Η ομιλία του Άγγελου Συρίγου που προκάλεσε “αναστάτωση”: Η χούντα κατέρρευσε λόγω της προδοσίας της Κύπρου

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ*

Άκουσα τις τελευταίες ημέρες τον εισηγητή της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως να αναφέρεται σε αυτό που θεωρεί ότι είναι το όραμα το κόμματός του για το πανεπιστήμιο.

«Έμείς έχουμε ως πρότυπο το πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης, το οποίο αφορά στη συμμετοχή, προέρχεται από το Universita το οποίο έχει να κάνει με τη σωματειακή οργάνωση», είπε.

Ωραία λόγια, πράγματι.

Αλλά είναι αλήθεια αυτό το όραμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως; Είναι αυτό το όραμα της αριστεράς για το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Για να απαντήσουμε πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες του σημερινού ελληνικού πανεπιστημίου και αυτές δεν είναι άλλες από την μεταπολίτευση.

Παρά τη μεγάλη ηθική αποστροφή και πολιτική αποδοκιμασία της Χούντας από τον λαό, το καθεστώς δεν έπεσε λόγω της εσωτερικής αντιστάσεως.

• Η χούντα κατέρρευσε το 1974 υπό το βάρος των ανομημάτων της και ιδίως υπό το βάρος της κυπριακής τραγωδίας.
• Το γεγονός ότι στα θεμέλια της μεταπολιτεύσεως δεν υπήρχε ένα γεγονός ανατροπής, είχε τεράστια αξιακή σημασία στην ποιότητα της μεταπολιτευτικής μας ζωής.
• Δεν υπήρχαν ογκώδεις διαδηλώσεις και πορείες επί χούντας. Υπήρχαν μεμονωμένες ενέργειες κάποιων γενναίων Ελλήνων που αντιμετωπίζονταν με βάρβαρο τρόπο από τη δικτατορία.

Αυτό που δεν έγινε από την πλειοψηφία του λαού όταν χρειαζόταν, όταν δηλαδή υπήρχε η χούντα, έπρεπε να αναπληρωθεί μετά.

Πότε; Μετά το 1974.

Πάμε στις πορείες, κρατάμε τα λάβαρά μας, τραγουδάμε αντάρτικα στις ταβέρνες και μετά πάμε σπίτι μας ήσυχοι ότι έχουμε εκπληρώσει, εκ του ασφαλούς, με καθυστέρηση ετών το αντιστασιακό μας καθήκον έναντι της δικτατορίας.

Επρόκειτο για μίμηση, για κακό θεατρικό παίγνιο, για παρωδία.

Δημιουργήθηκε λοιπόν μία πολιτική μυθολογία που είχε και εξακολουθεί να έχει στο επίκεντρό της το Πολυτεχνείο.

Γιατί;

Διότι το Πολυτεχνείο υπήρξε το μοναδικό σοβαρό γεγονός μαζικής λαϊκής αντιστάσεως απέναντι στη δικτατορία.

Στα επτά εκείνα μαύρα χρόνια ήταν η μοναδική ένδειξη ότι υπήρχε κάτω από την επιφάνεια ένα ηφαίστειο που έβραζε.

Εξ αιτίας αυτού του λόγου πολύ σύντομα μετά το 1974, το Πολυτεχνείο προσέλαβε μυθικές διαστάσεις.

Οι διαστάσεις αυτές αποτυπώνονται θαυμάσια στο σύνθημα που ακούστηκε κατά κόρον στα αντιμνημονιακά συλλαλητήρια: «Η Χούντα δεν τελείωσε το ’73».

Λόγω του μύθου που έχει δημιουργηθεί, ένα μεγάλο ποσοστό του λαού πιστεύει ότι η Χούντα έπεσε το 1973 εξ αιτίας του Πολυτεχνείου. Στην πραγματικότητα την εξέγερση του Πολυτεχνείου ακολούθησε η ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη και μία πολύ σκληρότερη φάση της δικτατορίας.

Το «Πολυτεχνείο» πέραν από το «Πολυτεχνείο», ο μύθος του Πολυτεχνείου όπως δημιουργήθηκε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, αντανακλά πλήρως στο ελληνικό πανεπιστήμιο.

Σπεύδω να επισημάνω, επειδή το έχετε ξανακάνει με την αποκοπή φράσεών μου, ότι δεν αναφέρομαι στο αξιακό άρωμα του Πολυτεχνείου εν μέσω χούντας το 1973, αλλά στην πολιτική του λειτουργία ως μύθου στα μεταπολιτευτικά χρόνια.

Ποιες ήταν οι εκφράσεις του μύθου;

• Οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις,
• Η απαγόρευση εισόδου ακόμη και της πυροσβεστικής μέσα στα ΑΕΙ καθ’ ότι είναι κρατική δύναμη,
• Οι καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών
• Οι κατ’ έθιμο πορείες,

Αντί όλα αυτά που περιέγραψα να συνιστούν ύβρη, μία συγκλονιστική ύβρη για τον πνευματικό κόσμο της χώρας, κατέστησαν κοινός τόπος και μια πραγματικότητα που μπορούμε να αποδεχθούμε εάν κλείσουμε λίγο τα μάτια σε κάποιες ακρότητες. Όλα αυτά δεν γίνονται για να ανατρέψουν μία χούντα.

Δυστυχώς, όμως κυρίες και κύριοι, τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο, οι επιθέσεις στους καθηγητές, οι διαπομπεύσεις τους, οι στοχοποιήσεις με αφίσες, οι συστηματικές καταστροφές της περιουσίας του δημοσίου πανεπιστημίου, όλα αυτά αποτελούν την επιτομή της μεταπολιτευτικής μας χρεοκοπίας.

Στα πανεπιστήμιά μας όλα αυτά έχουν όνομα: τα τελευταία αρκετά χρόνια είναι ενέργειες κατά κύριο λόγο της αντιεξουσιαστικής αριστεράς.

Επιστρέψτε μου εδώ μία ειδικότερη αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ διότι από τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς είναι αυτό που τελεί σε μεγαλύτερη σύγχυση απέναντι στους στην λεγόμενη αντιεξουσιαστική αριστερά. Η αντιεξουσιαστική αριστερά εμφορείται από μία ψευδο-επαναστατική υποκουλτούρα που υποτίθεται ότι συμβολίζει αντίσταση, ανατροπή και επανάσταση.

Στην πραγματικότητα είναι απολύτως μηδενιστές.

Το είδαμε ανάγλυφα στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008. Επρόκειτο για τη μηδενιστική εξέγερση.

Η  ιδεολογία τους είναι αντίστοιχη με αυτήν του χούλιγκαν που κολλάει πάνω στα σήματα οδικής κυκλοφορίας αυτοκόλλητα της ομάδας του.

Στα πανεπιστήμια το κύριο γνώρισμά των αντιεξουσιαστών είναι η βία. Δεν πρόκειται για επιφαινόμενο άλλων αιτίων. Είναι η βία για τη βία. Επικαλύπτουν την απουσία ιδεολογίας με συνθήματα του τύπου «Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». Φαντασιώνονται ότι αντιστέκονται στη χούντα.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της αναγραφής συνθημάτων στους τοίχους. Νομίζουν ότι κάνουν κάτι βαθιά επαναστατικό. Στην κατοχή η αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο από την γερμανική περίπολο που θα τύχαινε να περνά από την περιοχή. Στη δικτατορία η αναγραφή συνθημάτων σήμαινε σύλληψη από την αστυνομία και βασανιστήρια. Στην Ελλάδα του σήμερα όπου μπορείς να διαδίδεις ελεύθερα τις απόψεις σου με κάθε μέσο, έντυπο ή ψηφιακό με χιλιάδες εκατομμύρια αποδέκτες, η αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους -ιδίως ενός πανεπιστημίου- είναι σύμπτωμα βαριάς αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

• Η ψευδο-επαναστατική υποκουλτούρα αυτών των ομάδων βραχυκυκλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έβγαλε ανακοίνωση για την καταστροφή των υποδομών της βιβλιοθήκης στο Αριστοτέλειο από τους μπαχαλάκηδες.
• Εξέδωσε ανακοίνωση δύο ημέρες μετά, για τα επεισόδια με την αστυνομία. Εκεί ξανακούσαμε το κλασσικό τσιτάτο: κάποιοι προβοκάτορες έκαναν τα επεισόδια για να νομιμοποιηθεί η παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας…

Έχετε όμως μείνει σε άλλη εποχή. Η αστυνομία στο Αριστοτέλειο, αυτή η ίδια αστυνομία που σας προστατεύει κι εσάς ως βουλευτές, δεν βρίσκεται εκεί για την καταστολή ειρηνικών κινητοποιήσεων των φοιτητών. Προστατεύει τη δημόσια περιουσία από την αντιεξουσιαστική αριστερά που την καταστρέφει με βαριοπούλες.

Η αστυνομία είναι εκεί για να βοηθήσει στο χτίσιμο βιβλιοθήκης! Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι τόσο ανατρεπτική και επαναστατική, όσο οι εθιμικές πορείες στην επέτειο του πολυτεχνείου που καταλήγουν σε ταβέρνες με παϊδάκια που όλοι μαζί τραγουδούν αντάρτικα τραγούδια.

Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις ημέρες… Θα σταθώ σε δύο σημεία

Έχετε κολλήσει στο θέμα του άρθρου 296

Προβλέπει ότι το «Ταμείο Διοίκησης και Διαχείρισης Αγροκτήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης», που ιδρύθηκε το 1936  και το «Ταμείο Διοίκησης και Διαχείρισης Πανεπιστημιακών Δασών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης» που ιδρύθηκε το 1951 καταργούνται ως αυτοτελή νομικά πρόσωπα και συγχωνεύονται – απορροφώνται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).

Σε ποιον ανήκαν τα δύο αυτά νομικά πρόσωπα; Στο Αριστοτέλειο

Σε ποιόν περιέρχονται; Στο Αριστοτέλειο.

Σε ποιόν ανήκε η περιουσία τους; Ως προς τα Δάση ανήκε στο ελληνικό δημόσιο που το είχε εκχωρήσει κατά χρήση στο Αριστοτέλειο για τις ανάγκες του τμήματος Δασονομίας. Σε ποιον παραμένει η κυριότητα του δάσους; Στο ελληνικό δημόσιο κι εξακολουθεί να είναι εκχωρημένο κατά χρήση στο Αριστοτέλειο για τις ανάγκες του τμήματος Δασονομίας.

Ως προς το αγρόκτημα ανήκε κατά κυριότητα στο Αριστοτέλειο. Μετά την κατάργηση του Ταμείου σε ποιόν περνά η κυριότητα; Σε κανέναν άλλο! Παραμένει στο Αριστοτέλειο.

Ας ασχοληθώ επίσης και με το θέμα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Κι εδώ άκουσα απιθανότητες. ΑΣτα ελληνικά πανεπιστήμια υπάρχουν εδώ και χρόνια μεταπτυχιακά προγράμματα δωρεάν και επί πληρωμή.

Άκουσα λοιπόν ότι τα δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα τα χρηματοδοτεί το κράτος, και με το παρόν νομοσχέδιο θα πάψει να τα χρηματοδοτεί!

Ουδέν αναληθέστερο!

Τα δωρεάν μεταπτυχιακά ΔΕΝ χρηματοδοτούνται από το κράτος. Ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα, θα συνεχίσει να συμβαίνει και εφ’ εξής.

Από τη συζήτηση όλων αυτών των ημερών καθίσταται σαφές ότι η αριστερά θέλει τη συνέχιση της παρούσας καταστάσεως διότι συντηρεί τον μύθο της, το ιδεολόγημά της.

Θεωρείτε πως όλη αυτή η κατάσταση λειτουργεί για εσάς με την λογική του Τιτάνα Ανταίου που έπαιρνε δύναμη για να πολεμήσει όσο ακουμπούσε στη μητέρα του τη γη.

Πιστεύετε όμως αλήθεια ότι τα παιδιά μπορούν να μαθαίνουν γράμματα χωρίς να κοπιάζουν;

Πιστεύετε ότι υπάρχει κάτι εύκολο στην παιδεία; Στην πρόοδο; στη μελέτη;

Είναι το πανεπιστήμιο η Τετάρτη Λυκείου;

Αναφέρεστε επί ημέρες στα υπαρκτά επιτεύγματα του ελληνικού πανεπιστημίου. Πιστεύετε ότι αυτά έγιναν χωρίς πολύ δουλειά; Χωρίς ατελείωτες ώρες εργασίας; Ότι προέκυψαν με κάποιο μαγικό τρόπο; Πιστεύετε ότι μπορούσαν να γίνουν μέσα σε κατειλημμένα πανεπιστήμια, σε λεηλατημένες αίθουσες; Σε κατεστραμμένα από τους μπαχαλάκηδες εργαστήρια; Χωρίς βιβλιοθήκες;

Πιστεύετε ότι ένα πτυχίο αποκτά κύρος απλώς και μόνον επειδή το ορίζει έτσι ένας νόμος;

Φοβούμαι πως η απάντησή σας είναι ναι. Αυτό αποδείχθηκε άλλωστε και από την άκριτη μετατροπή των ΤΕΙ σε πανεπιστήμια χωρίς αξιολόγηση, χωρίς προδιαγραφές ποιότητας, χωρίς καθηγητές.

Έχουμε ένα νομοσχέδιο που ανοίγει νέους δρόμους. Νέοι ορίζοντες είναι ο τίτλος του. Ανοίγει πράγματι νέους ορίζοντες στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Κυρίες και κύριοι, προφανώς και υπάρχουν τα δίπολα:

πρόοδος-συντήρηση,

εκσυγχρονισμός-καθυστέρηση.

Σε αυτά τα δίπολα όπως αποτυπώνονται στο ελληνικό πανεπιστήμιο, εσείς εκπροσωπείτε τη συντήρηση μέσω της εμμονής στους μεταπολιτευτικούς μύθους του 1974, μέσω της καθυστερήσεως στις αλλαγές που χρειάζεται η ανώτατη παιδεία και μέσω της οπισθοδρομήσεως εν σχέσει προς τις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Έχετε μείνει στο 1974. Είμαστε στο 2022. Ελάτε στην εποχή μας.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

15 Ιουλίου 1974: Οι συγκυρίες, η ημίωρη καθυστέρηση και η διαφυγή του Μακάριου από τους πραξικοπηματίες

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE