Η νέα πραγματικότητα στην Ευρώπη: Η βίαιη μετάβαση προς την πράσινη ενέργεια δημιουργεί τις τέλειες προϋποθέσεις για μία τέλεια καταιγίδα

File Photo: Γενική άποψη Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες. EPA, JOHN THYS, POOL




Του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Γ. ΤΣΙΣΛΙΑΝΗ*

Έπειτα από πολλές εβδομάδες αντιπαραθέσεων η Ρωσία στις 22-02-22 ουσιαστικά «εισέβαλε» στην Ουκρανία και προχωράει σε νέο διαμελισμό της. Ήταν αυτό που πολλοί περίμεναν αλλά δεν επιθυμούσαν να γίνει. Η διπλωματία της Δύσης δεν κατάφερε να αποτρέψει τα τετελεσμένα και πλέον έχουμε μια νέα πραγματικότητα στην Ευρώπη.

Η Δύση έδειξε τα όριά της, προσποιήθηκε ότι αντιδρά αλλά στην ουσία τίποτα. Από την αρχή ξεκαθάρισε ότι δε θα εμπλακεί στρατιωτικά και θα υποστηρίξει την Ουκρανία διπλωματικά και οικονομικά. Από  την άλλη η Ρωσία έδειξε αποφασισμένη με την αποστολή τεράστιων δυνάμεων στην περιοχή. Προτού αναλύσουμε την νέα πραγματικότητα αξίζει να σχολιάσουμε κάποια δεδομένα.

Πρώτον το πάθημα της Γεωργίας του 2008 δεν έγινε μάθημα για τη δύση η οποία όφειλε να καταλάβει αυτό που πολλοί λέγανε, ότι δηλαδή η Ρωσία θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της στο εγγύς εξωτερικό της. Όφειλε λοιπόν να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική της ώστε να αποφευχθεί η κλιμάκωση στην Ουκρανία.

  • Θα έπρεπε να είναι σε θέση να έρθει σε συνεννόηση με τη Ρωσία αφού ήταν φανερό ότι οι οποίες κυρώσεις ναι μεν επηρεάζουν την οικονομία της αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν ασπίδα προστασίας σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο.

Δεύτερον,  η Γερμανία αφού έχει γίνει ουσιαστικά κολλητή με τους Ρώσους και έχοντας εξασφαλίσει για τον εαυτούλη της φθηνό φυσικό αέριο δημιουργεί εμπόδια σε όλους τους υπόλοιπους ώστε να δημιουργηθεί μία ενιαία αποφασιστική στάση απέναντι στη Ρωσία.

Όμως η Ευρώπη είναι ακόμη πιο τραγική καθώς μιλάει για την επιβολή κυρώσεων τις οποίες προφανώς η Ρωσία τις έχει συνυπολογίσει και ουσιαστικά τις αποδέχεται. Αυτό όμως που δεν συνυπολογίζουν οι ευρωπαίοι είναι τι θα γίνει αν οι Ρώσοι αποφασίσουν να μετακυλήσουν το κόστος των όποιων κυρώσεων στους υδρογονάνθρακες από τους οποίους είναι τόσο εξαρτημένη η Ευρώπη;

Τρίτον είναι γεγονός ότι η Ρωσία έχοντας διαβάσει όλα αυτά τα μηνύματα, έχοντας επιτύχει να διασπάσει τη δύση προβαίνει σε μία κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου ούσα μάλιστα μόνιμο μέλος το συμβούλιο ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών  παραβιάζοντας προκλητικά το άρθρο 2 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί απαγόρευσης χρήσης ή απειλής χρήσης ένοπλης βίας.

Αλλά και χωρίς την ένοπλη βία παρανομεί χρησιμοποιώντας τους θύλακές της στην Ουκρανία ώστε πρώτα να αποσχιστούν, στη συνέχεια να λάβει χώρα ένα τυπικό δημοψήφισμα και εν τέλει να ζητηθεί η ενσωμάτωση από τη μητέρα Ρωσία. Δεν σέβεται ούτε την εδαφική ακεραιότητα ούτε την πολιτική ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Όλες οι ανωτέρω πράξεις είναι παράνομες και καταδικαστέες και καλά έκανε η Ελλάδα και τις καταδίκασε.

Παρά το γεγονός ότι για τη Ρωσία αυτό που αποκαλεί εγγύς εξωτερικό έχει πράγματι τεράστια σημασία οι ανωτέρω παρανομίες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το νέο στάτους κβο που επιχειρείται στην περιοχή. Η παρανομία είναι παρανομία και η διαιώνιση της παρανομίας παραμένει παρανομία. Δεν δημιουργείται δίκαιο μέσω διαρκούς παρανομίας.

  • Η Ρωσία κυρίως μέσω προπαγάνδας και ψυχολογικών επιχειρήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατάφερε να κερδίσει και τη συμπάθειά τη στιγμή που είναι εισβολέας και παραβάτης!

Μία γρήγορη ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα έπειθε και τον πιο ανόητο. Συγκεκριμένες χώρες ήτοι η Ρωσία, η Κίνα και εν τέλει Τουρκία που τους αντιγράφει προσπαθούν δια της βίας να επιβάλλουν νέο δίκαιο ανάλογα με τα συμφέροντά τους…

Τα ανωτέρω η Ελλάδα θα πρέπει να τα αναδεικνύει διαρκώς λόγω Θράκης και Κύπρου αφού το πραγματικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα της χώρας είναι το Διεθνές Δίκαιο παρά τα όσα ακούγονται από διάφορους. Τα πεπραγμένα της Ρωσίας δε θα νομιμοποιηθούν ποτέ.

Παρά τις ανωτέρω παρανομίες δημιουργούνται νέα δεδομένα. Και τα δεδομένα αυτά θα απασχολήσουν και την Ελλάδα. Το πιο αρνητικό ενδεχόμενο είναι η εκ νέου αύξηση της γεωπολιτικής αξίας της Τουρκίας η οποία προφανώς θα συνδυαστεί με ανταλλάγματα από μέρους των ΗΠΑ και της ανύπαρκτης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και λέω ότι είναι ενδεχόμενο διότι όσο κι αν κάποιος επιθυμεί να αυξήσει την αξία του οικοπέδου της Τουρκίας δεν μπορεί να παραβλέψει τα όσα έχει πράξει τα τελευταία 10 χρόνια. Καλείται λοιπόν άμεσα η ελληνική διπλωματία να αναπροσαρμόσει την εξωτερική της πολιτική ώστε η Τουρκία να μην βγει κερδισμένη από την αναμπουμπούλα με την δικαιολογία ότι κεντρικός στόχος είναι πια η Ρωσία.

  • Το ζήτημα του τουρκικού αναθεωρητισμού σε βάρος του Ελληνισμού υπάρχει κίνδυνος να περάσει ξανά σε δεύτερη μοίρα. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν ένας πιστός και δεδομένος σύμμαχος. Αυτά παθαίνουν οι δεδομένοι σύμμαχοι…

Ο επόμενος μεγάλος κίνδυνος είναι το ενεργειακό πρόβλημα αφού τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα εξακολουθούν και είναι εξαρτημένες σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία. Ήδη η κρίση στην Ουκρανία έχει αυξήσει κι άλλο τις τιμές των υδρογονανθράκων και εκτός από το ότι γονατίζει οικονομικά τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις κινδυνεύει να τινάξει και πάλι στον αέρα τον ελληνικό προϋπολογισμό και να βρεθούμε πάλι αντιμέτωποι με το φάσμα της χρεοκοπίας.

Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος για τη σημερινή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στο οποίο ορθά θα παρίσταται και ο υπουργός ενέργειας. Ήρθε η ώρα λοιπόν η Ελλάδα από κοινού μαζί με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες να πληρώσουν το τίμημα των επιλογών τους αλλά με μία διαφορά: Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι έχουν λεφτά!

Η βίαιη μετάβαση προς την πράσινη ενέργεια –  που αναμφίβολα θα πρέπει να γίνει –  δημιουργεί τις τέλειες προϋποθέσεις για μία τέλεια καταιγίδα. Η πράσινη ανάπτυξη και τα πράσινα άλογα που ευαγγελίζονται οι πολιτικοί μας ταγοί έχουν πεπερασμένα όρια. Η έλλειψη οράματος στην ενεργειακή πολιτική ιδίως από πλευράς ελληνικής κυβερνήσεως και τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί εδώ και χρόνια σε βάρος της χώρας εξαιτίας της αδιαφορίας για εξόρυξης φυσικού αερίου ή και πετρελαίου ίσως τώρα πληρωθούν.

Τις προάλλες ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών από το Όσλο που βρισκόταν δήλωσε το εξής εκπληκτικό: ότι θα περάσουν τουλάχιστον 20 χρόνια για να μπορέσει η χώρα να εξορύξει φυσικό αέριο! Το ακόμη πιο εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι τα ταβάνια έμειναν στη θέση τους μετά από αυτήν τη δήλωση αφού η Αίγυπτος και το Ισραήλ αξιοποίησαν τα δικά τους κοιτάσματα μέσα σε 2-2,5 χρόνια.

  • Για ακατανόητους λόγους η κυβέρνηση ακόμη και τώρα δεν επιθυμεί να προχωρήσει στην εξόρυξη φυσικού αερίου το οποίο θα συνδράμει όχι μόνο στην ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας και της Ευρώπης αλλά και στην ευημερία των πολιτών της χώρας αφού και φθηνό αέριο θα έχουμε αλλά και που θα μπορούμε να το εξάγουμε στην Ευρώπη φέρνοντας πολύτιμο συνάλλαγμα.

Δυστυχώς η μη άσκηση πολιτικής σε σειρά τομέων από την κυβέρνηση όπως έχω αναφέρει παλαιότερα διογκώνει και διαιωνίζει τα προβλήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τελευταία αναβολή και μάλιστα οίκοθεν τις αιτήσεως ακυρώσεως που είχαν υποβάλει περιβαλλοντικές οργανώσεις ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας για ακύρωση των ερευνών νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης.

Τόσο το δικαστικό σύστημα όσο και η κυβέρνηση δεν επιδεικνύουν καμία απολύτως ευαισθησία στο να προχωρήσουν ταχύτατα αυτές οι επενδύσεις…

*Ευάγγελος Γ. Τσισλιάνης
Δικηγόρος – Διεθνολόγος

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Το έγκλημα στην Ουκρανία και η Ελένα Κοβάλσκαγια: Ο Πούτιν αμαύρωσε την εικόνα της χώρας του

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: