Με αφορμή την άφιξη των έξι πρώτων γαλλικών Rafale στην Ελλάδα: Τα όπλα από μόνα τους δεν αρκούν!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ξεχασμένα έθιμα: Στην Ελλάδα, από την Πασχαλιά του ’28, τσούγκριζαν πασχαλινά αυγά στη σέντρα `

Η φουρτούνα κάτω από τη νηνεμία: Το αδιάντροπο τουρκικό παιχνίδι με την διχοτόμηση του Αιγαίου, που τώρα θα περάσει και στα σχολικά βιβλία, ξεκίνησε το 1982…

Ήταν μία μεγάλη στρατηγική επιτυχία του Ελληνισμού, αν και η Κύπρος παραμένει ακόμα υπό κατοχή: Είκοσι χρόνια από την ένταξη της Μεγαλονήσου στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ *

Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ δεν επιτρέπει ψευδαισθήσεις. Οφείλουμε να προστατέψουμε τους εαυτούς μας. Το κόστος απόκτησης αμυντικού εξοπλισμού είναι ένα κόστος ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ.. Αποτελεί τη μοναδική ασπίδα προστασίας μας.

Προφανώς, ΜΑΖΙ με το ΦΡΟΝΗΜΑ, και την “Εθνική- Λαϊκή Ενότητα”. ΜΑΖΙ με την υποχώρηση του “φοβικού συνδρόμου” στην Αθήνα. Αυτά γράφει σε κείμενο του με αφορμή την άφιξη των έξι πρώτων γαλλικών Rafale στην Ελλάδα ο εξαίρετος επιστήμονας και συγγραφέας Γιώργος Παπαγιανόπουλος.

Πρόκειται ασφαλώς με μια σοβαρή από κάθε άποψη διαπίστωση με την οποία κανένας δε μπορεί να διαφωνήσει. Τα όπλα είναι απαραίτητα για να διασφαλίσουμε την εθνική κυριαρχία μας. Έστω κι αν κάποιοι βολεύονται από αυτήν την ανελέητη κούρσα εξοπλισμών.

• Έλα όμως που μπλέξαμε με γείτονες άρπαγες και επιβουλείς. Σίγουρα κανένας λογικός άνθρωπος δε θέλει τον πόλεμο. Το μόνο που επιζητούμε είναι η ειρήνη. Ειρήνη όμως με συνεχείς υποχωρήσεις δε είναι ειρήνη. Είναι εθνική ήττα και εθνική ταπείνωση.

Μια τέτοια εθνική ταπείνωση είναι που υπεστήκαμε στην Κύπρο το 1974. Και το 1974, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, είχαμε απόλυτη στρατιωτική υπεροπλία έναντι των τούρκων κι όμως δε δώσαμε τη μάχη. Το 1974, τα πολεμικά μας αεροσκάφη έμειναν προσγειωμένα στο έδαφος και τα υποβρύχια μας έκοβαν ασκόπως βόλτες στο Αιγαίο.

Το 1974 οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διέθεταν, εκτός των άλλων, 38 υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη FANTOM (οι τούρκοι είχαν πολύ υποδεέστερα πολεμικά αεροσκάφη) και τέσσερα υπερσύγχρονα υποβρύχια προηγμένου τύπου (Γλαύκος, Νηρεύς, Τρίτων και Πρωτεύς).

Ήταν τέσσερα υποβρύχια από τα πιο σύγχρονα συμβατικά της εποχής τους.  Μαζί με τις τέσσερις πυραυλακάτους Ευνίκη, Κυμοθόη, Ναυσιθόη και Καλυψώ τύπου Compattant II, που είχαν παραγγελθεί στα ναυπηγεία CMN του Χερβούργου το 1968 και είχαν παραληφθεί ήδη, αποτελούσαν σημαντικό παράγοντα ναυτικής ισχύος για τη χώρα μας, αφού η Τουρκία τότε δεν διέθετε ανάλογα όπλα, όπως δε διέθετε και το ανάλογο προσωπικό. Κούρδους έβαλαν στην πρώτη γραμμή να πολεμήσουν στην Κύπρο, να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό.

Τα υποβρύχια Γλαύκος (με Πλωτάρχη τον Β. Γαβριήλ,) και Νηρέας (με Πλωτάρχη τον Ι. Παναγιωτόπουλος), ενώ βρίσκονταν 40 μίλια από τις ακτές της Κερύνειας, μία ανάσα δηλαδή από το χώρο πού διενεργείτο η τουρκική απόβαση, και μπορούσαν να επιφέρουν καίριο πλήγμα στις δυνάμεις εισβολής διατάχθηκαν να επιστρέψουν (αποπλεύσατε εις Ρόδο ήταν η διαταγή Αραπάκη) ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη ο Αττίλας! Και τα FANTOM, τα πιο προηγμένα πολεμικά αεροσκάφη για την εποχή τους (με εντολή Παπανικολάου) έμειναν καθηλωμένα στο έδαφος!

Αεροπόροι και Πλοίαρχοι και όλοι οι Στρατιωτικοί έτοιμοι να αναλάβουν κάθε επικίνδυνη αποστολή περίμεναν το σύνθημα που ελέω χούντας, ελέω Καραμανλή με εντολές Kissinger, δεν δόθηκε ποτέ. Έτσι κατέρρευσε ή χούντα και επανήλθε ό αυτοεξόριστος Καραμανλής… Όλα στημένα!!!

• Έκτοτε ζούμε την καταισχύνη της προδοσίας με όλες τις τραγικές συνέπιες της για την Κύπρο. Αγνοούμενοι, πεσόντες Ήρωες, εγκλωβισμένοι, πρόσφυγες, γη ελληνική κατεχόμενη….

Συμπέρασμα: Τα όπλα από μόνα τους δεν αρκούν! Πρέπει να ξέρεις πώς και πότε θα τα χρησιμοποιήσεις.  Έτσι, ναι! Κάθε θυσία καλοδεχούμενη.

Υστερόγραφο: Αυτό που κρατώ στη μνήμη μου περισσότερο απ΄ όλα κατά τη στιγμή της υποδοχής των έξι πρώτων γαλλικών Rafale στην Τανάγρα είναι το μήνυμα από τον πύργο ελέγχου λίγο πριν την προσγείωση: «Καλωσορίσατε στο σπίτι σας, καλές προσγειώσεις πάντα με ασφάλεια». Πρώτα και πάνω απ΄ όλα είναι η ασφάλεια των ακούραστων, ακαταμάχητων, ασυμβίβαστων και άγρυπνων φρουρών των ελληνικών αιθέρων. Γιατί Κάθε φορά που ένας ακόμη χειριστής της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας χάνεται στον ακήρυκτο πόλεμο του Αιγαίου, ένας αφόρητος πόνος διαπερνά ακαριαία ολόκληρη την ύπαρξή μας! Είναι από τις περιπτώσεις που κλαις αληθινά για έναν άνθρωπο που δεν έχεις δει ποτέ στη ζωή σου! 

* Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστής
Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.[email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Φιλίες μεταξύ των κρατών δεν υπάρχουν: Υπάρχουν μόνο συμφέροντα, ας μην είμαστε αφελείς…