ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στα χέρια των αρχών ένας άνδρας, υπαίτιος για την πρόκληση επτά πυρκαγιών: Κατηγορείται για εμπρησμούς στην περιοχή της Ακράτας

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

«Η Ευρώπη θα συνεχίσει να παρέχει στήριξη στην Ουκρανία, μέχρις ότου αυτό θα θεωρείται αναγκαίο», δήλωσε ντερ Λάιεν: Θα ζητήσει και την συνεργασία των ευρωβουλευτών

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
#Tags:

«20 Ημέρες στη Μαριούπολη»: Μεγάλο Βραβείο Κοινού Sundance Festival στο σπαρακτικό ντοκιμαντέρ, ιστορική μαρτυρία της ρωσικής βαρβαρότητας [videos]

FILE PHOTO: Ο Ουκρανός φωτορεπόρτερ Γεβγκένιι Μαλολέτκα συμμετείχε στη δημιουργία του ντοκιμαντέρ “20 Ημέρες στη Μαριούπολη” του Associated Press το οποίο απέσπασε Βραβείο Κοινού για το Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ στο φετινό Φεστιβάλ Sundance . Στη φωτο η ανάρτηση του Sundance Festival για το βραβείο στο ντοκιμαντέρ “που σχεδόν ταυτίζεται με την βραβευμένη φωτογραφία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το ντοκιμαντέρ “20 Days in Mariupol” [20 Ημέρες στην Μαριούπολη] κέρδισε το Βραβείο Κοινού για το Παγκόσμιο Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ στο φετινό Φεστιβάλ Sundance .

Για να γυρίσει το ντοκιμαντέρ διάρκειας 94 λεπτών, ο πολεμικός ρεπόρτερ του Associated Press,  Μστισλάβ Τσέρνοφ, πήγε μαζί με τον φωτογράφο Εβγκένι Μαλολέτκα και την παραγωγό πεδίου Βασιλίσα Στεπανένκο στο λιμάνι της Μαριούπολης στις 24 Φεβρουαρίου 2022 – ανήμερα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία –  όπου πέρασαν 20 ημέρες καταγράφοντας τη ζωή στην πόλη .

«Ο στόχος ήταν να βοηθήσουμε τους θεατές να κατανοήσουν την έκταση της καταστροφής και του πόνου», είπε ο Τσέρνοφ στην Deutsche Welle.

  • “Όταν οι άνθρωποι παρακολουθούν τις ειδήσεις, βλέπουν το πολύ 30 δευτερόλεπτα, ένα λεπτό ή ενάμιση λεπτό. Αυτά είναι απλώς θραύσματα, επομένως δεν μπορούν να γνωρίζουν ολόκληρη την εικόνα.”

Τα δυνατά πλάνα των δημοσιογράφων έκαναν τον γύρο του κόσμου, τραβώντας την παγκόσμια προσοχή.

  • Οι Τσέρνοφ και Mαλολέτκα βραβεύτηκαν  πέρυσι με το  Βραβείο Ελευθερίας του Λόγου της DW για το έργο τους.

Το ντοκιμαντέρ, το οποίο κυκλοφόρησε σχεδόν ένα χρόνο μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία , περιλαμβάνει τρομακτικά πλάνα από τις πρώτες μέρες του πολέμου.

Σε ένα απ’ αυτά, ένας γιατρός οδηγεί τους δημοσιογράφους σε ένα νοσοκομείο στο υπόγειο. Βλέπουν τα πτώματα εκείνων που δεν μπόρεσαν να σωθούν να βρίσκονται καλυμμένα με ματωμένα σεντόνια. Τα πόδια και τα παπούτσια τους εξακολουθούν να κρυφοκοιτάζουν κάτω από το ύφασμα.

 

Συγκλονιστικές εικόνες

Δύο “δέματα” τυλιγμένα σε εμπριμέ ύφασμα βρίσκονταν σε ένα άλλο δωμάτιο του υπογείου. Ο γιατρός αναφέρει ότι πρόκειται για παιδιά που δεν μπόρεσαν να σωθούν. «Όταν ήρθαν σε εμάς, ήταν ακόμα ζωντανά», λέει στους δημοσιογράφους. Συνηθίζεις πολλά πράγματα, εξηγεί, αλλά όχι τρομακτικές εικόνες σαν κι αυτές.

Πολλά από τα πλάνα από το “20 Days in Mariupol ” είναι συγκλονιστικά.

Όταν ο ρωσικός στρατός επιτίθεται σε ένα νοσοκομείο, ένα μαιευτήριο εκκενώνεται γρήγορα. Η κάμερα απαθανατίζει εικόνες μιας γυναίκας σε προχωρημένη εγκυμοσύνη που μεταφέρεται από το νοσοκομείο με φορείο. Κρατά το χέρι της προστατευτικά πάνω από την κοιλιά της σαν να μπορούσε να την προστατεύσει από τις ρωσικές βόμβες. Οι θεατές μαθαίνουν ότι αυτή και το αγέννητο παιδί της δεν επιζούν από την επίθεση.

«Έπρεπε να κάνουμε περισσότερα»

Το να βλέπεις παιδιά να πεθαίνουν ήταν το χειρότερο μέρος της δημιουργίας της ταινίας, είπε ο Τσέρνοφ στη DW.

«Με είχε κυριεύσει η συγκίνηση σε κάθε βήμα της διαδικασίας», είπε. “Έκλαψα στα γυρίσματα. Έκλαψα στο μοντάζ. Έκλαψα όταν είδα την ταινία στον κινηματογράφο.” Υποστηρίζει σθεναρά ότι τέτοια συναισθήματα είναι σημαντικά. “Πάντα πονάει. Αλλά αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους”, είπε.

Οι δημοσιογράφοι καταγράφουν επίσης τη λεηλασία που έγινε καθώς τελείωσαν τα τρόφιμα. Μια γυναίκα με ροζ σκουφάκι επιπλήττει έναν άνδρα που κρατά μια κίτρινη μπάλα ποδοσφαίρου, λέγοντας: “Αυτό το έκλεψες! Δώσε το πίσω. Τι κάνεις εδώ;”

Ο Τσέρνοφ έχει μεταβεί σε  εμπόλεμες ζώνες στο Ιράκ, τη Συρία και το Αφγανιστάν . Το “20 Days in Mariupol” φτιάχτηκε από περίπου 30 ώρες πλάνα που έφερε ο ίδιος και οι συνάδελφοί του από τη Μαριούπολη.

«Έβγαλα στον αέρα ίσως περίπου 30 ή 40 λεπτά», είπε ο Τσέρνοφ. “Αισθανθήκαμε ένοχοι που φύγαμε και νιώσαμε ότι έπρεπε να κάνουμε περισσότερα. Έτσι μας ήρθε η ιδέα να κάνουμε μια ταινία.”

Στην ιστοσελίδα του Sundance Film Festival  , ο Τσέρνοφ περιγράφει το ντοκιμαντέρ ως την πιο προσωπική του ταινία. Εκτός από τη μαρτυρία, θέλει η ταινία να είναι ένας φόρος τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους στον πόλεμο. Μέχρι σήμερα, η Μαριούπολη παραμένει κατεχόμενη από τα ρωσικά στρατεύματα.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του γερμανικού δημόσιου τηλεοπτικού σταθμού ARD, οι Μαλολέτκα, Τσέρνοφ και Στεπανένκο έφυγαν από τη Μαριούπολη υπό την προστασία του ουκρανικού στρατού, ο οποίος είχε λάβει ενδείξεις ότι οι δημοσιογράφοι ήταν στη λίστα χτυπημάτων των ρωσικών δυνάμεων.

Τα πλάνα τους όχι μόνο τεκμηριώνουν ρωσικά εγκλήματα πολέμου , όπως μια επίθεση σε νοσοκομείο, αλλά παρέχουν επίσης μια ματιά στην επικίνδυνη δουλειά των πολεμικών ρεπόρτερ και του προσωπικού τους.

Κατά την αποδοχή του Βραβείου Κοινού του Φεστιβάλ Sundance, ο Τσέρνοφ ευχαρίστησε τα μέλη του κοινού “που δεν κοίταξαν μακριά” από τις φρικαλεότητες της συνεχιζόμενης σύγκρουσης.

«Το βραβείο είναι απόδειξη ότι η ταινία έτυχε καλής υποδοχής από το κοινό, ότι ο κόσμος δεν έχει απομακρυνθεί από την τραγωδία, ότι έχει σημασία για το ευρύτερο κοινό», είπε ο Τσέρνοφ στη DW, προσθέτοντας ότι αυτό κάνει το βραβείο του κοινού πιο σημαντικό για εκείνον από οποιοδήποτε άλλο έπαθλο.

«Αυτό δεν είναι επίτευγμα για εμάς· είναι τιμή να μπορούμε να δείξουμε στους ανθρώπους τα πάντα και να παρέχουμε αποδείξεις για πιθανά εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τη Ρωσία στην Ουκρανία για το ιστορικό αρχείο».

 

 

 

Με πληροφορίες από Deutsche Welle

Φίλιππος Τσιμπόγλου: Πέθανε αιφνίδια ο μεταρρυθμιστής διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης [videos]

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter

%d bloggers like this: