Οι συνέπειες του φονικού σεισμού στην επανεκλογή του Ερντογάν: Αν χάσει θα αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη για προδοσία και υπεξαίρεση

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Από το ξενοκίνητο χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 στην προδοσία της Κύπρου, τον Ιούλιο του 1974: Η πορεία προς την καταστροφή μπήκε στην τελική της φάση…

Η FSB συνέλαβε στην Αικατερινούπολη Ρωσοαμερικανίδα για «προδοσία» [video]: Την κατηγορούν ότι μάζευε χρήματα για τον ουκρανικό στρατό

Παρεδόθη η Κύπρος επειδή έτσι συμφωνήθηκε: Ενώ ο Αττίλας προέλαυνε στη Γενεύη, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία καθόρισαν πως στο νησί υπάρχουν «δύο αυτόνομες περιοχές»!

Ανάλυση της δημοσιογράφου Ariane Bonzon στη μηνιαία εφημερίδα Le Monde Diplomatique σημειώνει ότι οι συνέπειες του σεισμού της 6ης Φεβρουαρίου που αποκαλύπτουν τις δυσλειτουργίες του τουρκικού κράτους θα μπορούσαν να ανατρέψουν τις φιλοδοξίες του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν (Erdoğan) για την επανεκλογή του.

Όπως σημειώνεται, πέρα από την ανθρωπιστική έκτακτη ανάγκη, αυτή η καταστροφή θέτει το ζήτημα της πολιτικής ευθύνης του προέδρου καθώς και της μελλοντικής διπλωματικής επιρροής της χώρας του. Λίγους μήνες πριν από τις κρίσιμες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές, αυτές οι εκλογές αποκτούν άλλη διάσταση.

«Αν χάσει τις εκλογές, ο Erdoğan ξέρει πολύ καλά ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Ανώτατο Δικαστήριο για προδοσία και υπεξαίρεση», συνοψίζει ο Bayram Balci, ερευνητής στο Κέντρο Διεθνών Ερευνών (CERI). [..]

Το παιχνίδι θα ήταν αναμφίβολα δύσκολο, αλλά, μέχρι τον σεισμό, ο κ. Erdoğan θα μπορούσε να πιστεύει στις πιθανότητές του. Τώρα όμως ο διπλός σεισμός έχει ήδη καταστροφικές επιπτώσεις στην τουρκική κοινωνία. [..]

Η όλη πρόκληση για τον σημερινό πρόεδρο έγκειται τώρα στο να προσπαθήσει να ξεχαστεί η πολιτική του ευθύνη, να εμφανιστεί ως ο «σωτήρας», ο «μεγάλος διοργανωτής» της βοήθειας και της ανοικοδόμησης της χώρας.

Μόνο με αυτόν τον όρο μπορεί να ελπίζει ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Και αυτός είναι ο άξονας του επικοινωνιακού του πολέμου, στον οποίο έχει κινητοποίησε τα μέσα του κράτους.

Παρά τη διοργάνωση μιας εθνικής εκστρατείας δωρεών, η οποία προβλήθηκε ιδιαίτερα από τα δημόσια τηλεοπτικά κανάλια, η Άγκυρα αποφάσισε γρήγορα να κάνει έκκληση για διεθνή βοήθεια. Περισσότερες από ογδόντα χώρες ανταποκρίθηκαν, μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και η Ελλάδα, η Αρμενία και το Ισραήλ, με τις οποίες οι σχέσεις είναι τεταμένες.

«Πρόκειται για μια ψυχολογική ρήξη που βιώνει η τουρκική κοινή γνώμη, που τρεφόταν μέχρι τώρα από το αφήγημα που παρουσίαζε μια Τουρκία με κατακτήσεις, που περιθωριοποιεί τη Γαλλία στην Αφρική, παίζει το ρόλο του ενδιάμεσου μεταξύ Δύσης και Ρωσίας και εμποδίζει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, και η οποία εν μία νυκτί βρίσκεται εξαρτώμενη από τη διεθνή βοήθεια», σημειώνει ο Gilles Doronsoro, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Paris-I Panthéon- Sorbonne.

Λίγοι είναι οι αναλυτές που πιστεύουν ότι αυτό το άνοιγμα στη διεθνή βοήθεια θα πυροδοτήσει μια δυναμική ευνοϊκή για τον κ. Erdoğan.

Παρατηρώντας την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, στην Τουρκία στις 19 Φεβρουαρίου, ο πρώην πρέσβης Michel Duclos σημειώνει: «Η Τουρκία είναι αποδυναμωμένη, επομένως θα πρέπει να καταβάλει προσπάθεια. Η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να της ζητήσει, για παράδειγμα, να σταματήσει να παίζει το παιχνίδι της Ρωσίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν επίσης να προτείνουν στην Άγκυρα να παρέμβει στο Αζερμπαϊτζάν για να άρει το εμπάργκο του στο διάδρομο του Λατσίν, που συνδέει την Αρμενία με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Στην πραγματικότητα, είτε πρόκειται για την κατάσταση στη Λιβύη είτε για το Αιγαίο, υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος σημείων τριβής που η διπλωματία των σεισμών και η νέα σχέση δυνάμεων που συνεπάγεται, θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυσή τους.

Αλλά ο αναλυτής Gareth Jenkins συμβουλεύει να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα: “Η επιθετική εξωτερική πολιτική του Erdoğan έχει σταματήσει λόγω του σεισμού, πράγμα που δεν σημαίνει ότι την έχει εγκαταλείψει εντελώς.

Μην ξεχνάτε ότι ο Erdoğan είναι υπέρμαχος της πολυευθυγράμμισης, αυτής της «ελεύθερης ένωσης» που αντικαθιστά τον «παραδοσιακό διπλωματικό γάμο», προσθέτει ο Bertrand Badie, ομότιμος καθηγητής στο Sciences Po. Διαθέτει έτσι τους απαραίτητους πόρους για να διαχειριστεί, να ερμηνεύσει και να καθοδηγήσει τη διεθνή πολιτική βοήθειας στην οποία εκτίθεται”.

Η μεγάλης κλίμακας καταστροφή εξακολουθεί να δυσκολεύει τις λεκτικές κλιμακώσεις με το Ισραήλ ή την Ελλάδα. Ipso facto, «η προεκλογική εκστρατεία θα επικεντρωθεί πολύ λιγότερο στο διεθνές και πολύ περισσότερο στο εσωτερικό».

Η δομή και η κινητοποίηση του μηχανισμού ασφαλείας -της αστυνομίας και των ισλαμοεθνικιστικών πολιτοφυλακών περισσότερο και λιγότερο του στρατού- μπορεί να επανεκλέξει τον κ. Erdoğan.

Αλλά οι τρεις πυλώνες του πολιτικού του σχεδίου αποδυναμώνονται από τον σεισμό: η αξιοπιστία του κράτους, μια επιθετική εξωτερική πολιτική και η οικονομική επιτυχία -καταλήγει μεταξύ άλλων η ανάλυση.

ΠΗΓΗ: Ariane Bonzon στη μηνιαία εφημερίδα Le Monde Diplomatique 

Τέλος της εποχής Ερντογάν στην Τουρκία; Τα πάντα είναι πιθανά -αλλά ας μην στοιχηματίσουμε- μετά την οργή που προκάλεσε ο φονικός σεισμός…