Σε απελπισία ο “στενός κύκλος” του Πούτιν: Τα γεράκια δεν πιστεύουν πλέον στη νίκη, αλλά δεν έχουν εναλλακτική σωτηρίας…[videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ιταλία αποκλείει άμεση δραστηριοποίηση στρατιωτών της στην Ουκρανία: «Δεν κατανοώ τον στόχο των δηλώσεων Μακρόν» λέει ο Ιταλός υπουργός Αμυνας

Ουκρανική επίθεση με 4 πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην υπό ρωσική κατοχή Κριμαία: Ανακοίνωση του υπ. Άμυνας της Ρωσίας

Θυσία στον… βωμό του Πούτιν οι νέοι της Ρωσίας: Στις 500.000 οι απώλειες στους 150.000 οι νεκροί στρατιώτες, υποστηρίζει ο Γάλλος υπουργός Άμυνας

Ο κύκλος γύρω από τον Bλαντιμίρ Πούτιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία.  Τώρα ο «στενός κύκλος» του Πούτιν συνεχίζει να υποστηρίζει τον πόλεμο, αλλά όχι επειδή αυτοί που τον συγκροτούν πιστεύουν στη νίκη, αλλά επειδή δεν βλέπουν εναλλακτική λύση.

Πριν από την εκδήλωση της εισβολής, την 24η Φεβρουαρίου 2022, είχαν προηγηθεί  μακροχρόνιες συνομιλίες μεταξύ του Πούτιν και ενός πολύ περιορισμένου κύκλου των στενότερων συνεργατών του – άνθρωποι που ώθησαν τον ηγέτη του Κρεμλίνου να πει «ναι» στον μεγάλο πόλεμο.

Αλλά σε αντίθεση με τους σημερινούς πρωταγωνιστές της ρωσικής επιθετικότητας στο περιβάλλον του Πούτιν – τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ή τον επικεφαλής της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner Γεβγκένι Πριγκόζιν – αυτοί οι χαρακτήρες, τόσο πριν όσο και τώρα, προτιμούν να μένουν στη σκιά, χωρίς να τονίζουν για άλλη μια φορά τον πραγματικό τους ρόλο στη σύγκρουση.

Ο ουκρανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος The New Voice of Ukraine  πήρε συνεντεύξεις από αρκετούς ειδικούς, ανέλυσε δυτικά και ρωσικά δεδομένα για να καταλήξει να κατονομάσει αυτά τα «δόλια γεράκια»:

• Tον γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Νικολάι Πατρούσεφ, τον διευθυντή της υπηρεσίας ασφαλείας  FSB [διαδόχου της διαβόητης KGB] Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ και τον φίλο και συνομήλικό του Πούτιν, επιχειρηματία Γιούρι Κοβάλτσουκ.

Ο Konstantin Skorkin, ειδικός στη Ρωσία στο Carnegie Center, είπε : «Ο Πατρύτσεφ και ο Μπόρτνικοφ είναι ένα τμήμα της εξουσίας, άνθρωποι που διαμορφώθηκαν  πλήρως στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Πιστεύουν ότι μια μετωπική σύγκρουση με τη Δύση είναι μια λογική και σωστή παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Και προκειμένου  να επιστρέψουμε σε μια προβλέψιμη και διαχειρίσιμη αντιπαράθεση, είναι απαραίτητο να χωριστούν οι ζώνες επιρροής μέσω πολέμου, ακόμη και με τον κίνδυνο σύγκρουσης με το ΝΑΤΟ.

• Σύμφωνα με τους Πατρούτσεφ και Μπόρτνικοφ,  η Ουκρανία θα πρέπει να βρίσκεται στη ρωσική ζώνη επιρροής, εκτός από τις δυτικές περιφέρειές της, που είναι έτοιμοι να τις «δώσουν» στην Ε.Ε.

«Και δεδομένου ότι η Ουκρανία είχε ενισχύσει ενεργά και με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ την άμυνά της, ήταν απαραίτητο να ξεκινήσει ένα προληπτικό χτύπημα πριν να είναι πολύ αργά», λέει ο Σκόρκιν. «Αυτή είναι η συμβουλή που έδωσαν στον Πούτιν».

Η βρετανική εφημερίδα The Times διαπίστωσε ότι η τριάδα Πατρούτσεφ-Μπόρτνικοφ -Κόβαλτσουκ ήταν πεπεισμένη για την ανάγκη ενός «προληπτικού χτυπήματος στην Ουκρανία» και ως επιχείρημα παρουσίασαν την ιδέα ότι πρέπει να σωθεί η Ρωσία από την αυξανόμενη απειλή της Δύσης.

Εν τω μεταξύ, η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal έγραψε ότι μετά την έναρξη της πανδημίας του κορωναϊού, ο Πούτιν εγκαταστάθηκε σε μια απομακρυσμένη κατοικία κοντά στη λίμνη Valdai, όπου τον επισκέφτηκε ο Κόβαλτσουκ. Οι δυο τους πέρασαν χρόνο μιλώντας εκτενώς για την «αποκατάσταση της Μεγάλης Ρωσίας».

• Ο επικεφαλής της CIA, Μπιλ Μπερνς, έχει αναφέρει επίσης τη στενότητα του κύκλου των τακτικών συνομιλητών του Πούτιν. Πιστεύει ότι μόνο λίγοι άνθρωποι είχαν πρόσβαση στον δικτάτορα και κανένας από αυτούς δεν αμφισβήτησε τη σχεδόν μυστικιστική πίστη του στο πεπρωμένο του ως «αναστάτη» της επιρροής της Ρωσίας.

Αυτές οι ιδέες ενσωματώθηκαν σε ένα άρθρο που δημοσίευσε ο Πούτιν τον Ιούλιο του 2021, στο οποίο περιέγραψε την Ουκρανία ως «ανύπαρκτο κράτος».

Μόνο γεράκια

Ο Ρώσος αντιπολιτευόμενος δημοσιογράφος Αντρέι Πέρτσεφ είναι σίγουρος ότι ο Μπόρτνικοφ ήταν το μεγαλύτερο «γεράκι» ανάμεσα στους τρεις προαναφερθέντες.

Ήταν η FSB του που παρείχε στον Πούτιν πληροφορίες ότι ο ρωσικός στρατός θα ήταν ευπρόσδεκτος στην Ουκρανία. Εξ ου και η υπερβολικά πολεμική ομιλία του Μπόρτνικοφ σε μια συνεδρίαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας την παραμονή της εισβολής — πίστευε ειλικρινά σε μια γρήγορη νίκη. Και, κατά συνέπεια, θα μπορούσε να υπολογίζει σε βραβεία και άλλα κίνητρα.

“Ο Πατρούτσεφ, αντίθετα, είπε ότι ήταν καλύτερο να προσπαθήσουμε πρώτα να διαπραγματευτούμε”, είπε ο Πέρτσεφ.

“Δεν επρόκειτο για διαχωρισμό (από την πλευρά του), καθώς η ρωσική ελίτ επιδιώκει εδώ και καιρό να εμφανίζεται μονολιθική και ο Πούτιν δεν καλωσορίζει τις αντιφάσεις. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο υπουργός Πατρούτσεφ ήταν υπέρ του πολέμου, αλλά όχι του άμεσου πολέμου.”

Ο Abbas Gallyamov, πρώην λογογράφος του Πούτιν που τώρα ζει στο Ισραήλ, είπε στη NV ότι τα κίνητρα του Πατρούτσεφ και του Μπόρντνικοφ υπέρ του πολέμου είναι κατανοητά, καθώς είναι αξιωματούχοι ασφαλείας που σκέφτονται μόνο με όρους «πρέπει να πιέζουμε τους πάντες».

Ο Gallyamov πιστεύει ότι ο Κοβάλτσουκ είναι το πιο ενδιαφέρον άτομο σε αυτό το τρίο. Διάβασε τον Ρώσο φασίστα φιλόσοφο Ιβάν Ιλίν και εμποτίστηκε με τις ιδέες του. 

«Από όσο ξέρω, ο Κοβάλτσουκ είναι ένα απολύτως κυνικό άτομο, που σκέφτεται μόνο τα χρήματα», είπε.

«Είδε στην Ουκρανία μια δυνητικά άπειρη ποσότητα αυτού που μπορεί να λεηλατηθεί, δηλαδή στρατιωτική λεία. Στη Ρωσία, τα πάντα έχουν διαιρεθεί εδώ και καιρό ανάμεσα στον στενό κύκλο του Πούτιν, δεν μπορείτε πλέον να αποσπάσετε μεγάλα νέα κομμάτια. Και η Ουκρανία με αυτή την έννοια είναι σαν το ηλεκτρονικό παιχνίδι Klondike».

• Ο Κοβάλτσουκ φέρεται να συνειδητοποίησε ότι ο Μπόρντνικοφ και ο Πατρουτσεφ θα έπειθαν τον Πούτιν να εξαπολύσει μια ευρείας κλίμακας εισβολή και αποφάσισε να λάβει μέρος. Την ίδια στιγμή, ο ολιγάρχης αποφάσισε ότι σε σύγκριση με άλλους δισεκατομμυριούχους κοντά στον Πούτιν – τους αδερφούς Rotenberg και τον Gennady Timchenko – αυτός, ως το πρόσωπο που πήρε πρώτος μια πατριωτική θέση, θα είχε το δικαίωμα να επιλέξει την πιο γλυκιά λεηλασία.

Ο Σεργκέι Σμιρνόφ, αρχισυντάκτης της ρωσικής αντιπολιτευτικής εφημερίδας Mediazona, είναι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η ρωσική ελίτ ζει σε έναν φανταστικό κόσμο που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1970. Επομένως, τόσο ο Πούτιν όσο και οι συνεργάτες του είναι βέβαιοι ότι υπάρχει μια αντιπαράθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας και η Ουκρανία είναι μόνο ένα μέρος αυτής της παγκόσμιας αντιπαράθεσης. 

Ο Σμιρνόφ σημειώνει ότι ο Ρώσος δικτάτορας δεν έχει απορρίψει ή καταδικάσει καμία από τις δυνάμεις ασφαλείας που του παρείχαν ψευδείς πληροφορίες για την Ουκρανία πριν από τον πόλεμο.

«Ο Πούτιν παίρνει αποφάσεις με βάση διάφορες πηγές», λέει ο αρχισυντάκτης της Mediazona.

«Και οι πιο έγκυρες  για αυτόν είναι από την FSB. Αποδεικνύεται τώρα ότι θα πρέπει να τιμωρήσει την  FSB και τον Πατρούτσεφ καθώς και τονΜπορτνίκοφ  για αυτό. Φυσικά, αυτό είναι αδύνατο, γιατί σκέφτονται το ίδιο, στο στυλ του παγκόσμιου πολέμου με όλο τον κόσμο».

Διάθεση για περισσότερο πόλεμο 

«Είναι σαφές από τις ομιλίες του Πούτιν ότι δεν θεωρεί το ξέσπασμα του πολέμου λάθος», λέει ο Πέρτσεφ.

«Και αποδίδει τις δυσκολίες και την αποτυχία των σχεδίων του στη δυτική παρέμβαση: δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Ουκρανία, αλλά με το ΝΑΤΟ. Έμμεσα, αυτά τα συναισθήματα επιβεβαιώνονται από τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του ρωσικού στρατού: ο σχηματισμός νέων περιοχών, η αύξηση του αριθμός, κλπ.”

Τώρα ο Πούτιν εμπλέκεται σαφώς περισσότερο στον πόλεμο απ’ ό,τι την άνοιξη και το καλοκαίρι, πιστεύει ο δημοσιογράφος. Και αυτά τα συναισθήματα του Πούτιν διαβάζονται από άλλους εκπροσώπους των ρωσικών ελίτ. Επομένως, για παράδειγμα, ακόμη και ο σχετικά φιλήσυχος δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν άρχισε να χρησιμοποιεί μιλιταριστική ρητορική, ντυμένος πρόσφατα στα χακί και πήγε «στα χαρακώματα».

Γι’ αυτό ο Σκόρκιν είναι βέβαιος ότι δεν υπάρχει «πάρτι ειρήνης» στη Ρωσική Ομοσπονδία με την κυριολεκτική έννοια τώρα.

Όλοι όσοι κορυφαίοι αξιωματούχοι ή κρατικοί διευθυντές δεν συμφωνούν με τον πόλεμο, έφυγαν αθόρυβα ή σιώπησαν. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού είναι ο Ανατόλι Τσουμπάςι, πρώην οικονομικός σύμβουλος του Πούτιν που έφυγε στη Δύση.

Και το “κόμμα των πραγματιστών”

Άλλοι εξακολουθούν να φοβούνται πολύ τον Πούτιν και είναι πολύ δεσμευμένοι από τη συλλογική ευθύνη για να αντιταχθούν ανοιχτά στον ηγέτη της Ρωσίας, πιστεύει ο ειδικός του Κέντρου Carnegie.

• Υπάρχει, κατά τη γνώμη του, μόνο ένα «κόμμα πραγματιστών», που βλέπει ότι ο πόλεμος είναι ανεπιτυχής, επομένως πρέπει να παγώσει, η Ρωσία πρέπει να ενισχυθεί στα κατεχόμενα και να προετοιμαστεί για τον επόμενο γύρο.

Αυτή η υπό όρους ομάδα περιλαμβάνει, σύμφωνα με τον Σόρκιν, εκπροσώπους του οικονομικού μπλοκ της κυβέρνησης, μεγάλες ρωσικές επιχειρήσεις και κρατικούς καπιταλιστές όπως ο πρόεδρος της Rosneft Ιγκόρ Σετσίν και ο πρόεδρος της Rostec Σεργκέι Τσεμετζόφ.  Όλοι υποστηρίζουν μια ρεαλιστική στάση απέναντι στις στρατιωτικές δυνατότητες της Ρωσίας.

 Αλλά η μπάλα κυβερνάται από «γεράκια» όπως ο Πατρούτσεφ και ο Σόιγκου, ή ακόμα και «ultra-γεράκια» όπως ο Πριγκόζιν της Wagner ή ο Τσετσενός ανισόρροπος δικτάτορας Καντίροφ. Οι δύο τελευταίοι ενδιαφέρονται όχι μόνο για τον πόλεμο, αλλά και για την εσωτερική «επανάσταση».

• Ο ιδρυτής της Wagner, για παράδειγμα, ήδη υπαινίσσεται ξεκάθαρα την ανάγκη απαλλοτρίωσης των περιουσιακών στοιχείων των Ρώσων ολιγαρχών που δεν βοηθούν το μέτωπο.

Και ο Πούτιν, σύμφωνα με τον Σκόρκιν, όπως πάντα προσπαθεί να στέκεται υπεράνω όλων. Οι πιο κοντινοί του τώρα είναι τα «γεράκια», γιατί μιλούν για νίκη με οποιοδήποτε κόστος και ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει. Αλλά ως έμπειρος δικτάτορας, το αφεντικό  του Κρεμλίνου ακούει τα επιχειρήματα των «πραγματιστών».

Ο ειδικός του Carnegie Center είναι σίγουρος: Στο φόντο των ηττών της Ρωσίας, το στυλ διακυβέρνησης του Πούτιν γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό από το περιβάλλον του ως αδυναμία. Επομένως, ο δικτάτορας δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την ελίτ μακριά από τη διάσπαση για πολύ καιρό.

Επιπλέον, ο Πούτιν έχει συνηθίσει να τον αντιλαμβάνονται ως τυχερό – ένα άτομο που βγάζει συνεχώς τον εαυτό του από οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση. Τώρα όμως είναι φανερό σε όλους ότι η τύχη του  τον άφησε, και κάνει το ένα στρατηγικό λάθος μετά το άλλο.

• Ως εκ τούτου, το αφεντικό του Κρεμλίνου, λέει ο Σκόρκιν, αρχίζει να εκνευρίζει πολλούς ανθρώπους: άλλους με τη μετριότητα και την επιφυλακτικότητα του ως ηγέτη, άλλους – αντίθετα, από την έλλειψη κρίσης και την απροθυμία του να επιδιώξει συμβιβασμούς.

«Ο αγώνας μεταξύ πραγματιστών και γερακιών θα κυριαρχήσει στην ατζέντα του πολιτικού νέου έτους στο Κρεμλίνο», είναι βέβαιος ο ειδικός.  «Η ίδια η Ρωσία έχει τώρα επίσης το δικό της πολιτικό μέτωπο».

Με πληροφορίες από The New Voice of Ukraine

Ρώσοι και Wagner σφυροκοπούν τους Ουκρανούς στη Σολεντάρ: Θα αντέξουμε λέει ο Ζελένσκι