Η συμφωνία με τη Βουλγαρία πιθανόν να εμποδίσει την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε.: Τι αναφέρει ο Economist για την Ελλάδα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ήταν μία μεγάλη στρατηγική επιτυχία του Ελληνισμού, αν και η Κύπρος παραμένει ακόμα υπό κατοχή: Είκοσι χρόνια από την ένταξη της Μεγαλονήσου στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, η σκληρότητα των Βρυξελλών ήταν πρωτοφανής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι…

Επειδή πρέπει να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους… Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. οφείλεται κυρίως στην Ελλάδα! Καθοριστικός ο ρόλος του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη

Όταν στις 19 Ιουλίου η “Βόρεια Μακεδονία”, η οποία ξεκίνησε τις προσπάθειεςτης για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) το 2001, άνοιξε τελικά τις ενταξιακές συνομιλίες, έμοιαζε με έρχονται σπουδαία νέα από τα δυτικά Βαλκάνια, αναφέρει το βρετανικό περιοδικό Economist.

Επί δύο χρόνια, η Βουλγαρία είχε μπλοκάρει την πορεία της προς την ένταξη. Τον Ιούνιο η Γαλλία, η οποία είχε τότε την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, έκανε μία πρόταση για την έξοδο από το αδιέξοδο, η οποία έγινε αποδεκτή από τα κοινοβούλια των δύο χωρών.

Αλλά η χαρά είναι πιθανό να είναι βραχύβια. Η συμφωνία θα εμποδίσει την προσπάθεια ένταξης της “Βόρειας Μακεδονίας” στην ΕΕ και θα δημιουργήσει προβλήματα σε άλλες χώρες που ελπίζουν να ενταχθούν. Τι περιλαμβάνει η συμφωνία και γιατί είναι πιθανό να αποτύχει;

Το άρθρο, σε μία σύντομη ιστορική αναδρομή, αναφέρεται μεταξύ άλλων στην κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 και στην αμφισβήτηση από την Ελλάδα του δικαιώματος της νέας χώρας να αυτοαποκαλείται “Μακεδονία”, με το επιχείρημα ότι η ίδια έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα στο όνομα (το οποίο, όπως αναφέρεται, μοιράζεται μία περιοχή στη βόρεια Ελλάδα).

Για να τελειώσει η διένεξη, το 2018 η χώρα συμφώνησε να αυτοαποκαλείται “Βόρεια Μακεδονία”. Η Ελλάδα εγκατέλειψε την αντίθεσή της στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Η χώρα εντάχθηκε στη στρατιωτική συμμαχία το 2020. Όμως η Βουλγαρία ανέλαβε τη σκυτάλη την ίδια χρονιά.

Οπως αναφέρει το περιοδικό, οι ηγέτες της υποστήριξαν ότι η …”μακεδονική” γλώσσα είναι απλώς μία διάλεκτος της βουλγαρικής, ότι το …”μακεδονικό έθνος” στην πραγματικότητα περιλαμβάνει ανθρώπους που ήταν αρχικά Βούλγαροι και ότι η Δημοκρατία [της …”Μακεδονίας”] ήταν ένα ψεύτικο κατασκεύασμα των κομμουνιστών ηγετών της Γιουγκοσλαβίας.

Οι σημερινοί “Μακεδόνες”, ισχυρίζονται στη Σόφια, κλέβουν τη βουλγαρική ιστορία.

Ο συμβιβασμός που πρότεινε η Γαλλία φαινόταν να λύνει το αδιέξοδο. Αλλά τα φαινόμενα μπορεί να είναι παραπλανητικά.

Πρώτον, η συμφωνία εισάγει επίσημα τις ιστορικές διαφορές μεταξύ των χωρών στο διαπραγματευτικό πλαίσιο της ΕΕ. Μία επιτροπή ιστορικών από την Βουλγαρία και τα Σκόπια εργαζόταν ήδη για την επίλυσή τους.

Αλλά τώρα, όπως προβλέπει η συμφωνία, εάν οι …”Μακεδόνες” δεν συμφωνήσουν με την ερμηνεία των Βούλγαρων ομολόγων τους, η διαδικασία ένταξης -στην οποία κάθε κράτος μέλος της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, έχει δικαίωμα βέτο σε κάθε στάδιο- δεν θα προχωρήσει.

Ένα μεγάλο αγκάθι είναι η ταυτότητα του Goce Delchev, ενός επαναστάτη αντι-οθωμανού ηγέτη που γιορτάζεται και από τις δύο πλευρές ως εθνικός ήρωας.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η “Βόρεια Μακεδονία” υποτίθεται ότι θα αλλάξει το σύνταγμά της για να ικανοποιήσει τις βουλγαρικές απαιτήσεις:

Επίσημη αναγνώριση της ύπαρξης μιας (ισχνής) βουλγαρικής μειονότητας στη χώρα, καθώς και άλλες υποτιθέμενες προστασίες των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.

Έτσι, μετά τη συμβολική έναρξη των συνομιλιών με την ΕΕ τον περασμένο μήνα, η διαδικασία σταμάτησε αμέσως και δεν θα επαναληφθεί, έως ότου γίνουν οι συνταγματικές αλλαγές.

Μολονότι το Κοινοβούλιο της πΓΔΜ έχει συμφωνήσει, οι συνταγματικές τροποποιήσεις απαιτούν πλειοψηφία δύο τρίτων και η διασφάλισή της φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Οι δημοσκοπήσεις στη “Βόρεια Μακεδονία” δείχνουν ότι η γαλλική συμφωνία είναι βαθιά αντιδημοφιλής και η αντιπολίτευση προτείνει δημοψήφισμα για αυτήν.

Η συμφωνία δημιουργεί επίσης ένα ανησυχητικό προηγούμενο. Η διαδικασία προσχώρησης στην ΕΕ συνήθως περιλαμβάνει την αξιολόγηση της ισχύος της οικονομίας μιας υποψήφιας χώρας και των πολιτικών, δικαστικών και γραφειοκρατικών της θεσμών.

Αλλά τώρα, στην περίπτωση της “Βόρειας Μακεδονίας”, στη διαδικασία έχουν ενσωματωθεί μυστηριώδεις ιστορικές διαμάχες που χρονολογούνται ήδη από τον 10ο αιώνα.

Η Κροατία, μέλος της ΕΕ, θα μπορούσε να αποδειχθεί εξίσου αγύριστο κεφάλι απέναντι σε μη μέλη των Βαλκανίων. Τον Μάιο η Κροατική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών δημοσίευσε έναν κατάλογο  παραχωρήσεων, τις οποίες θεωρεί ότι η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να απαιτήσει από την Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Βοσνία -Ερζεγοβίνη, εάν αυτές πρόκειται να ενταχθούν στο μπλοκ.

Περαιτέρω, η Πολωνία θα μπορούσε να προβάλει ανάλογες απαιτήσεις για την Ουκρανία.

Η διαμάχη μεταξύ Βουλγαρίας και “Βόρειας Μακεδονίας” ήταν ενοχλητική για τους ηγέτες της ΕΕ. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δημιούργησε νέα επείγουσα ανάγκη στη γεωπολιτική της περιοχής: η Ουκρανία έλαβε επίσημη υποψηφιότητα στην ΕΕ χωρίς όλους τους όρους που έπρεπε να εκπληρώσουν τα κράτη των δυτικών Βαλκανίων.

Αυτό αύξησε την επιθυμία του μπλοκ να βρει μια λύση. Η κυβέρνηση της “Βόρειας Μακεδονίας” αποδέχθηκε τη γαλλική συμφωνία, επειδή ήθελε απεγνωσμένα κάποια καλά νέα για να αναπτερώσει τις τύχες της που έπνεαν τα λοίσθια.

Όσον αφορά το τι στοχεύει να πετύχει η βουλγαρική πολιτική, ο Νικολά Ντιμιτρόφ (Nikola Dimitrov), πρώην υπουργός Εξωτερικών της “Βόρειας Μακεδονίας”, λέει ότι στόχος της είναι «ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος».

Έχοντας αποτύχει να κατακτήσει τη χώρα στο παρελθόν, η Βουλγαρία χρησιμοποιεί την ένταξή της στην ΕΕ ως «μοχλό για να προσπαθήσει να το πετύχει», λέει. Η ΕΕ ιδρύθηκε για την επίλυση διαφορών μεταξύ των μελών της. Τώρα κινδυνεύει να τις εμπεδώσει.

ΠΗΓΗ: Economist – Why a deal between North Macedonia and Bulgaria stores up trouble – Υπότιτλος: It seems to pave the way for North Macedonia to join the EU—but will do no such thing

Η κυρία Μαρκουλλή, όπως πάντα, λέει τη δική της “αλήθεια”: Ήταν παρούσα στην περίφημη συνάντηση και έκρυψε το περιεχόμενο της