FILE PHOTO: Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (Α) συνομιλεί με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Δ), κατά τη διάρκεια γεύματος που του παρέθεσε ο Τούρκος Πρόεδρος στην Κωνσταντινούπολη, Κυριακή 13 Μαρτίου 2022. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ
Ενόψει της συνόδου του ΝΑΤΟ αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν καθότι τα ελληνοτουρκικά εμπίπτουν στα ζητήματα μιας ευρύτερης ατζέντας που σχετίζεται με την Τουρκία.
Φυσικά, το κορυφαίο ζήτημα που αφορά την Τουρκία και αναμένεται να συζητηθεί στο Βίλνιους είναι η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ για την οποία ο πρόεδρος Ερντογάν και η νέα του κυβέρνηση δεν έχουν άρει τους προβληματισμούς τους.
Πέραν από το πλαίσιο της συνόδου του ΝΑΤΟ, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και την επικείμενη, αν όχι παρούσα, αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο για την οποία ευθύνονται εν πολλοίς οι διασυνδέσεις του νέου Τούρκου ΥΠΕΞ.
Εστιάζοντας στα ελληνοτουρκικά, ο πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε ότι δεν θα δεχθεί οποιαδήποτε παρέμβαση τρίτων χωρών στη διαχείριση των θεμάτων με την Ελλάδα. Βέβαια, κάτι τέτοιο χρειάζεται, ίσως, μια βαθύτερη ανάγνωση, καθώς το ζήτημα, τουλάχιστον από ελληνικής πλευράς, δεν τίθεται με όρους παρεμβάσεων τρίτων, αλλά υπό ποιες συνθήκες συμβαίνει αυτό και με βάση ποιους κανόνες.
Η Ελλάδα διαπραγματεύεται με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης, επομένως, όταν οι σχετικοί κανονισμοί καταπατώνται είτε με δόγματα, όπως αυτό της “Γαλάζιας Πατρίδας” των Τούρκων, είτε με δηλώσεις που αφορούν την καταστροφή της Αθήνας, μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, με πυραύλους, είτε με προκλητικές ενέργειες, οι οποίες σχετίζονται με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, τότε η παρέμβαση λ.χ. διεθνών οργανισμών είναι απολύτως απαραίτητη.
Είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ελπίζει σε μια διαχρονική εξομάλυνση των σχέσεών της με την Τουρκία, καθώς κάτι θα τέτοιο θα ερχόταν σε πλήρη αντιδιαστολή με το αναθεωρητικό προφίλ της γείτονος, δηλαδή με την ιστορία.
Μπορεί, ίσως, να ελπίζει σε μια μερική, προσωρινή, αποκατάσταση των διαύλων επικοινωνίας, στα πλαίσια και της σχετικής νηνεμίας που παρουσιάζεται στους αιθέρες, η οποία, όμως, θα οικοδομεί μια σαθρή εμπιστοσύνη, καθώς οι απειλές πολέμου, οι επιστολές στον ΟΗΕ εναντίον της Ελλάδος, το τουρκολιβυκό μνημόνιο και άλλες παράμετροι που δορυφορούν τα ελληνοτουρκικά, δεν πρόκειται να αποσυρθούν.
Εάν, επομένως, ο πρόεδρος Ερντογάν επιμένει σε μια τέτοιου είδους ατζέντα στη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, πρέπει αδήριτα να εφαρμοστεί η πάγια θέση της ελληνικής πλευράς πως ζητήματα κυριαρχίας δεν είναι υπό διαπραγμάτευση.
Εδώ, αξίζει να σημειωθεί μια αρκετά θετική εξέλιξη για την Τουρκία, η οποία αφορά την εξομάλυνση των σχέσεών της με την Αίγυπτο. Η κρίση στις σχέσεις Αιγύπτου και Τουρκίας επήλθε:
Τέλος, η δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν ο οποίος αναρωτιέται κατά πόσον η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ θα αποτελεί βάρος ή όφελος για τη συμμαχία, μαρτυρεί τις τουρκικές προθέσεις ενόψει της συνόδου.
Το αίτημα της Τουρκίας για αλλαγή του αντιτρομοκρατικού νόμου στη Σουηδία αποτελεί απλώς ένα ακόμα πρόσκομμα, μια ακόμα δικαιολογία, έτσι ώστε να συμβάλει στην περαιτέρω καθυστέρηση του ζητήματος, αφού η μοναδική στόχευση της Τουρκίας είναι η αγορά των αμερικανικών μαχητικών F-16.
Αναμένεται, επομένως, από την ελληνική διπλωματία, η ξεκάθαρη επιμονή στις πάγιες θέσεις της πλευράς μας, έναντι των αυταρχικών και αναθεωρητικών τουρκικών πεποιθήσεων.
*Πολιτικός επιστήμων, επικεφαλής της IS Pegasus Coaching & Consulting Ltd
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE