Η Λιβύη απειλείται με νέο εμφύλιο πόλεμο: Η Ευρώπη πρέπει να στρέψει την προσοχή της προς την πολύπαθη χώρα
Tracy Robinson (L), Member of the Fact-Finding Mission, sitting next to Mohamed Auajjar (R), Chairperson of the Independent Fact-Finding Mission on Libya, talks to the media during a press conference ahead the presentation of the report of the Independent Fact-Finding Mission on Libya to the Human Rights Council, at the European headquarters of the United Nations in Geneva, Switzerland. EPA, ALVATORE DI NOLFI
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άρθρο γνώμης στο Politico (κείμενο Moin Kikhia) υποστηρίζει ότι η Ευρώπη έχει στρέψει την προσοχή της σχεδόν αποκλειστικά στην Ουκρανία ενώ το πρόβλημα στη Λιβύη έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί.
Η κλιμάκωση των πολιτικών εντάσεων και τα πρόσφατα ξεσπάσματα βίας απειλούν τώρα να επαναφέρουν τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο και οι συνέπειες θα επηρεάσουν την Ευρώπη και την ευρύτερη διεθνή κοινότητα. Η αντιμετώπιση της κρίσης στη Λιβύη δεν μπορεί πλέον να παραταθεί — και για να γίνει αυτό, υπάρχει ένας ξεκάθαρος δρόμος μπροστά.
Σήμερα, το πιο πλούσιο σε πετρέλαιο έθνος της Αφρικής βρίσκεται σε κατάσταση ολικής δυσλειτουργίας και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με ακρίβεια ως ένα αποτυχημένο κράτος. Από τον εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος έληξε το 2020, ουσιαστικά χωρίστηκε μεταξύ μιας διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης με έδρα την Τρίπολη και του ευθυγραμμισμένου με τη Ρωσία Λιβυκού Εθνικού Στρατού που ελέγχει τα ανατολικά της χώρας, και η βία συνεχίζεται.
Σημειώνεται ότι μετά από μία κρίση τον Μάιο η θητεία της κυβέρνησης έληξε χωρίς κανένα σχέδιο για νέες εκλογές για την αντικατάστασή της.
Τα προβλήματα της Λιβύης δεν είναι μόνο δικά της. Η Ευρώπη και η Λιβύη μοιράζονται τη Μεσόγειο Θάλασσα: ο Μέγας Αλέξανδρος, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και ακόμη και οι Νορμανδοί έχουν όλοι ανταλλάξει αγαθά, πολιτισμό και ιδέες με τη Λιβύη.
Αλλά αυτή η εγγύτητα σημαίνει επίσης ότι τα προβλήματα της χώρας ξεβράζονται συχνά στις ευρωπαϊκές ακτές, επισημαίνει ο συντάκτης αναφερόμενος τις ροές μεταναστών και προσφύγων από την υποσαχάρια Αφρική που έχουν χρησιμοποιήσει τη Λιβύη ως σημείο εκτόξευσης στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην ΕΕ από την έναρξη της προσφυγικής κρίσης το 2015.
Και καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε ανάγκη από εναλλακτικές πηγές ενέργειας – ενώ προσπαθεί να αποκοπεί από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα – η Λιβύη είναι η πλησιέστερη εναλλακτική πηγή εφοδιασμού της ΕΕ. Ωστόσο, η διαρκής αστάθεια της Λιβύης καθιστά τον εφοδιασμό σε μεγάλο βαθμό απρόσιτο, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των αποθεμάτων της βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Λιβυκού Εθνικού Στρατού.
Αυτός είναι μόνο ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους η διεθνής κοινότητα πρέπει να σταματήσει να παραβλέπει το χάος στη Λιβύη και να τη βοηθήσει να γίνει ξανά ένα λειτουργικό κράτος, σημειώνεται μεταξύ άλλων.
Προτείνεται αρχικά η σύσταση μιας βραχυπρόθεσμης μεταβατικής κυβέρνησης, με αποστολή να σταθεροποιήσει τη χώρα αρκετά ώστε να διεξαχθούν εκλογές. Θα πρόκειται για μια απολιτική, τεχνοκρατική ηγεσία, έτοιμη να εργαστεί για την οικοδόμηση συναίνεσης μεταξύ των ανταγωνιστικών παικτών ισχύος της Λιβύης με στόχο – τη σταθεροποίηση της Λιβύης και τη διοργάνωση ελεύθερων και δίκαιων κοινοβουλευτικών εκλογών. Τίποτα άλλο. Και μόλις επιτευχθεί αυτό, αυτή η μεταβατική κυβέρνηση θα διαλυόταν.
Επισημαίνεται ότι παρά το χάος, η Λιβύη εξακολουθεί να μπορεί να παράγει πάνω από 1 εκ. βαρέλια πετρελαίου την ημέρα για εξαγωγή. Αλλά αυτό που δεν έχει η χώρα είναι η εμπειρία στην οικοδόμηση ενός λειτουργικού κράτους για αυτό χρειάζεται η διεθνής κοινότητα. Είναι επίσης σημαντικό ότι αυτοί οι εμπειρογνώμονες προέρχονται από έθνη χωρίς προηγούμενη συμμετοχή στη Λιβύη, όπως η Νορβηγία, η Ιαπωνία ή ο Καναδάς, καθώς πρέπει να ξεκινήσουμε με καθαρό πλάνο.
Αυτοί οι διεθνείς παράγοντες πρέπει να εμποδίσουν άλλες χώρες να ανακατευτούν στις υποθέσεις μας. ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Τουρκία, Γαλλία, Kατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιταλία, Αίγυπτος και η Αλγερία δραστηριοποιούνται επί του παρόντος στη Λιβύη και συνεργάζονται με διαφορετικούς τοπικούς εταίρους για την επιδίωξη ανταγωνιστικών συμφερόντων.
Αυτό χρησιμεύει μόνο για να τροφοδοτήσει τις εντάσεις σε μια χώρα όπου όλοι φαίνεται να έχουν το δάχτυλο στη σκανδάλη, περιμένοντας την πρώτη βολή.
Ο συντάκτης είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Λιβυκού Δημοκρατικού Ινστιτούτου.
ΠΗΓΗ: Politico, Moin Kikhia – It’s time Europe pays attention to Libya
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE