Εθνικιστικός πυρετός στην Τουρκία, ανησυχία στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη: Ο Ερντογάν συνεχίζει την αποστολή του να επαναφέρει την Τουρκία στον μεγάλο χάρτη του κόσμου!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Την επομένη της Ανάστασης του Χριστού τεράστια πρόκληση από τον Ερντογάν: Ως τζαμί θα λειτουργεί από σήμερα η ιστορική βυζαντινή Μονή της Χώρας, στην Τουρκία

Με το Κυπριακό είναι συνυφασμένη η πορεία των ευρωτουρκικών, λέει η κ. Ραουνά: Σαφές το μήνυμα της Ε.Ε. προς την Άγκυρα, καλείται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της

Πλιάτσικο στη Γάζα από ένοπλη ομάδα της Χαμάς: Αρπαξαν πολλά εκατομμύρια από χρηματοκιβώτια τραπεζών, γράφει η Le Monde- «Κατασχέσεις» και από τον ισραηλινό στρατό

Της DOROTHEE SCHMID, Le Monde

Σε ένα διεθνές πλαίσιο ανησυχητικό, ο εθνικιστικός οδικός χάρτης που ακολουθεί ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) καθησυχάζει τον τουρκικό πληθυσμό.

Αυτά σημειώνει σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Le Monde, η ειδικός στον κόσμο της Μεσογείου και διευθύντρια του προγράμματος Σύγχρονη Τουρκία και Μέση Ανατολή Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI), Dorothée Schmid.

Eπισημαίνει την αγωνία Αμερικανών και Ευρωπαίων για το αποτέλεσμα των εκλογών, θεωρώντας ωστόσο, ότι για πολλές χώρες, η διατήρηση του Recep Tayyip Erdogan στην εξουσία δεν θα ήταν άσχημα νέα. 

Όπως αναφέρει, ο Τούρκος πρόεδρος έχει τη φήμη του σκληρού ανθρώπου, που υπερασπίζεται σθεναρά τα συμφέροντα της Τουρκίας και προβάλλει την επιρροή του παγκοσμίως, και εκτιμά, ότι άσχετα με το τι πιστεύουν οι εταίροι του στο ΝΑΤΟ, η διατήρηση της ουδετεροτητας του απέναντι στη Ρώσο-ουκρανική σύγκρουση έχει αυξήσει ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία του.

Κατά την άποψή της, αυτό που διαδραματίστηκε σιωπηλά σε αυτές τις εκλογές, ήταν πάνω από όλα η εδραίωση στην Τουρκία ενός συνηθισμένου εθνικισμού, που καθησύχασε το εκλογικό σώμα σε μια ιδιαίτερα ανησυχητική διεθνή στιγμή.

Υποστηρίζει, ότι το  πρώτο μάθημα των εκλογών, πέραν της καλής λειτουργίας της συμμαχίας μεταξύ των ισλαμιστών του ΑΚΡ και των υπερεθνικιστών του MHP,  είναι η πρόοδος του τελευταίου.

«Αυτή η υπερπλειοψηφική εθνική ευαισθησία διαποτίζει την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία είναι τεταμένη εδώ και μερικά χρόνια σε ορισμένα ζητήματα, όπως αμφισβήτηση των θαλάσσιων οριοθετήσεων με την Ελλάδα, νομιμοποίηση της τουρκικής παρουσίας στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, στρατιωτική μάχη ενάντια στον κουρδικό αυτονομισμό στη Συρία και το Ιράκ…», τονίζει.

Κάνει λόγο για «επανενεργοποίηση ενός είδους ατατουρκιστικού κυριαρχικού αντανακλαστικού, ενός εδαφικού πατριωτισμού», που έχει εμπλουτιστεί, όπως σημειώνει, με ένα όνειρο διεθνούς προβολής, φιλοδοξία για την οποία η Τουρκία έχει εξοπλιστεί, όπως παρατηρεί, με τα κατάλληλα μέσα.

Επισημαίνει το υπεράριθμο διπλωματικό της δίκτυο, το έκτο μεγαλύτερο στον κόσμο, το συνδυασμό της δράσης του κράτους, με αυτή των δυναμικών επιχειρηματιών του και των ισλαμικών ΜΚΟ κοντά στην εξουσία, την ανάπτυξη της οικονομικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής ήπιας ισχύος της, ιδιαίτερα στην Αφρική, με την αποφασιστική συμβολή της Turkish Airlines.

 Πέραν αυτών, υπογραμμίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή (Συρία, Λιβύη), την εκπαίδευση και συμβουλή στο  στρατό του Αζερμπαϊτζάν, στη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατά της Αρμενίας, την υπογραφή συμφωνιών τεχνικής συνεργασίας με αφρικανικές χώρες για την προώθηση των προϊόντων της αμυντικής βιομηχανίας του, τα οποία εξάγονται παντού, με πρώτα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar.

Εκτιμά, ότι η Τουρκία έχει γίνει μια πραγματική μεσαία δύναμη, της οποίας η σχέση ανταγωνισμού με τη Γαλλία γίνεται δομική στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, λόγος για τον οποίον, αναμφίβολα, είναι τόσο παρεξηγημένη στο Παρίσι.

«Ο Recep Tayyip συνεχίζει την αποστολή του να επαναφέρει την Τουρκία στο μεγάλο χάρτη του κόσμου, για να επιστρέψει στους Τούρκους την υπερηφάνεια τους», τονίζει, προσθέτοντας, ότι η πνοή που τον εμπνέει είναι ταυτόχρονα επική – με την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ρητορική αναφορά, μερικές φορές μπερδεμένη – και επαναστατική, καθώς η Άγκυρα πρωτοστατεί στον αντιαποικιακό λόγο, παίζει την αλληλεγγύη με τις λιγότερο πλούσιες χώρες (και πάλι στην Αφρική), την αδελφότητα με την δυνάμεις που επιβεβαιώνονται (η συνέργεια με το Κατάρ δεν εμποδίζει τη συμφιλίωση με τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ακόμη και το Ισραήλ) και το ήθος (ανέλαβε το παλαιστινιακό ζήτημα τη στιγμή που οι Άραβες απομακρύνθηκαν από αυτό).

Οι Τούρκοι υποστηρίζουν μια μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης και καλούν τους αρχηγούς κρατών να το συζητούν κάθε χρόνο στην Αττάλεια, από το 2021, ενώ θεωρούν επίσης τους εαυτούς τους ως δύναμη διαμεσολάβησης, αναφέρει, υπογραμμίζοντας, ότι η ίση απόσταση που διατηρούν στη Ρώσο-ουκρανική σύγκρουση τους τοποθετεί σε θέση να συμφιλιώσουν τους εμπόλεμους, όταν έλθει η ώρα.

Εκτιμά, ότι με τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Recep Tayyip Erdogan απέκτησε νέους μοχλούς, θέτοντας ταυτόχρονα το ερώτημα, αν θα τον χρειαστεί η Ουάσιγκτον για να περιορίσει τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα;

Επισημαίνει το μπλοκάρισμά του στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, για να θέσει, όπως αναφέρει, τον αγώνα ενάντια στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και άλλους εχθρούς του έθνους στην ατζέντα των δημοκρατιών, τη συμφιλίωσή του με τον Bachar Al–Assad Μπασάρ για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων στη Συρία, απειλώντας σε αντίθετη περίπτωση τους Ευρωπαίους με νέα κύματα μετανάστευσης, καθώς και το έργο του κόμβου φυσικού αερίου που προτείνει η Μόσχα, για τη μεταφορά πόρων από τη Μέση Ανατολή, τη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία στην Ένωση.

Κατά την άποψή της, η δυτική ομάδα, αντιμέτωπη με όλες αυτές τις προκλήσεις, δεν αποτελεί πλέον πραγματικό μπλοκ, καθώς, οι Ευρωπαίοι, κολλημένοι στις αξίες τους, δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν τις γεωπολιτικές επιπτώσεις του μετασχηματισμού της Τουρκίας, ενώ η Ουάσιγκτον προσαρμόζει τη σκέψη της στο ό,τι οι συναλλαγές με το τουρκικό καθεστώς θα είναι δυνατές για τη διατήρηση της ισορροπίας ασφάλειας.

«Η εμμονή των Τούρκων στην αυτονομία προσφέρει έτσι έναν περίεργο απόηχο στη συζήτηση για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία, την οποία η Γαλλία δυσκολεύεται να ξεκινήσει», τονίζει καταλήγοντας.

ΠΗΓΗ: DOROTHEE SCHMID, Le Monde – «Erdogan poursuit sa mission de réinscrire la Turquie sur la grande carte du monde, pour rendre aux Turcs leur fierté»

Ποιος ισχυρίστηκε ότι οι Τούρκοι ξέχασαν τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου; Το κρατικό πρακτορείο Anadolu δίνει βήμα στον ψεύτη “πατέρα” της “γαλάζιας πατρίδας”…