Δύσκολοι καιροί για ενοικιαστές: Στην Ισπανία η ραγδαία αύξηση των μισθωμάτων απειλεί με «έξωση» περισσότερους από τρία εκατομμύρια ανθρώπους

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στο ναδίρ οι σχέσεις Ισπανίας – Αργεντινής: Μετά τις δηλώσεις Ισπανού υπουργού ότι ο πρόεδρος της Αργεντινής παίρνει ναρκωτικά

Απειλεί και την Ελλάδα το βακτήριο xylella fastidiosa που ευθύνεται για τη «μεγάλη σφαγή» των ιταλικών ελιών: Χωρίς αντίδοτο, ήρθε από τη λατινική αμερική με ένα φυτό καφέ [videos]

Ανακοινώθηκαν οι τιμές στα «πράσινα» τιμολόγια ρεύματος για τον Μάιο: Πώς διαμορφώνεται το κόστος ανά πάροχο

Σήμερα είναι η Διεθνής Ημέρα Ενοικιαστών, η οποία επιδιώκει να ενισχύσει την προστασία όσων αντιμετωπίζουν καθημερινά όλο και πιο υψηλά ενοίκια.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (INE), και τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία του, το 15,9% των Ισπανών ζούσε σε ενοίκια το 2021, έναντι 13,5% το 2011. Πρόκειται για σχεδόν τρία εκατομμύρια σπίτια και 7,7 εκατομμύρια ανθρώπους.

Επιπλέον, και σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, Eurostat, το 48,9% όσων ζουν σε ενοίκια κινδυνεύουν να αποκλειστούν στην Ισπανία λόγω της αύξησης του κόστους, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με τη Λιθουανία και όπου το 40% των ανθρώπων ξοδεύουν περισσότερο από το 40% του εισοδήματός τους πληρώνοντας ενοίκιο.

Η Βαρκελώνη είναι η πόλη στην οποία οι ένοικοι πληρώνουν τα περισσότερα για ενοικίαση σπιτιού, έως και 19,4 ανά τετραγωνικό μέτρο (€/m2), πάνω από τα 17,4 €/m2 στη Μαδρίτη, τα 17 στο Σαν Σεμπαστιάν, τα 16,7 στη Μαρμπέγια (Μάλαγα ) ή 14,7 στην Πάλμα, σύμφωνα με στοιχεία Αυγούστου από την πύλη real estate idealista.

Έτσι, ένα σπίτι 90 τ.μ. στην καταλανική πρωτεύουσα πληρώνει ενοίκιο 1.746 ευρώ, ενώ ένα στη Μαδρίτη θα έφτανε τα 1.566 ευρώ, και στις δύο περιπτώσεις πάνω από τον ελάχιστο διεπαγγελματικό μισθό, των 1.080 μεικτά ευρώ το μήνα.

Η χαμηλότερη προσφορά κατοικιών προς ενοικίαση, η αύξηση της ζήτησης, η δυσκολία στην αγορά κατοικίας ή η ύπαρξη άλλου είδους συμβάσεων, μαζί με την οικονομική κατάσταση, αυξάνουν τη μηνιαία πληρωμή ενοικίου.

Ο εκπρόσωπος της καταλανικής οργάνωσης Sindicat de Llogateres (Ένωση Ενοικιαστών), Enric Aragonès, επισημαίνει τις τουριστικές και εποχικές ενοικιάσεις (συμβάσεις λίγων μόνο μηνών), ως βασικές αιτίες της αύξησης των ενοικίων, τουλάχιστον στη Βαρκελώνη.

Από την πλευρά του, ο σύλλογος Stop Evictions προσθέτει τους μεγαλοιδιοκτήτες περισσότερων από πέντε κατοικιών ως «κυριότερες αιτίες εξώσεων ενοικίασης», καθώς είναι αυτοί που «ωφελούνται από την αύξηση του κόστους» και αυτοί που μπορούν να ξεφύγουν από τους κανονισμούς, αφού αρκετές αυτόνομες κοινότητες διατηρούν τον προηγούμενο ορισμό του μεγαλοϊδιοκτήτη – περισσότερες από 10 κατοικίες, αντί για πέντε, όπως υποδεικνύει ο νόμος περί στέγασης.

Αυτοί είναι που καρπώνονται κατά κανόνα και τις πωλήσεις ακινήτων απο τα vulture funds, και επιλέγουν στη συνέχεια να κρατούν τα σπίτια άδεια μειώνοντας την προσφορά μειώνοντας την προσφορά ή καταφεύγουν σε εποχικά συμβόλαια, τα οποία δεν έχουν παράταση πέντε ετών, καθώς δεν υπόκεινται στον νόμο περί αστικής μίσθωσης.

Μέχρι 300 και 400 ευρώ αυξάνουν την τιμή κάθε φορά που κάνουν νέο συμβόλαιο. Η άνοδος των τιμών ενισχύεται από τη συρρίκνωση της προσφοράς ενοικιαζόμενων κατοικιών, με πτώση 28% στην Ισπανία το πρώτο τρίμηνο του 2023 σε σύγκριση με πριν από την πανδημία.

Αυτή η μείωση του αριθμού των ακινήτων έρχεται σε αντίθεση με μια ζήτηση που δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται, ειδικά στις μεγάλες πόλεις και τις περιφέρειές τους.

Η πύλη real estate επισημαίνει την έλλειψη νέων κατασκευών προς ενοικίαση, τη μετατροπή κατοικιών σε τουριστικά καταλύματα και πολιτικά μέτρα όπως το ανώτατο όριο του 2% στο ενοίκιο το 2023 ή ο νόμος για τη στέγαση, κατά τη γνώμη της «τιμωρητικός και καταναγκαστικός με τους ιδιοκτήτες», ως οι σημαντικότεροι λόγοι πίσω από τη μείωση της προσφοράς.

Ο νόμος για τη στέγαση καθιερώθηκε ως η ναυαρχίδα της κυβέρνησης για τον περιορισμό της κλιμάκωσης των τιμών, με μέτρα όπως φορολογικά και πολεοδομικά οφέλη για όσους ιδιοκτήτες διατήρησαν μειωμένη τιμή, τη δήλωση περιοχών που ταλαιπωρούνται από το κόστος του ενοικίου ή ανώτατο όριο 3%. προς μίσθωση το 2024.

Ωστόσο, αρκετές αυτόνομες κοινότητες επέλεξαν να μην εφαρμόσουν τα εργαλεία που προσφέρει, ακόμη και οι κυβερνήσεις της Μαδρίτης, των Βαλεαρίδων Νήσων, της Ανδαλουσίας και του Κοινοβουλίου της Καταλονίας έχουν καταθέσει προσφυγές στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Σε διεθνές επίπεδο, οι γερμανικές πόλεις μπορούν να ορίσουν ανώτατα όρια ενοικίων.

Η Πορτογαλία ευνοεί τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια και το Άμστερνταμ και ο Καναδάς έχουν νόμους για τον περιορισμό της κερδοσκοπίας στα ακίνητα, στην περίπτωση της ολλανδικής πόλης με κώλυμα ενοικίασης κατοικίας άνω των 533.000 ευρώ σε διάστημα τεσσάρων ετών.

Από την πλευρά της, η Νέα Υόρκη προσπαθεί να ρυθμίσει τις τουριστικές ενοικιάσεις μέσω ενός μέτρου που περιορίζει τις σύντομες διαμονές και επιβάλλει νέους κανόνες για όποιον θέλει να νοικιάσει για λιγότερο από 30 ημέρες, όπως ο ιδιοκτήτης στο σπίτι.

Η τιμή ενοικίασης στην Ισπανία αυξήθηκε κατά 9,5% σε ετήσια βάση τον Αύγουστο, τα τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε η idealista, τα οποία μεταφράζονται σε 12 ευρώ/m2.

Το κόστος ενοικίασης σπιτιού αυξήθηκε αυτόν τον Αύγουστο σε όλες τις αυτόνομες κοινότητες σε σύγκριση με το 2022, αλλά οι πιο ακριβές ήταν οι Βαλεαρίδες Νήσοι (16,5 €/m2), η Μαδρίτη (15,9 €/m2), η Καταλονία (15,6 € /m2) και η Χώρα των Βάσκων (€13/m2), στην οποία σημειώθηκαν ρεκόρ.

Ανά πόλη, τα ενοίκια αυξήθηκαν κατά 20% στην Πάλμα, τη Μάλαγα και το Αλικάντε, ενώ στη Μαδρίτη αυξήθηκαν κατά 10,9% και στη Βαρκελώνη κατά 16%.

ΠΗΓΗ: ertnews.gr