Απίστευτα και τρελά πράγματα: Ο (δεξιός) ΔΗΣΥ και το (κομμουνιστικό) ΑΚΕΛ θα συνεργαστούν στο δεύτερο γύρο εναντίον του Χριστοδουλίδη;
Ο ανεξάρτητος υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, στη Λεμεσό. Φωτογραφία από το Επιτελείο του
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με τις εκλογές της 5ης Φεβρουαρίου να είναι ακόμα αρκετά μακριά, στο παρασκήνιο άρχισαν ήδη οι συζητήσεις για τα σενάρια του δευτέρου γύρου, αποκαλύπτει στον Φιλελεύθερο της Λευκωσίας ο συνάδελφος Ανδρέας Πιμπίσιης.
Καταγράφονται, όπως σημειώνει, κινήσεις σε μια προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα κλίμα μέσα στην κοινωνία και να περάσει μήνυμα ανάγκης σύμπλευσης των δύο άκρων. Δηλαδή του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) και του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ, δύο κομμάτων που διαφωνούν στα πάντα, και συμφωνούν στο Κυπριακό.
Ο στόχος των ηγεσιών της Δεξιάς και της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι να σταματήσουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη και να συνεχίσουν να κυβερνούν, αφήνοντας ανέγγικτη τη διαφθορά.
Ο συνάδελφος γράφει στον Φιλελεύθερο:
Την περασμένη Τρίτη στη διάρκεια της δημοσιογραφικής διάσκεψης για το καταστατικό συνέδριο tου ΑΚΕΛ. που θα πραγματοποιηθεί σε περίπου ένα χρόνο, ο γενικός γραμματέας του κόμματος είχε ερωτηθεί για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Δημοκρατικό Συναγερμό στον άξονα του Κυπριακού.
Παρ’ όλον ότι ο Στέφανος Στεφάνου δεν ήθελε τη δεδομένη στιγμή να ανοίξει κεφάλαιο συζήτησης για τις προεδρικές, αφού κάτι τέτοιο θα επικάλυπτε την όποια προβολή της δημοσιογραφικής διάσκεψης, έδωσε μια απάντηση. Ουσιαστικά επανέλαβε αυτό που λέγεται συχνά-πυκνά όποτε το φέρει η κουβέντα για συνεργασία των δύο μεγάλων.
Η προσέγγιση του ΑΚΕΛ ήταν πως στο Κυπριακό, όταν τα πράγματα κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν δίστασε το κόμμα να είναι υποστηρικτικό προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Απ’ εκεί και πέρα κατέγραψε μια σειρά από θέματα τα οποία καθιστούν την όποια συνεργασία των δύο κομμάτων αδύνατη. Διαμηνύοντας ουσιαστικά ότι δεν μπορούν να αναμένουν από το ΑΚΕΛ να αυτοακυρωθεί στο όνομα μιας τέτοιας συνεργασίας. Τοποθέτηση με την οποία ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ ήθελε να βάλει τέλος σε μια ανάλογη συζήτηση.
Η χρονική στιγμή κατά την οποία προκύπτει συζήτηση για το ενδεχόμενο σύμπλευσης των δύο μεγάλων κομμάτων μόνο άκαιρη δεν μπορεί να θεωρηθεί και ούτε η ερώτηση προς τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ ήρθε από το πουθενά. Αντίθετα, φαίνεται να υπάρχει μια παρασκηνιακή κινητικότητα η οποία στοχεύει κυρίως στο να επιμετρήσει τις προοπτικές ανάλογου εγχειρήματος ή και να δημιουργήσει πιέσεις προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Σχεδόν ταυτόχρονα με το ερώτημα προς τον Στέφανο Στεφάνου άρχισε να τρέχει διαδικτυακά μια μίνι δημοσκόπηση η οποία είχε ακριβώς το ίδιο αντικείμενο, το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο κομμάτων, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Η συγκεκριμένη έρευνα δεν περιοριζόταν μόνο στο Κυπριακό αλλά έβαζε κάτω και τα υπόλοιπα θέματα, όπως οικονομία και λοιπά. Δείχνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο και τις προθέσεις εκείνων που ετοίμασαν και προώθησαν τη συγκεκριμένη διαδικτυακή έρευνα.
Τα ερωτήματα που καλούνταν να απαντήσουν οι συμμετέχοντες στη συγκεκριμένη έρευνα είχαν ως στόχο να καταγράψουν το κατά πόσο αξιολογούν θετικά ή αρνητικά το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων κομμάτων. Συγκεκριμένα τα ερωτήματα ήταν:
Αν τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα (ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ) έχουν κάποιες συγκλίσεις, φτάνουν δηλαδή σε κάποια συμφωνία σε θέματα σχετικά με το Κυπριακό, εσείς προσωπικά πως θα το αξιολογούσατε;
Αν τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα (ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ) έχουν κάποιες συγκλίσεις, φτάνουν δηλαδή σε κάποια συμφωνία σε γενικά θέματα, εσείς προσωπικά πώς θα το αξιολογούσατε;
Και ακολουθούν άλλες ταυτόσημες ερωτήσεις που ζητούν απάντηση σε θέματα όπως το Μεταναστευτικό, η Παιδεία, η Υγεία και η Οικονομία.
Όσοι απαντούσαν θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του «Θα το έβλεπα θετικά», «Θα το έβλεπα αρνητικά», και «Δεν επιθυμώ να απαντήσω».
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι μια ανάλογη διαδικτυακή έρευνα είχε τρέξει στο πρόσφατο παρελθόν και ζητούσε από τους συμμετέχοντες να πάρουν θέση σε πιθανά σενάρια αλλαγής υποψηφιοτήτων. Μια έρευνα που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μέχρι που ήρθε η πρόσφατη «δημοσκόπηση» στην εφημερίδα Πολίτης η οποία εμφάνιζε την πρόεδρο της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, να είναι το πρόσωπο εκείνο το οποίο μπορεί να ενώσει τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Όλα αυτά δείχνουν πως καταβάλλεται μια στοχευμένη προσπάθεια, είτε να βρεθεί μια άλλη υποψηφιότητα η οποία να μπορεί να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στον Νίκο Χριστοδουλίδη (ο οποίος όλοι έμμεσα ή άμεσα παραδέχονται πως έχει ένα σαφές προβάδισμα αυτή στη στιγμή), είτε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια συνεργασία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων στον δεύτερο γύρο. Δηλαδή να αναζητηθεί ένα διαφορετικό Plan B που να αποτρέψει την εκλογή Χριστοδουλίδη.
Τα καταγράφουν και οι ίδιοι: Όλα αυτά δεν είναι άγνωστα στα επιτελεία των τριών βασικών διεκδικητών της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Τα βλέπουν και τα καταγράφουν, αλλά ξεκαθαρίζουν (όλοι ανεξαιρέτως) πως δεν τους αφορούν και δεν τους απασχολεί αυτή τη στιγμή το όποιο σενάριο, είτε αφορά υποψηφιότητες είτε έχει να κάνει με σενάρια Β’ Γύρου. Βεβαίως ο καθένας μιλά για πάρτη του και, εμμέσως, αφήνουν να διαφανεί ότι μπορεί να είναι οι άλλοι που το συζητούν ή τους απασχολεί.
Συνομιλώντας με στελέχη των τριών επιτελείων (Αβέρωφ Νεοφύτου, Ανδρέα Μαυρογιάννη και Νίκου Χριστοδουλίδη) αυτό που έχουν στο επίκεντρο των προσπαθειών τους είναι ακόμα πιο έντονη κινητοποίηση προς τους ψηφοφόρους. Με την προβολή των προγραμματικών θέσεων και την πραγματοποίηση συγκεντρώσεων να είναι στην ατζέντα μέχρι και την περίοδο των γιορτών.
Η ανασύνταξη δυνάμεων και η προσωπική επαφή με όλους είναι το πρώτο ζητούμενο στο στρατόπεδο Αβέρωφ Νεοφύτου, με κινητοποίηση όλων των συναγερμικών στελεχών προκειμένου να μιλήσουν με δυσαρεστημένους και όχι μόνο. Όπως σημείωνε υψηλόβαθμο στέλεχος της Πινδάρου σε πρόσφατη συνομιλία μας, ο προσωπικός διάλογος «με τα μέλη μας δεν αφορά μόνο αυτούς που κινούνται προς άλλες κατευθύνσεις». Σημειώνοντας εύστοχα πως «θα μιλήσουμε με όσους έφυγαν για να επανέλθουν, αλλά και με όλους τους υπόλοιπους για να μη φύγουν». Όσον αφορά την παρουσία του Αβέρωφ Νεοφύτου στον Β Γύρο αυτή θεωρείται –σε επιτελείο και κόμμα– πέρα για πέρα δεδομένη.
Στο στρατόπεδο Ανδρέα Μαυρογιάννη συνεχίζουν στο ίδιο τέμπο όπως μέχρι σήμερα. Εκτιμούν ότι αργά και σταθερά ο κόσμος του ΑΚΕΛ στέκεται πίσω από τον Μαυρογιάννη, κάτι που σημαίνει –όπως υπογραμμίζουν– εάν η προσπάθεια συνεχιστεί με τον ίδιο ζήλο τότε ο υποψήφιος τους θα είναι στον δεύτερο γύρο. Παράλληλα εκφράζεται η εκτίμηση πως κάποιοι δυσαρεστημένοι οι οποίοι είχαν κινηθεί προς άλλες υποψηφιότητες, με την πάροδο του χρόνου αρχίζουν να «επαναπατρίζονται» ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τον Μαυρογιάννη.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης άντεξε ήδη «σε δύο κύματα επιθέσεων» που δέχθηκε από τους αντιπάλους του και συνεχίζει την πορεία που ξεκίνησε από την αρχή. Εξάλλου, από την ώρα που η συνταγή είναι επιτυχημένη, εκτιμάται πως είναι λάθος να αλλάξει.
Παράλληλα σημειώνεται πως παρά την προσπάθεια των αντιπάλων του να παρουσιαστεί η πολυσυλλεκτικότητα του υποψηφίου ως ένα μειονέκτημα, τελικά «φαίνεται πως είναι το ισχυρό χαρτί του», σημειώνεται από άτομα που βρίσκονται κοντά στον Χριστοδουλίδη.
Παρά την πρωτιά στις μετρήσεις κοινής γνώμης και παρά το ότι όλοι τον εμφανίζουν ως φαβορί, τόσο ο ίδιος ο υποψήφιος όσο και οι συνεργάτες του δεν χαλαρώνουν ρυθμούς, γιατί όπως σημειώνουν, κάτι ανάλογο θα ήταν αυτοκαταστροφικό. Αντίθετα πιστεύουν ότι θα πρέπει να βγουν μπροστά με περισσότερο δυναμισμό, προτάσσοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα αλλά και το πρόγραμμα του υποψηφίου.
- Μάχη μεταξύ πολιτικής και μαθηματικών
Οι επερχόμενες εκλογές δεν θα είναι μόνο μια μάχη για το ποιος θα ανεβεί πρώτος στον Λόφο, αλλά είναι και μια παράλληλη σύγκρουση μεταξύ της πολιτικής και των μαθηματικών. Γιατί σήμερα εάν κοιτάξει κανείς όλες τις δημοσκοπήσεις θα προσέξει πως όλες δείχνουν την ίδια εικόνα και την ίδια ακριβώς κατάταξη όσον αφορά τις θέσεις 1 έως 3. Πρώτος ο Νίκος Χριστοδουλίδης, δεύτερος ο Αβέρωφ Νεοφύτου και τρίτος ο Ανδρέας Μαυρογιάννης.
Όταν όμως στις ίδιες δημοσκοπήσεις κοιτάξει κανείς τις συσπειρώσεις, δηλαδή την προέλευση εκείνων που στηρίζουν συγκεκριμένους υποψήφιους, τότε τα πράγματα διαφοροποιούνται κατά πολύ. Μέσα από απλές μαθηματικές πράξεις καταγράφεται μια αλλαγή μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου. Με τον δεύτερο να έχει κάπου 10 χιλιάδες ψήφους περισσότερες από τον τρίτο και καμιά 20αριά χιλιάδες λιγότερες από τον πρώτο.
Τα μαθηματικά των δημοσκοπήσεων με εκείνα της κάλπης δεν είναι πάντα τα ίδια. Και στην κάλπη παίζει πάντα ρόλο η πολιτική. Συνήθως τα δύο κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση και αλληλοεπιβεβαιώνονται. Όχι όμως πάντα και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.
- Πίεση προς τους «μικρότερους υποψήφιους»
Με τα δεδομένα ως έχουν σήμερα και όπως έχουν καταγραφεί στις μετρήσεις κοινής γνώμης, είναι εμφανείς οι απώλειες που έχουν όλοι οι κομματικοί χώροι προς διάφορες κατευθύνσεις. Απώλειες που δεν έχουν να κάνουν με βασικούς διεκδικητές των Προεδρικών Εκλογών, αλλά και προς την κατεύθυνση των λεγόμενων «μικρότερων υποψηφίων», αυτών που δεν αναμένεται να συγκεντρώσουν υψηλά ποσοστά και σίγουρα δεν μπορούν να ελπίζουν πέραν από μια συμμετοχή στη διαδικασία.
Μέχρι στιγμής αυτοί οι λεγόμενοι «μικρότεροι υποψήφιοι» στάθηκαν τυχεροί γιατί οι τρεις «μεγάλοι» τους είχαν αφήσει στο απυρόβλητο. Ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις όπου η δική τους παρουσία και παρεμβάσεις βόλευαν κάποιες καταστάσεις γιατί οι επιθέσεις στρέφονταν προς κοινούς στόχους.
Τα ποσοστά που οι «μικροί» συγκεντρώνουν μπορεί να φαίνονται ως άνευ ιδιαίτερης σημασίας, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο όταν αυτά τα νούμερα μεταφραστούν σε ψήφους. Οι δύο εκ των μικρών και ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων που δείχνουν να πηγαίνουν σχετικά καλά στις μετρήσεις είναι οι Αχιλλέας Δημητριάδης και Γιώργος Κολοκασίδης. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ένας έκαστος φαίνεται να συγκεντρώνει καμιά δεκαριά χιλιάδες ψήφους.
Ο Αχιλλέας Δημητριάδης φαίνεται να παίρνει 3 με 4 χιλιάδες ψήφους από το ΑΚΕΛ και άλλες 5-6 χιλιάδες από τους Οικολόγους. Το μεν ΑΚΕΛ στηρίζει Μαυρογιάννη, τον οποίο ήθελε και η πλειοψηφία των στελεχών των Οικολόγων αλλά οι μετρήσεις δείχνουν πως μόνο δύο χιλιάδες δηλώνουν από τώρα ότι τον υποστηρίζουν.
Από την άλλη είναι ο Κολοκασίδης που αλιεύει κάπου 6 χιλιάδες από την ΕΔΕΚ και πολύ λιγότερες ψήφους από άλλες δυνάμεις. Θεωρείται αναμενόμενο ότι τουλάχιστον αυτοί οι δύο θα δεχθούν πιέσεις το επόμενο διάστημα προκειμένου οι σημερινοί υποστηρικτές τους να «επαναπατριστούν» προς όφελος των άλλων τριών βασικών υποψηφίων.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE