Ο Νίκος Δένδιας για τη Συνθήκη της Λωζάνης: Δεν επιδέχεται παρερμηνείας, δεν έχει ημερομηνίες λήξης ή αναθεώρησης* Ουδείς νοείται να φαντάζεται αλλαγή συνόρων

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σε φυλάκια σε Καστελλόριζο και Μεγίστη για το Πάσχα ο Νίκος Δένδιας: Επίσκεψη στην πυραυλάκατο «Κρυσταλλίδης»

Οι ειρωνείες του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας για τα μαχητικά F-35 που αγοράζει η Ελλάδα: Τι λέει ο Γιασάρ Γκιουλέρ για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Στις «εσχατιές» του ανατολικού Αιγαίου ο Νίκος Δένδιας: Πρωτομαγιά στα ακριτικά φυλάκια στο Φαρμακονήσι και την Καλόλιμνο ο υπουργός Άμυνας

Ουδείς στη διεθνή κοινότητα επιτρέπεται να οραματίζεται την αμφισβήτηση της Συνθήκης, γιατί ουδείς νοείται να φαντάζεται αλλαγή συνόρων, ανέφερε ο υπουργός Αμυνας Νίκος Δένδιας στέλνοντας μήνυμα σε όσους απεργάζονται σχέδια αναθεωρητισμού.

Ο κ. Δένδιας τόνισε ότι η συνθήκη της Λωζάνης εγγυάται την διεθνή νομιμότητα και την ιστορική μονιμότητα τονίζοντας με νόημα ότι θα ισχύει απαρέγκλιτα καθώς «δεν έχει ημερομηνία λήξης, ούτε ημερομηνία αναθεώρησης».

Οι δηλώσεις Δένδια έγιναν κατά τη διάρκεια χαιρετισμού του σε Συμπόσιο που διοργανώνει στη Λήμνο (15 – 17/9) η Ελληνική Εταιρεία Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, για τη Διάσκεψη της Λωζάνης και τις αποφάσεις της 100 χρόνια μετά:

Αναλυτικά ο κ. Δένδιας δήλωσε:

«Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή χαιρετίζω το Συμπόσιο της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων για τα 100 χρόνια της Συνθήκης Λωζάνης.

Της Συνθήκης που συνιστά τη διεθνοδικαιϊκή αποτύπωση της ισορροπίας και σε επίπεδο ελληνοτουρκικών σχέσεων μεταξύ 1923-2023.

Τα προβλεπόμενα της Συνθήκης δεν αφορούν μόνο στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας.

Έχουν ευρύτερη γεωπολιτική σημασία.

Η Συνθήκη της Λωζάνης θα εξακολουθήσει να αποτελεί θεμέλιο των σχέσεων μεταξύ των κρατών της ευρύτερης περιοχής.

• Ουδείς στη διεθνή κοινότητα επιτρέπεται να οραματίζεται την αμφισβήτηση της Συνθήκης.
• Γιατί ουδείς νοείται να φαντάζεται αλλαγή συνόρων.

Για αυτό και η Διεθνής Κοινότητα καταδικάζει κάθε μορφή σύγχρονης αναθεωρητικής τάσης.

Η Συνθήκη της Λωζάνης, όπως και οι Ιταλο-τουρκικές Συμφωνίες (1932) και η Συνθήκη των Παρισίων (1947), κατοχυρώνουν πλήρως και σαφώς την ελληνική κυριαρχία σε όλα τα νησιά.

Και δεν επιδέχονται παρερμηνείας.

Ειδικότερα για τη Λήμνο, η οποία φιλοξενεί σήμερα το Συμπόσιο, το ΄Άρθρο 12, επισφραγίζει την κυριαρχία της Ελλάδος επί της Λήμνου. Αλλά και της Σαμοθράκης, της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου και Ικαρίας. Νήσων που ενσωματώθηκαν πλήρως στον ελληνικό εθνικό κορμό.

Η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί εχέγγυο της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πολιτικής ασφάλειας με την οριστική κατοχύρωση των εθνικών μας συνόρων σε διεθνές συμβατικό πλαίσιο.

Λίγες διεθνείς συνθήκες έχουν δείξει τόση διάρκεια όση η Συνθήκη της Λωζάνης.

Η Συνθήκη της Λωζάνης ισχύει και θα ισχύει απαρέγκλιτα.

Δεν έχει ημερομηνία λήξης, ούτε ημερομηνία αναθεώρησης.

Πρόκειται για ένα κείμενο που πάνω απ’ όλα ρυθμίζει σύνορα και παράγει διεθνή νομιμότητα.

Και αυτή η νομιμότητα συνεπάγεται ιστορική μονιμότητα

Η Συνθήκη της Λωζάνης υπεγράφη σε μία οδυνηρή συγκυρία.

Κι όμως, αποτελεί για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις τον αναπόσπαστο οδηγό για το μέλλον, και παράγοντα για την σταθερότητα στην περιοχή.

Αρκεί οι συμβαλλόμενοι να σεβαστούν τις Αρχές και του Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου των Συνθηκών.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συμποσίου».