμά της λέγεται Gianduiotto (Tζαντουϊότο) και προκαλεί μάλιστα έναν υπερ…αλπικό πόλεμο με τους Ελβετούς.
Το Gianduiotto είναι βασικό στοιχείο της «κουζίνας» του Πιεμόντε: Πρόκειται για μία μικρή σοκολάτα -σε σχήμα ας πούμε μικρού πλίνθου- με κακάο, φουντούκια και ζάχαρη, όλα τυλιγμένα σε χρυσό χαρτί. Σκεφτείτε το κάτι σαν στερεή Nutella ή Μερέντα στα καθ’ ημάς.
Για να συνδέσουν μια και καλή το γλυκό με την περιοχή τους, ντόπιοι σοκολατοποιοί και ζαχαροπλάστες σχημάτισαν επιτροπή και σκέφτονται να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να προικίσει το προϊόν με την ετικέτα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ). Δηλαδή: «Gianduiotto di Torino».
Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα: Η πολυεθνική σοκολατοποιΐα Caffarel, έχει μεν έδρα το Πεδεμόντιο (Πιεμόντε), αλλά ανήκει στον ελβετικό κολοσσό Lindt & Sprüngli.
Και δεν συμμετέχει στην ιταλική προσπάθεια, καίτοι ένας από τους ιστορικούς παραγωγούς των περίφημων Gianduiotti.
Οι Ιταλοί σοκολατοποιοί υποστηρίζουν την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη με βάση τρία συστατικά: το κακάο, τη ζάχαρη και τα φουντούκια.
Η Caffarel, ωστόσο, πιστεύει ότι στα συστατικά πρέπει να συμπεριληφθεί και το γάλα σε σκόνη.
«Οι περισσότεροι καταναλωτές προτιμούν τα γλυκίσματα που περιέχουν γάλα», εξηγεί εκπρόσωπος της Lindt & Sprüngli, προσθέτοντας ότι το γλυκό αυτό παράγεται με διακριτό εμπορικό σήμα για περισσότερα από 50 χρόνια.
Η εταιρεία ισχυρίζεται επίσης ότι ήταν εκείνη που εφηύρε την πραγματική συνταγή του γλυκού τον 19ο αιώνα, την οποία και εξέλιξε αργότερα.
«Δεν θέλουμε να αλλάξουμε την παραδοσιακή συνταγή», λένε οι Ελβετοί. «Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, και η συνταγή με το γάλα, είναι επίσης καθιερωμένη και αγαπητή».
Όμως οι Ιταλοί ζαχαροπλάστες ισχυρίζονται ότι το γάλα δεν ήταν μέρος της αρχικής συνταγής και ότι η Caffarel το έκανε απλώς δημοφιλές, καθώς ήταν η πρώτη που το παρήγαγε σε βιομηχανική κλίμακα.
«Δεν επινόησαν τίποτα», λέει χλευαστικά ο Γκ. Καστάνια επικεφαλής της επιτροπής ΠΓΕ.
Οι Ιταλοί σοκολοταποιοί εξασφάλισαν και πολιτική υποστήριξη από στελέχη του κόμματος της Μελόνι, που πιστεύουν ότι πρέπει να προστατεύσουν «την αριστεία μιας περιοχής και όχι το σήμα μιας πολυεθνικής εταιρείας».
«Το Gianduiotto είναι περιουσιακό στοιχείο μιας περιοχής και όχι μιας ιδιωτικής εταιρείας», λέει ο περιφερειάρχης του Πιεμόντε Αλμπέρτο Τσίριο στο POLITICO, προσθέτοντας ότι και προσωπικά προτιμά τη συνταγή χωρίς γάλα.
Πιιθανή απονομή του σήματος της ΕΕ αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά τις πωλήσεις των τοπικών παραγωγών, καθώς η σχετική αγορά αποτιμάται ήδη στα 200 εκατ. ευρώ.
Η Ιταλία είναι έθνος, όπου το φαγητό θεωρείται θέμα εθνικής υπερηφάνειας, και πολύ εύκολα μπορτεί «να πάρει τα όπλα» για να υπερασπιστεί ό,τι θεωρεί πως αποτελεί μέρος της πολιτιστικής του κληρονομιάς.
Το συναίσθημα αυτό είναι μάλιστα υπερανεπτυγμένο στους κόλπους της λαϊκιστικής κυβέρνησης Μελόνι, η οποία έχει ήδη λάβει μέτρα για να προστατεύσει ό,τι θεωρεί «παραδοσιακό ιταλικό φαγητό».
Προς το παρόν, η μπάλα είναι στα γήπεδα των ιταλικών αρχών: Η ετικέτα εξετάζεται από το υπουργείο Γεωργίας, το οποίο στη συνέχεια θα αποφασίσει εάν θα διαβιβάσει το αίτημα στις Βρυξέλλες, οι οποίες θα λάβουν τελικά την απόφαση.
Αλλά η μάχη του λόμπινγκ στην ΕΕ έχει ήδη ξεκινήσει.
Με πληροφορίες από Politico
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE