ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος
Όταν ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δηλώνει στον Γκουτέρες ότι «η Συνθήκη Εγγυήσεως είναι θέμα ταμπού ανάμεσα στους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους» και «αυτό που η Τουρκία θα μπορούσε να αποδεχθεί είναι η μετονομασία της Συνθήκης Εγγυήσεως σε Συνθήκη Εφαρμογής» η οποία «θα περιελάμβανε το δικαίωμα της μονομερούς δράσης».
Όταν δηλώνει ότι «η Συνθήκη Συμμαχίας θα μπορούσε να δομηθεί ως νέα Συνθήκη, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει πρόνοια για τη μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων. Μηδενικά στρατεύματα ήταν κόκκινη γραμμή για την Τουρκία.
Η Συνθήκη μπορεί να μετονομαστεί σε Συνθήκη Φιλίας, σύμφωνα και με την πρόταση που έκανε ο κ. Κοτζιάς». (Σε εισαγωγικά όσα αναφέρονται στα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών κι όχι σε δικά μας συμπεράσματα).
Όταν δυο ώρες αργότερα ο Γκουτέρες συναντά τον Νίκο Αναστασιάδη, και του λέει ότι: «έχει την άποψη ότι υπήρξε ένα άνοιγμα στο θέμα της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων. Η Τουρκία υπέδειξε την πρόθεσή της να καταργηθεί η Συνθήκη Εγγυήσεων του 1960 και το μονομερές δικαίωμα επέμβασης».
Ε, κάτι πρέπει, τουλάχιστον, να μας βάλει σε υποψίες ως ελληνοκυπριακή πλευρά. Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Εκτός, βέβαια, κι αν θέλουμε να κλείνουμε τα μάτια κι ας μας οδηγήσουν άλλοι όπου θέλουν.
Σήμερα δημοσιεύουμε τα πρακτικά από τη συνάντηση Γκουτέρες – Αναστασιάδη, που έγινε αμέσως μετά από τις συναντήσεις με τον Τσαβούσογλου και λίγο πριν από το περιβόητο δείπνο που ήταν η κατάληξη της διάσκεψης. Ενώ διαβάσαμε τις κατηγορηματικές τοποθετήσεις του Τσαβούσογλου για τις εγγυήσεις και τον στρατό, διαβάζουμε τώρα ότι ο Γκουτέρες ενημερώνει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ότι «η Συνθήκη Εγγυήσεων θα τερματιστεί και το ζήτημα των στρατευμάτων θα επιλυθεί σε κατοπινή ημερομηνία».
Από πού βγάζει αυτό το συμπέρασμα είναι άγνωστο. Παρότι, ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας τάσσεται καθαρά υπέρ της κατάργησης των εγγυήσεων, δεν λέει όλη την αλήθεια στον Πρόεδρο για τις τουρκικές θέσεις που άκουσε λίγη ώρα προηγουμένως. Ίσως για σκοπούς διαπραγμάτευσης, ίσως να τον έπεισε γι’ αυτή την τακτική ο Άιντε, που την εφάρμοζε τότε που έβλεπε άστρα να ευθυγραμμίζονται.
Αλλά, εμείς εδώ δεν θα ζήσουμε ούτε με την αστρολογία, ούτε με τις τακτικές της διαπραγμάτευσης αν δεν έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και στηριχτούμε ξανά σε ασάφειες και υποσχέσεις.
Καλά έκανε ο Νίκος Αναστασιάδης, που ζητούσε διευκρινίσεις. Τον ρώτησε «κατά πόσο η Τουρκία θα παίζει κάποιο ρόλο στον μηχανισμό εφαρμογής και παρακολούθησης» και, σύμφωνα πάντα με τα πρακτικά, πήρε την απάντηση: «Ο ρόλος της Τουρκίας δεν συζητήθηκε».
Πώς δεν συζητήθηκε; Αφού ο Τσαβούσογλου μιλούσε για τη Συνθήκη Εφαρμογής «με τέσσερα συμβαλλόμενα μέρη», με «δικαίωμα της μονομερούς δράσης» και «αν οι πολιτικές και οι οικονομικές πτυχές της λύσης αποδεικνύονταν επιτυχείς, θα μπορούσε να υπάρξει αναθεώρηση (review) σε κοινά αποδεκτή ημερομηνία».
«Αν υπάρχει επιμονή στη θέση όχι στρατεύματα οπωσδήποτε θα ήταν αδύνατο για τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους να το αποδεχθούν», του είπε ο Τσαβούσογλου στη δεύτερη συνάντηση.
Πάντως, παρότι δεν το έλεγε ο Γκουτέρες, ο Πρόεδρος γνώριζε τις τουρκικές θέσεις και είπε στον Γ.Γ. ότι «η Τουρκία θέλει να έχει στρατιωτική βάση για να σταθμεύουν τα στρατεύματά της στην Κύπρο για πάντα. Ήταν ιδέα του Έσπεν. Ήταν ιδέα της Νούλαν για την Τουρκία να έχει βάση στον βορρά».
Κατά τα άλλα, ο Γκουτέρες υποσχόταν ότι αναζητούσε ένα «κανονικό κράτος» για τους Κυπρίους. Ένα παραμύθι αναζητούσε, για να συνεχίζεται η καριέρα του.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE