Ο ανεξάρτητος προεδρικός υποψήφιος Νίκος Χριστοδουλίδης. Φωτογραφία via Kathimerini Cyprus
Η Βουλή των Αντιπροσώπων, ως πολιτικό όργανο και μία από τις τρεις θεσμοθετημένες κατά το Σύνταγμα εξουσίες στην Κυπριακή Δημοκρατία, κατά περιόδους (παλαιότερα πιο έντονα) θεωρούσε αναγκαίο να συζητά, ώστε να ακουστούν όλες οι απόψεις των Κομμάτων επί σοβαρών πολιτικών θεμάτων περί τα οποία προχωρούσε σε ομόφωνα ψηφίσματα, τα οποία «…αντικατοπτρίζουν τις ανησυχίες και προβληματισμούς του Κοινοβουλίου…», αναφορικά με τα μεγάλα προβλήματα που κατά καιρούς αντιμετωπίζει ο κυρίαρχος λαός.
Ψηφίσματα που διαφυλάχθηκαν και ταξινομήθηκαν σε μία ειδική έκδοση της Βουλής, έτσι ώστε ο μελετητής να έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει τις προσδοκίες του κυρίαρχου λαού και την απαίτησή του επί της ουσίας των διαφόρων ζητημάτων που προφανώς ήταν καθήκον, πέραν των κομματικών, επιμέρους αντιθέσεων.
Όταν η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και ιδιαίτερα επί Προεδρικών Εκλογών (όπως τώρα), είναι αναγκαίο για κάθε υποψήφιο, για κάθε κόμμα και κάθε απλό πολίτη να θυμίζει στους εκπροσώπους του στη Βουλή και στην Εκτελεστική εξουσία, ένα ψήφισμα ειδικά για το Κυπριακό πρόβλημα που αποφασίστηκε πέντε χρόνιά μετά την παράνομη στρατιωτική εισβολή και κατοχή που επέβαλε η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Ψήφισμα με το οποίο η Βουλή έκρινε αναγκαίο να διακηρύξει για μία ακόμη φορά, άλλα και να αυτοδεσμευτεί με το ακόλουθο ψήφισμα (απόσπασμα από το ψήφισμα 53/1979):
Απορρίπτει οιανδήποτε λύση η οποία θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, λύσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα τη με οιονδήποτε τρόπο προσάρτηση όλου ή μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, τη φανερή ή συγκεκαλυμμένη διχοτόμηση ή την ανακήρυξη χωριστού κράτους επί μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Η Βουλή κατά το Σύνταγμα δεν ψηφίζει μόνο Νόμους, αλλά έχει παράλληλη εξουσία πολιτικών παρεμβάσεων επί παντός θέματος που ταλανίζει τον κυρίαρχο λαό. Με το εν λόγω ψήφισμα προσδιόρισε η Βουλή και πρόβαλε, υπό την αντιπροσωπευτική δυνατότητά της, την ανάγκη και τη μορφή του «…αγώνα του Κυπριακού λαού…» που παραμένει προφανώς μέχρι και σήμερα, ίδιος και αμετάθετος. Ένας αγώνας υπέρ της απελευθέρωσης όλης της κατεχόμενης περιοχής, της Κερύνειας μη εξαιρουμένης.
Ψήφισμα που αφορούσε την πολυκομματική θέση της Βουλής, χωρίς να ασχοληθεί με τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας γιατί ο ίδιος, όπως και οι υπουργοί (βέβαια και οι βουλευτές), αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους αφού κατά το Σύνταγμα διαβεβαιώσουν: πίστη και σεβασμό στο Σύνταγμα και στους Νόμους και επίσης στη διατήρηση της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι στίγμα και καθορισμός αγώνα και αντικατοχική διεκδίκηση που δεν πέτυχε μέχρι σήμερα να πραγματωθεί. Τούτο γιατί έμμεσα ή συγκαλυμμένα παρακάμφθηκε η ουσία του προβλήματος με υποχωρήσεις και σφάλματα δικά μας, έναντι μίας Τουρκίας που με συνέπεια καθόρισε και προωθεί σταθερά τον στόχο της τουρκοποίησης.
Ας προβληματιστούν όλοι οι υποψήφιοι και πρωτίστως ο κυρίαρχος λαός, τι μας μένει εάν χαθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.
*Δικηγόρος – Πρώην Βουλευτής
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE