Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ κρίνει ότι τo πρώτο δείγμα της κυβέρνησης δεν είναι θετικό: Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα τιμής για τους αγώνες των εργαζομένων, δήλωσε ο Στεφάνου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι απίθανο να τελειώσει σύντομα εκτιμά η επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ: Προβλέπει αύξηση της ρωσικής επιθετικότητας

Στάχτη κατά κυριολεξία η στρατηγικής σημασίας ουκρανική πόλη Chasiv Yar, το Κίεβο αμύνεται με νύχια και με δόντια: Videos για την τακτική «καμμένης γης» του Κρεμλίνου

Ο Μακρόν επιμένει: Δεν πρέπει να αποκλειστεί η αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία αν η Ρωσία σπάσει τη γραμμή του μετώπου -Ο Πούτιν δεν πρέπει να κερδίσει

«Επιμένουμε να θέτουμε την κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχώς παρείχε κάλυψη, ενθάρρυνε και προωθούσε πολιτικές που ευνοούσαν το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος των εργαζομένων. Αναμένουμε τα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης στα εργασιακά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα για να την κρίνουμε».

Τα παραπάνω ανέφερε στην ομιλία του για την εργατική Πρωτομαγιά ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου.

Υπέδειξε, μάλιστα, ότι «οφείλουμε να πούμε ότι το πρώτο δείγμα, αυτό της διαμεσολάβησης για την ΑΤΑ, δεν είναι θετικό. Ελπίζουμε αυτό να μην είναι το προεόρτιο αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών. Όπως και να είναι όμως οι κυβερνητικές πολιτικές, εμείς είμαστε εδώ και θα επαγρυπνούμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κοινωνίας».

Σύμφωνα με τον κ. Στεφάνου:

Ενώ τα κέρδη αυξάνονται και η ακρίβεια καλπάζει, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι. Η καθημερινότητα των εργαζομένων, των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων αλλά πλέον και της μεσαίας τάξης, είναι ένας αγώνας για να τα καταφέρουν. Για να βγει ο μήνας με ένα εισόδημα που τον κατατρώει η ακρίβεια.

Για ν’ ανταποκριθούν σε βασικές υποχρεώσεις. Πλέον ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας αγωνίζεται για να μπορεί να έχει τα βασικά, για να μπορεί να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη.

Σημείωσε και τα εξής:

Αυτή είναι η κατάσταση διεθνώς, αυτή είναι η κατάσταση και στην Κύπρο. Μια κατάσταση που έχει εκτραχυνθεί εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Καθόλου τυχαίες δεν είναι οι μαζικές και συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Τσεχία, στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες. Οι εργαζόμενοι παίρνουν ξανά την τύχη τους στα χέρια τους, υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους και απαιτούν τα δικαιώματά τους.

• Η ομιλία του κ. Στεφάνου ακολουθεί:

Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα τιμής για τους αγώνες των εργαζομένων. Παγκόσμια και τοπικά. Κι εδώ στην Κύπρο τιμούμε τους αγώνες των εργαζομένων. Τιμούμε τους δικούς μας αγώνες για το οκτάωρο, τις κοινωνικές ασφαλίσεις, την ισομισθία, τις συλλογικές συμβάσεις, την ΑΤΑ, την ασφάλεια και την υγεία στον χώρο εργασίας.

Η Πρωτομαγιά όμως δεν είναι απλά και μονοσήμαντα η απόδοση τιμής για τους αγώνες που έγιναν. Είναι και το εφαλτήριο για τους αγώνες που ήδη δίνονται και για τους αγώνες που έρχονται. Αυτούς τους αγώνες τούς δίνουμε με αυτοπεποίθηση και πίστη στη δύναμη των εργαζομένων.

Η παγκόσμια ιστορική εμπειρία, μα και η δική μας εμπειρία εδώ στην Κύπρο, αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι κέρδισαν δικαιώματα και ωφελήματα, βελτίωσαν τους όρους εργασίας και ζωής, ως αποτέλεσμα των ταξικών αγώνων τους. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι τίποτα δεν χαρίστηκε. Ό,τι κέρδισαν, το κατέκτησαν με σκληρούς και, πολλές φορές, με αιματηρούς αγώνες.

Αγώνες που έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά την οργάνωση, τη συλλογικότητα, την ενότητα, την αποφασιστικότητα, την αλληλεγγύη. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της Κύπρου, με τους αγώνες του έγραψε ιστορία, αφού αυτοί απέδωσαν πολλές και σημαντικές κατακτήσεις.

Είναι με αυτούς τους αγώνες που ακόμα και το φαινομενικά ανέφικτο και ακατόρθωτο έγινε εφικτό, κατακτήθηκε και έγινε δικαίωμα στη ζωή μας.

Είναι με αυτούς τους αγώνες που οι εργαζόμενοι πίστεψαν στις δυνάμεις τους και αποτίναξαν την απαισιοδοξία και τη μοιρολατρία.

Η πορεία των εργαζομένων προς την πρόοδο δεν είναι πορεία στρωμένη με ροδοπέταλα. Όσο το κοινωνικό σύστημα στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο η κύρια αντίθεση εργασίας-κεφαλαίου καθορίζει τις συνθήκες, τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται μόνιμο και δεδομένο. Το είδαμε άλλωστε αυτό πολλές φορές στην ιστορία.

Δεκαετίες μετά που οι σκληροί εργατικοί αγώνες έφεραν την κατάκτηση του οκταώρου, σήμερα αυτό έγινε ξανά ζητούμενο. Πόσοι και πόσοι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν, χωρίς να αμείβονται όπως πρέπει, δεκάωρα και δωδεκάωρα; Δεκαετίες μετά που οι εργαζόμενοι πέτυχαν με σκληρό αγώνα την εργασία με ασφάλιση και δικαιώματα, πολλοί εργαζόμενοι σήμερα δουλεύουν ανασφάλιστοι, χωρίς βασικά δικαιώματα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς δικαίωμα οργάνωσης σε συντεχνίες. Ακόμα κι αυτή η αργία της Κυριακής έπαψε πλέον να είναι αργία για όλους.

Το μεγάλο κεφάλαιο δεν κάθεται ποτέ με σταυρωμένα χέρια. Προσπαθεί να πάρει πίσω όσα υποχρεώνεται να δώσει. Πάντοτε αναζητώντας άλλοθι και αφορμές στις οικονομικές κρίσεις, τις συνέπειες των οποίων τις φορτώνει στους ώμους των εργαζομένων. Το μεγάλο κεφάλαιο ακόμα και σε περιόδους κρίσης προσπαθεί να μεγιστοποιεί τα κέρδη του και να φορτώνει τις ζημιές στην κοινωνία. Έτσι γίνεται και τώρα.

Ενώ τα κέρδη αυξάνονται και η ακρίβεια καλπάζει, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι. Η καθημερινότητα των εργαζομένων, των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων αλλά πλέον και της μεσαίας τάξης, είναι ένας αγώνας για να τα καταφέρουν. Για να βγει ο μήνας με ένα εισόδημα που τον κατατρώει η ακρίβεια. Για ν’ ανταποκριθούν σε βασικές υποχρεώσεις. Πλέον ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας αγωνίζεται για να μπορεί να έχει τα βασικά, για να μπορεί να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη.

Αυτή είναι η κατάσταση διεθνώς, αυτή είναι η κατάσταση και στην Κύπρο. Μια κατάσταση που έχει εκτραχυνθεί εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Καθόλου τυχαίες δεν είναι οι μαζικές και συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Τσεχία, στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες. Οι εργαζόμενοι παίρνουν ξανά την τύχη τους στα χέρια τους, υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους και απαιτούν τα δικαιώματά τους.

Εδώ είναι λοιπόν το μεγάλο στοίχημα. Για τους εργαζόμενους και για την κοινωνία, αλλά και για το Λαϊκό Κίνημα. Να υπερασπιστούμε όσα κατακτήθηκαν. Να ξανακερδίσουμε όσα χάθηκαν. Το ΑΚΕΛ ήταν και θα είναι πάντα στο πλευρό των εργαζομένων και της ΠΕΟ.

Το ΑΚΕΛ δυναμικά διεκδικεί και θα συνεχίσει να διεκδικεί λύσεις προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας καταθέτοντας συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις. Κι εντός Βουλής κι έξω στην κοινωνία. Επιμένουμε να προωθούμε αποφασιστικά τις προτάσεις μας για αντιμετώπιση της ακρίβειας και της αύξησης του κόστους ζωής. Για αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας και των εκποιήσεων. Για ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων. Για συγκρότηση μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής κρατικής στεγαστικής πολιτικής.

Επιμένουμε να θέτουμε την κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχώς παρείχε κάλυψη, ενθάρρυνε και προωθούσε πολιτικές που ευνοούσαν το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος των εργαζομένων. Αναμένουμε τα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης στα εργασιακά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα για να την κρίνουμε.

Οφείλουμε να πούμε ότι το πρώτο δείγμα, αυτό της διαμεσολάβησης για την ΑΤΑ, δεν είναι θετικό. Ελπίζουμε αυτό να μην είναι το προεόρτιο αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών. Όπως και να είναι όμως οι κυβερνητικές πολιτικές, εμείς είμαστε εδώ και θα επαγρυπνούμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Φίλες και φίλοι,

Σε λίγο θα πορευτούμε προς την περιοχή του Λήδρα Πάλας για να συναντηθούμε με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Θα τιμήσουμε ξανά μαζί την εργατική Πρωτομαγιά θυμίζοντας τους ταξικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που δώσαμε στο παρελθόν μαζί Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι μέσα από τις γραμμές του ΑΚΕΛ, της ΠΕΟ, του Λαϊκού Κινήματος.

Το σημερινό δικοινοτικό συναπάντημα, όπως και κάθε δικοινοτικό συναπάντημα, αποτελεί ανανέωση της δέσμευσής μας για συνέχιση του αγώνα για λύση του Κυπριακού. Για τη λύση που θα επανενώσει τον τόπο και τον λαό μας.

Λύση που θα επιτρέψει στους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να ζουν ειρηνικά μαζί και να συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα.

Λύση που θα επανενώσει τη δύναμη των Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων εργαζομένων οι οποίοι, όπως παλιά, θα διεκδικούν τα δικαιώματα της τάξης τους και μαζί, ολόκληρης της κοινωνίας.

Αυτό είναι το όραμά μας! Αυτός είναι ο στόχος μας!

Ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά!

Ζήτω η δύναμη των εργαζομένων!