Το πρόγραμμα της τουρκικής αναβάθμισης των F-16 έχει μάλιστα και σημειολογικό όνομα, «Ozgur», που σημαίνει ελεύθερος. Και με τον τρόπο αυτό θέλουν να στείλουν το μήνυμα πως ξεκινούν την επιχείρηση απεξάρτησης της τουρκικής βιομηχανίας. Πηγή: Twitter Τουρκικού υπουργείου άμυνας (https://twitter.com/tcsavunma)
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL
Έναν ακόμα προεκλογικό εκβιασμό με το βλέμμα στην επομένη της 28ης Μαΐου επιχειρεί η Άγκυρα και μάλιστα το μήνυμα που αποστέλλεται αφορά περισσότερο από κάθε άλλον την Ουάσιγκτον.
Στον απόηχο του συνεχιζόμενου «πάγου» σε μια απόφαση για την αποδέσμευση ή μη νέων αεροσκαφών F-16 Viper από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία υποστηρίζει πως ξεκινά μια «εθνική» αναβάθμιση σε μέρος του υφιστάμενου στόλου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του τηλεοπτικού δικτύου ΝΤV που αναπαράγει η Daily Sabah, η τουρκική αμυντική βιομηχανία σκοπεύει να προχωρήσει άμεσα στην αναβάθμιση των 35 παλαιότερων F-16 Block 30 που είχε προμηθευτεί την δεκαετία του 1980.
Στα κείμενά μας έχουμε επισημάνει κατ’ επανάληψη ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει κάνει άλματα προόδου και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ελληνική. Το εγχείρημα με τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη πέτυχε ακόμη και εξαγωγικά. Όμως υπάρχει «αιμορραγία» στον τομέα έρευνας και ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών, παρά τα νέα βαφτίσια του TF-X σε ΚΑΑΝ και μάλιστα 5ης γενιάς…
Και τη στιγμή που τα 40 νέα F-16 Viper και η αναβάθμιση άλλων 80 στο ίδιο επίπεδο παραμένει στον αμερικανικό «πάγο», η Άγκυρα καταστρώνει το σχέδιο «ελευθερίας»…
Πάντως όλες οι ενδείξεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την υπόθεση των F-16 δείχνουν προς ώρας δυσοίωνες για την γείτονα κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να θεωρείται το επόμενο σημαντικό crash test στις σχέσεις Άγκυρας- Ουάσιγκτον μετά τις τουρκικές εκλογές.
Στο ρεπορτάζ του δικτύου NTV ο Ισμαήλ Ντεμίρ, επικεφαλής, στην προεδρία, των αμυντικών βιομηχανιών αναφέρεται στο επικείμενο πρόγραμμα «πειραματισμού» με τον παλαιότερο τύπο των F-16 που διαθέτει η Τουρκία.
Και το μήνυμα που στέλνει σ’ αυτή την φάση η Άγκυρα, μια εβδομάδα πριν τον δεύτερο γύρο των εκλογών της είναι πως έστω και μόνη της θα προχωρήσει σε «λιφτινγκ» ουσίας των F-16. Την αρχή βεβαίως του πειραματισμού θα την κάνει με τα παλαιότερα «30άρια» ώστε να «ξεκινήσει η απεξάρτηση από το εξωτερικό» όπως είπε χαρακτηριστικά ο «τσάρος» της αμυντικής βιομηχανίας κος. Ντεμίρ.
Όμως αυτό το οποίο προκαλεί εκ νέου εντύπωση αφορά το λεγόμενο «Murad AESA». Δηλαδή οι Τούρκοι επιχειρούν να πείσουν ότι κατάφεραν ν’ αναπτύξουν δικό τους ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης, ανταγωνιστικό του APG-83, το οποίο ήδη σαρώνει τα πάντα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο πετώντας με τα F-16 Viper της 343 Μοίρας «Αστέρι».
Οι γείτονές μας προχωρούν κι ένα βήμα παρακάτω μέσω των δηλώσεων του κ. Ντεμίρ καθώς ευελπιστούν ότι τα F-16 Block 30 «Ozgur» θα ενσωματώνουν την τεχνολογία στους φακέλους όπλων, πυρομαχικών made in Turkey.
Ήδη διαφημίζουν τον αντιπλοϊκό Atmaca και τον πύραυλο μακρού πλήγματος Gezgin. Και τα δυο αυτά όπλα βάλλουν από το έδαφος αλλά όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι «σύντομα» θα υπάρχουν και σε αεροπορική έκδοση.
Η Τουρκία δεν είναι η πρώτη χώρα που βάζει «χέρι» στα F-16. Και το Ισραήλ για παράδειγμα έχει αλλάξει πολλά στα δικά του F-16 ακόμη και τα F-35 χάρη στην έρευνα, την τεχνολογία και την τεχνογνωσία των ισραηλινών αμυντικών βιομηχανιών.
Σε πολλά από αυτά προχώρησε με την άδεια των Ηνωμένων Πολιτειών ή ακόμη και με τις συμβουλές- κατευθύνσεις ειδικών της κατασκευάστριας εταιρείας. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο όμως πως η Τουρκία το πιο πιθανό είναι να μην ακολουθήσει την πεπατημένη και να πράξει αυτοβούλως. Στρατιωτικές πηγές που παρακολουθούν στενά την τουρκική αμυντική βιομηχανία σχολίασαν «πως αυτός ο πειραματισμός μπορεί να μην φτάσει ως αποτέλεσμα το επίπεδο του υφιστάμενου και στην ελληνική πολεμική αεροπορία F-16 Block 52 Advanced, σίγουρα όμως θα είναι κάτι πολύ καλύτερο από το σημερινό, παρωχημένο σε πολλά F-16 Block 30».
Και το πρόγραμμα «ελευθερίας» που θέλει να προχωρήσει η Τουρκία με τα F-16 Block 30 θα μπορούσε να το είχε υλοποιήσει με επίσημο τρόπο, μέσω της κατασκευάστριας εταιρείας όταν προχώρησε στην αναβάθμιση των τύπων Block 40 & 50. Τα κράτησε όμως τότε για να κάνει το βήμα αυτό που ετοιμάζεται να πράξει τώρα.
Ουσιαστικά θα κρατήσουν το σκαρί του F-16 και σταδιακά θ’ αναπτύξουν μέσα σε αυτό ότι έχουν διαθέσιμο από την τουρκική βιομηχανία. Και στο τέλος σημασία για τους ίδιους τους Τούρκους θα έχει πως προσπάθησαν και πως κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ραντάρ τύπου AESA ή μια κάσκα JHMCS.
Χαρακτηριστικό της τεχνογνωσίας των Τούρκων είχε αποκαλυφθεί από το 2015, όταν ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό της πολεμικής αεροπορίας είχαν μεταβεί σε συνέδριο της κατασκευάστριας εταιρείας του DB-110 Recce Pont.
Οι Έλληνες γνώριζαν από την τουρκική παράνομη δραστηριότητα στον ουρανό του Αιγαίου πως το DB-110 Recce Pont οι Τούρκοι το χρησιμοποιούσαν για επιτήρηση και αναγνώριση στα F-16 Block 30.
Το ερώτημα που είχε ειπωθεί τότε προς την εταιρεία ήταν σαφές, «πως το κάνατε αυτό με τους Τούρκους;» Η απάντηση από τους επίσημους κατασκευαστές του ατρακτιδίου ήταν πως «εμείς δεν κάναμε τίποτα μαζί τους, έχουν φτιάξει τα πάντα μόνοι τους για κάτι που δεν ήταν συμβατό με τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους, μέχρι και τις καλωδιώσεις». Δηλαδή οι Τούρκοι από τότε που αγόρασαν το DB-110 Recce Pont το εφάρμοσαν στα «30άρια» του τουρκικού εναέριου στόλου. Και με τον τρόπο κατάφεραν να μην «καίνε» ώρες στους προηγμένους τύπους που έχουν του F-16…
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, αλλά στην Αθήνα μάλλον δεν ασχολούνται τόσο πολύ με αυτό το «σπορ»…