Δεν είναι θέμα πλειοψηφίας του εκάστοτε Προέδρου αλλά θέμα υπευθυνότητας του κάθε κόμματος: Αλλά και του κάθε βουλευτή/τριας έναντι του λαού!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τροχαίο στη Βουλή: Ένοχος ο οδηγός της Ντόρας Μπακογιάννη για το θάνατο του 22χρονου Ιάσονα – Του επιβλήθηκε ποινή 3 ετών με αναστολή

Aναμένεται καταχώρηση αιτήματος από τη Γενική Εισαγγελία στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου για παύση του Γενικού Ελεγκτή

Eυγνωμοσύνη των ΗΠΑ προς την κυβέρνηση της Κύπρου για την ανθρωπιστική βοήθεια: Αρχές Μαΐου θα ολοκληρωθεί η προβλήτα στη Γάζα

Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη

Το τελευταίο διάστημα, σε μια ακόμη προσπάθεια “αμφισβήτησης” συγκεκριμένου υποψηφίου, του μόνου που αντλεί ψήφους από όλους τους κομματικούς χώρους, τίθεται δεξιά και αριστερά το εξής ερώτημα:

“Πώς θα περνά προτάσεις, μη έχοντας την πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων”;

Κατανοητή η προσπάθεια αντιμετώπισης του ρεύματος, που “τόλμησε” να τα βάλει με τα κομματικά κατεστημένα. Κατανοητή και η ανησυχία για τη διαφαινόμενη πτώση των κομματικών “προπυργίων”. Εξίσου όμως απλή και η απάντηση!

Η ιστορία στην Κύπρο το έχει καταγράψει αρκετές φορές. Παρ’ όλο που ούτε ο ΔΗΣΥ ούτε το ΑΚΕΛ είχαν πάντα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με το μέρος τους, εν’ τούτοις, κυβέρνησαν χωρίς να τίθεται τέτοιο ζήτημα.

• Ακόμη και η σχετικά πρόσφατη δυσκολία της κυβέρνησης Αναστασιάδη σε σχέση με τον κρατικό προϋπολογισμό (μιας κυβέρνησης που έχει τη στήριξη από τον ΔΗΣΥ, ως το μεγαλύτερο κόμμα), ενώ αρχικά σκόνταψε στα κόμματα, η εμπλοκή της (αντιπολιτευτικής) ΕΔΕΚ ξεμπλόκαρε τον προϋπολογισμό.

Πέραν της Κύπρου, υπάρχει σωρεία τέτοιων παραδειγμάτων από πολλές δημοκρατικές χώρες του κόσμου. Και μάλιστα, χώρες που στηρίζονται εξολοκλήρου στην πλειοψηφία του κοινοβουλίου τους (Πρωθυπουργικό σύστημα). Είναι αδύνατον να καταγραφούν όλα σε ένα τέτοιο άρθρο, όμως, ενδεικτικά, η Αμερική αποτελεί ένα καλό παράδειγμα.

Ενδεικτικά επίσης, να αναφερθεί ότι δεν θα έμενε καμιά χώρα ζωντανή αν οι εκλελεγμένοι εκπρόσωποι του λαού δεν ήξεραν που να σταματήσουν (ή από που να ξεκινήσουν – όπως το δει ο καθένας), μιας και σπανιότατα ένα κόμμα ή ένας Πρόεδρος έχουν την απόλυτη πλειοψηφία!

Οι ΗΠΑ είναι η πιο μεγάλη δύναμη στον κόσμο. Τα συμφέροντα τεράστια, ούτε στον ύπνο μας μπορούμε να υπολογίσουμε. Συχνά, το κοινοβούλιο των ΗΠΑ ελέγχεται από το ένα μεγάλο κόμμα και η Γερουσία από το άλλο μεγάλο κόμμα. Κάτι τέτοιο συνέβη πολλές φορές, συμβαίνει και τώρα. Οι Δημοκρατικοί ελέγχουν πλέον τη Γερουσία (των 100 γερουσιαστών) και οι Ρεπουπλικάνοι ελέγχουν πλέον το Κοινοβούλιο (των 435 βουλευτών).

Δηλαδή, ο Πρόεδρος Μπάιντεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με 350 εκατομμύρια κόσμο (και τα δυο μεγάλα – αντίπαλα κόμματα να έχουν τον έλεγχο του ενός σώματος αντίστοιχα), αλλά δεν μπορεί ο Πρόεδρος της Κύπρου με μισό εκατομμύριο κόσμο;

Δηλαδή, στις ΗΠΑ, τον καιρό της πανδημίας, όταν έπρεπε να αποδεσμευτούν τρισεκατομμύρια δολάρια για βοήθημα στον κόσμο, “σπάζοντας” τα κρατικά ταμεία, τόσο οι Δημοκρατικοί, όσο και οι Ρεπουπλικάνοι βρήκαν τη φόρμουλα να συμφωνήσουν μεταξύ τους για το καλό των Αμερικανών πολιτών, αλλά η Κύπρος με προυπολογισμό μιας μέσης αμερικανικής βιομηχανίας δεν θα μπορεί να συμφωνήσει;

• Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Είπαμε, ναι, ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει όσα λέει, άλλωστε, Δημοκρατία έχουμε. Αλλά να υποστηρίζουμε όσα λέμε με υπευθυνότητα και όχι απλά επειδή το “σφύριξε” ένας κομματάρχης για ευνόητους λόγους.

Είδατε ποτέ τους εκλελεγμένους βουλευτές και γερουσιαστές των ΗΠΑ να γυρίζουν την πλάτη στη χώρα τους; Αν ο κάθε βουλευτής και η κάθε βουλεύτρια δεν έχουν καταλάβει ότι ο ρόλος και η ευθύνη τους είναι το καλό του λαού που τους εμπιστεύτηκε με τη ψήφο του, αυτό δεν είναι θέμα κανενός Προέδρου.

Κάτι τέτοιο είναι θέμα αυτοσεβασμού (του κάθε βουλευτή/τριας) και κυρίως θέμα σεβασμού απέναντι στην ίδια τη Δημοκρατία. Είναι θέμα ευθύνης όλων (Προέδρου και Βουλής) έναντι της πατρίδας μας και του λαού της και όχι θέμα πλειοψηφίας του Προέδρου.

*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Associate Professor στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal. Έχει βραβευτεί με το βραβείο Διδασκαλικής Αριστείας (Νέα Υόρκη) και το Βραβείο Καλύτερου Καινοτόμου Μοντέλου Ανάπτυξης Πολιτικών Προτάσεων (Ηνωμένο Βασίλειο). Από το 2019, είναι ο πρώτος επιστήμονας στη Νέα Υόρκη που σχεδίασε και διδάσκει το Πολιτικό Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ένας Μενέντεζ, που έγιναν δυο! Κι ένας ΤούρκΟζ, που η Ομογένεια “έσβησε”, έδωσαν “αέρα” στην Ελλάδα και την Κύπρο μας…