Οι μικροί και οι μεγάλοι: Ο Φουρλάς μίλησε για την κατοχή της Πατρίδας, οι δύο ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ έδωσαν εξετάσεις στο ακροατηήριο του κόμματος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αναμένουν φόρμουλα από την Μαρία Άνχελα στη Λευκωσία, αποκαλύπτει ο Φιλελεύθερος: Μετά το Πάσχα οι όποιες εξελίξεις στο Κυπριακό -αν υπάρξουν τελικά…

Αισχρός ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας: Δεν υπάρχει πια θέμα για συνομοσπονδία ή ομοσπονδία στην Κύπρο, τελείωσε, “μόνο δύο κράτη”, απειλεί ο Γιασάρ Γκιουλέρ

Η ισραηλινή κυβέρνηση προσφεύγει στον ΟΟΣΑ κατά του εμπορικού μποϊκοτάζ της Τουρκίας: «Αντισημίτης δικτάτορας» ο Ερντογάν, λέει το Ισραήλ

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Άκουγα την ομιλία του Λουκά Φουρλά, στο Ευρωκοινοβούλιο την Τρίτη, και σκεφτόμουν ότι έτσι πρέπει να μιλούν οι ευρωβουλευτές μας όταν τους ακούνε οι Ευρωπαίοι.

Και ειδικά σε μια συνεδρίαση αφιερωμένη στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ήταν φιλοξενούμενος και δόθηκε η ευκαιρία να ακουστεί εκεί η φωνή της Κύπρου και η αδικία που υφίσταται.

Ο κ. Φουρλάς, παρόλο που ανήκει στο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΔΗΣΥ, στο ένα λεπτό που είχε εκεί στη διάθεσή του, φρόντισε να μιλήσει για τους κινδύνους της Κύπρου από την Τουρκία, για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της Ευρώπης και κάλεσε τους συναδέλφους του και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), να ακούσουν τον Πρόεδρο της Κύπρου.

Να ακούσουν, δηλαδή, την αδικία σε βάρος της χώρας του «και να σταθούν δίπλα της με πράξεις και ενέργειες». Σκεφτόμουν όταν τον άκουγα «μπράβο, ρε Λουκά» (με την οικειότητα που μου που μου δίνει η παλιά συναδελφική μας ιδιότητα).

Στο ίδιο πνεύμα μίλησαν και πολλοί ξένοι ευρωβουλευτές, χαστουκίζοντας την επικίνδυνη Τουρκία και διαβεβαιώνοντας τον Πρόεδρο ότι είναι στο πλευρό της Κύπρου. Ξέρω, κάποιοι θα πουν ότι είναι λόγια, ότι στην πράξη δεν βοηθούν, αλλά έχουν λάθος. Αυτό είναι που μας σώζει από την τουρκική βουλιμία, το ότι δεν εγκαταλείπεται το δίκαιό μας παρά τα διάφορα συμφέροντα που το πνίγουν.

Αναφέρθηκα ειδικά στην ομιλία του κ. Φουρλά, διότι προέρχεται από το χώρο της αντιπολίτευσης και μου έκανε θετική εντύπωση το ότι αυτή η ιδιότητα δεν το «ανάγκασε» να μιλήσει ως κομματικό στέλεχος αλλά μόνο ως Κύπριος που έχει λόγο στην Ευρώπη.

Μετά, όμως, άκουσα τους δύο ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ. Τι να σας πω! Μου ήρθε να πηδηχτώ από το παράθυρο, που έλεγε κι ο θρυλικός Λεβέντης. Ο Γιώργος Γεωργίου μίλησε ως να βρισκόταν στο κυπριακό κοινοβούλιο και απευθυνόταν στους ψηφοφόρους της εσωτερικής κατανάλωσης.

Μιλούσε μάλιστα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς και ξεκίνησε λέγοντας ότι θα είναι αυστηροί με τον Χριστοδουλίδη αλλά δίκαιοι «όπως συμπεριφέρεται πάντα το ΑΚΕΛ». Μιλούσε στους ευρωβουλευτές και τους έλεγε για τη συμπεριφορά του ΑΚΕΛ.

Αφού είπε μερικές ατάκες (ατάκες, κυριολεκτικά) για την «ενεργότερη εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης δια του ορισμού υψηλόβαθμου αξιωματούχου», που ζητά ο Πρόεδρος, αλλά «δεν τους βλέπω, εδώ, να ενθουσιάζονται με αυτή την πρόταση, ίσως να ξέρουν κάποια πράγματα από το παρελθόν;» (Κύριος οίδε τι εννοούσε), ξαναθυμήθηκε το ΑΚΕΛ, λέγοντας στον Πρόεδρο ότι «είναι η ώρα επιτέλους να αξιοποιηθεί η πρόταση του ΑΚΕΛ» για την ενέργεια «ως καταλύτης για την λύση».

Πήγε ο Πρόεδρος να μιλήσει στους 705 ευρωβουλευτές (έξι είναι οι δικοί μας) από 27 ευρωπαϊκά κράτη και άκουγε τον Κύπριο ευρωβουλευτή να του κάνει αντιπολίτευση. Μέσα στο ευρωκοινοβούλιο!

• Ο κ. Γεωργίου μίλησε ακόμα για τους δανειολήπτες, για τη «μεγάλη τραπεζική καπιταλιστική κρίση», για το μαύρο βαν και το PEGASUS, αλλά ξέχασε ότι χτες ήταν μια από τις σπάνιες περιπτώσεις, για να προβληθούν τα δίκαια της Κύπρου και να τονιστεί η ανάγκη να στηριχθούν από το ευρωκοινοβούλιο.

Μετά, άκουσα και τον Νιαζί Κιζίλγιουρεκ. «Η χώρα μας η Κύπρος, ζει μια εθνοτική διένεξη από το 1964 και είναι ντε φάκτο διχοτομημένη από το 1974».

Έτσι ξεκίνησε την ομιλία του. Είναι ντε φάκτο διχοτομημένη, διότι μια αόρατη δύναμη, όπως λέμε ούφο, ήρθε από το υπερπέραν και τη διχοτόμησε. Μίλησε για τη ΔΔΟ, για την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, για την «ειρήνη που περνά μέσα από την επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων», κάλεσε «την Κυπριακή Δημοκρατία να επισπεύσει τις προσπάθειες για ενδυνάμωση των σχέσεων των Τ/κ με την ΕΕ».

Στο τέλος κάλεσε τον πρόεδρο να τερματίσει τη «γλωσσική αδικία» να μην περιλαμβάνεται η τουρκική στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ (λες και είναι στο χέρι του Χριστοδουλίδη).

Σχεδόν όλοι οι ξένοι ευρωβουλευτές μιλούσαν για την Τουρκία, για την κατοχή, για τις απειλές της, για την ανάγκη να βοηθηθεί η Κύπρος, ο Κιζίλγιουρεκ ούτε λέξη. Η ειρήνη «περνά μέσα από την επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων», γιατί όλοι οι άλλοι να λένε ότι περνά από την Τουρκία: Τι μας φταίει η Τουρκία;

Τα γράφουμε για να μένουν στην ιστορία. Γιατί κάποτε θα μας ζητήσει εξηγήσεις.