epa10240453 A woman participant gets part of her hair cut off in protest following the death of Iranian Mahsa Amini, EPA/TINO ROMANO
Ζούμε σε εποχές αυτοκαταστολής, εποχές προβληματισμού και αβεβαιότητας. Θα έχουμε το δικαίωμα να μιλήσουμε; Οι Ιρανές το έχουν κάνει. H αλληλεγγύη είναι πολύτιμη. Οι γυναίκες χρειάζονται χρόνο για να περάσουν από τη σκέψη στη δράση.
Για το απλό γεγονός ότι έχουν συνηθίσει, αναγκαστικά, να καταπίνουν την δυσαρέσκεια, να σιωπούν, να αναβάλλουν, να υπομένουν. Είναι εποχές αυτοκαταστολής, εποχές προβληματισμού και αβεβαιότητας.
Όλα τα ερωτήματα στα οποία πάντα απαντούσε η ιστορία. Όχι, ως γυναίκες δεν έχετε δικαίωμα να παρακούτε τους νόμους των Πατέρων.
Αν η γυναίκα επέμενε να ρωτήσει τον λόγο αυτής της μοίρας, η απάντηση ήταν πάντα η ίδια.
Γιατί ο Θεός – Πατέρας το θέλει.
Μπορείς ποτέ να στραφείς εναντίον του Θεού;
Αν προσποιηθείς ότι ξέρεις περισσότερα για τον Πατέρα που είναι στους ουρανούς ή είσαι τρελός και θα σε στείλουν αμέσως σε άσυλο ή είσαι απλώς αλαζονικός και τότε θα καταδικαστείς σε εξορία από την κοινότητα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι γυναίκες δυσκολεύονται να επαναστατήσουν. Πολλοί έχουν εισβάλει τόσο πολύ την κατάσταση της κατωτερότητας που δεν συνειδητοποιούν καν τις αδικίες που υφίστανται.
Ευτυχώς, ορισμένοι, συνήθως οι πιο εκπαιδευμένοι στη χρήση της αυτόνομης σκέψης και λόγου, βρίσκουν τελικά το θάρρος να βγουν ανοιχτά όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια τελευταία πράξη μισογυνιστικής σκληρότητας.
Ξαφνικά οι άλλοι, όσοι ήταν πάντα σιωπηλοί, αναπνέουν τον αέρα της εξέγερσης και αναγνωρίζουν μέσα τους τον θυμό για εκείνη την ιδεολογία που τους θέλει αδύναμους, υποταγμένους και σιωπηλούς.
Καταλαβαίνουν, από το παράδειγμα του πιο τολμηρού, ότι μπορεί κανείς να αντιδράσει, μπορεί να διαμαρτυρηθεί.
Δεν έχει σημασία να ρισκάρεις τη ζωή σου. Για μια φορά απορρίπτουν μια καθημερινή ζωή που αποτελείται από ταπεινώσεις που γίνονται δεκτές επειδή τους αναζητά ένας σκληρός και μεροληπτικός Θεός – Πατέρας.
Η αντίδραση ήταν βάναυση και δυσανάλογη. Μέχρι σήμερα μιλάμε για πάνω από 150 νεκρούς και 20.000 συλληφθέντες.
Σημάδι ότι το καθεστώς τρομοκρατείται από τη διαμαρτυρία των νέων και σκέφτεται να το σταματήσει με τρόμο. Τους ρίχνουν στη διαβόητη φυλακή Εβίν, γνωστή για τη βαναυσότητά της.
Θα καταφέρουν όμως να σταματήσουν τη διαμαρτυρία; Και τι γίνεται με την απόφαση των Ευρωπαίων γυναικών που έκοψαν τα μαλλιά τους σε ένδειξη αλληλεγγύης; Η αλληλεγγύη είναι πολύτιμη και βοηθά όσους διαμαρτύρονται. Όλα τα καθεστώτα αναζητούν συναίνεση και η ξένη συναίνεση έχει το βάρος της.
Η εξέγερση στο Ιράν χρειάζεται θαυμασμό και έναν θερμό χαιρετισμό γεμάτο από ανυπακοή στο θεοκρατούμενο καθεστώς .
*Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής. @mail: [email protected] // Twitter: TsiloyannisAnd // Facebook: Andreas Tsiloyannis // © Andreas Tsiloyannis
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLEΤην λένε Μελόνι, Τζόρτζια Μελόνι: Τα δύσκολα τώρα ξεκινούν, και γι΄αυτήν και για όλους εμάς