Κι άμα φύγει o Νίκος Αναστασιάδης, τι, ποιος και πώς; Στις προεδρικές του 2023 η κούρσα θα είναι του Λαού!
FILE PHOTO: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, στο Προεδρικό Μέγαρο, στη Λευκωσία. ΓΤΠ, Σ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ – Νέα Υόρκη
Πριν λίγους μήνες, ως φιλοξενούμενος σε τηλεοπτική εκπομπή στην Κύπρο, είχα δώσει το εξής παράδειγμα (σε σχέση με τη στείρα κριτική):
Ας υποθέσουμε ότι είστε πελάτης μιας καφετέριας για χρόνια. Την ίδια ώρα, επίκειται η έναρξη λειτουργίας μιας νέας καφετέριας, λίγα μέτρα πιο κάτω. Η νέα καφετέρια αρχίζει να κατηγορεί την παλιά καφετέρια για τις κακές υπηρεσίες της.
Δεν ακούς ή βλέπεις τι διαφορετικό θα σου προσφέρει η νέα καφετέρια για να φύγεις από την παλιά που πήγαινες για χρόνια. Τι θα πράξεις; Τα πιθανότατα σενάρια είναι, είτε να μην πας σε καμιά από τις δύο καφετέριες, είτε να μείνεις στην παλιά και να περιμένεις.
- Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική. Όταν το 2018 συνομιλούσα με μέλος του επιτελείου του Μενέντεζ σε σχέση με το ότι ο ανθυποψήφιος του Μενέντεζ στο New Jersey δαπανούσε εκατομμύρια σε αρνητική διαφήμιση εναντίον του (Μενέντεζ), η απάντηση μου ήταν η εξής: “Καμιά ανησυχία, ο Μενέντεζ θα κερδίσει καθαρά”. Όπως και έγινε. Ο λόγος;
Στη σημερινή εποχή, ο κάθε λαός δεν έχει το χρόνο να νοιαστεί για τα λάθη και τις παραλείψεις ενός πολιτικού, ούτε καν για την ανάμειξη ενός πολιτικού σε θέματα διαφθοράς, ειδικά όταν κάτι τέτοιο δεν αποδεικνύεται νομικά.
Ο σημερινός πολίτης ταλανίζεται με χίλια προβλήματα, το μόνο που τον νοιάζει είναι η επιβίωση και ευημερία της οικογένειας του. Ναι, φωνάζει, διαμαρτύρεται, αντιδρά από τον καναπέ. Ως εκεί όμως.
Την ώρα τη ψήφου (αν τελικά πάει να ψηφίσει), θα υπερισχύσει ένα άλλου είδους αντίδρασης, αυτό της άρνησης να αποδεχθεί τις κατηγορίες της νέας καφετέριας ως το λόγο να την επισκεφθεί (να την “ψηφίσει”). “Bad publicity is good publicity” (η κακή δημοσιότητα είναι καλή) λένε εδώ στις ΗΠΑ.
Η μόνη εναλλακτική είναι οι καθαρές προτάσεις που θα ωφελήσουν τον λαό σε συνδυασμό με βασικές αξίες του υποψηφίου (ειδικά αν είναι νέος), στοιχεία που χρειάζονται κόπο και επιμονή για να αναδειχθούν. Και αυτά τα λένε μελέτες που επιβεβαιώνουν τα πιο πάνω (Antoniades, 2020, Society Journal/Springer).
Φθάνοντας στην περίπτωση της Κύπρου, θεωρώ ότι ο Πρόεδρος Αναστασιαδης γνωρίζει τα πιο πάνω και παίζει καλά το παιχνίδι. Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε ο καθένας μας, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε ως μέρος των ηγετικών του ικανοτήτων.
Είτε αρέσει αυτό σε κάποιους, είτε όχι, σημασία έχει να ξέρεις τις δυνατότητες του αντιπάλου σου αν θες ποτέ να τον νικήσεις. Και αυτή τη στιγμή, φαίνεται ότι κανένα αντιπολιτευόμενο κόμμα δεν τολμά να παραδεχθεί τις πιο πάνω (πολιτικές) αλήθειες.
Χωρίς να γνωρίζεις τα “υπέρ και τα κατά” σου αλλά και του αντιπάλου σου και χωρίς να ξέρεις πότε να αρπάξεις τις ευκαιρίες και/ή πότε να μετατρέψεις τις απειλές σε ευκαιρίες (κάτι που ο Πρόεδρος κάνει μαεστρικά με την συνεχή δημιουργία νέας ατζέντας, που συνεχώς μεταφέρει τα φώτα αλλού), τότε:
Είτε θα πάψεις να πηγαίνεις σε κάποια από τις δυο καφετέριες (ενισχύοντας την αποχή), είτε θα μείνεις στην “παλιά” και θα περιμένεις.
- Παράλληλα με τα πιο πάνω, οι εσωτερικές διαμάχες των δύο μεγάλων κεντρώων κομμάτων και η αδυναμία του ΑΚΕΛ να προβάλει εναλλακτικές λύσεις μέσα από τη φωνή προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν να ενισχύσουν ένα νέο προφίλ (και όχι να παραπέμπουν σε ένα γερασμένο κόμμα του 1960), δεν αφήνουν πολλές επιλογές.
Σε μια εποχή που η Κύπρος, – όχι μόνο στερείται πλάνων αλλά και ατόμων που θα μπορούσαν να μπουν μπροστά να ηγηθούν απλών, καθαρών, και κατανοητών για το λαό πλάνων. Προς το παρών, όλα είναι χαμένα στο χάος της καθημερινά – ασταμάτητης ατζέντας του “τίποτα”.
Με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ενισχύουν ακόμη περισσότερο αυτή την τάση. Κάτι που σίγουρα βολεύει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη!
Τι γίνεται αν και εφόσον ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν θα είναι υποψήφιος; Εδώ “μπαίνει” ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, που ως υπομονετικός αλλά και σβέλτος σε κάποιες καίριες αποφάσεις του (ο οποίος μπορεί να αφουγκραστεί καλά την κοινωνία, όπως έκανε με την Πρόεδρο της Βουλής (ΠτΒ) Αννίτα Δημητρίου), μάλλον περιμένει στη γωνιά, μετρά “μέσα και έξω” και θα δράσει ανάλογα, ίσως και (ξανά) ακαριαία. Και τον θεωρώ αρκετά έξυπνο, έτσι ώστε στο τέλος να αποφύγει την αυτο-τρικλοποδιά.
Παρ’ όλο που ο προεκλογικός ξεκίνησε γρήγορα, τα όσα παίρνουν και δίνουν δεν έχουν καμιά σημασία (τώρα), πέραν της επιβάρυνσης του νοητικού συστήματος του λαού.
Και με βάση μελέτες που επικεντρώνονται στην πιθανότητα να πεισθεί ο λαός για το μέλλον του (public opinion) αλλά και λαμβάνοντας υπόψιν την αλλαγή πλεύσης του Προέδρου στο Κυπριακό, η απάντηση βρίσκεται σε δύο και μόνο άτομα που έχουν τις πιθανότητες αλλά και τα εχέγγεια να εκλεγούν και να επιτύχουν, ένα σε κάθε πλευρά. Εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους!
- Ότι άλλο (θα) είναι ένα από τα ίδια ακόμη κι αν οι όποιοi νέοι υποψήφιου είναι εξαίρετοι. Σχεδόν σε όλους αρέσει να βλέπουμε μια φεράρι να περνά από μπροστά μας αλλά πόσοι από εμάς μπαίνουμε μέσα; Αντιθέτως, ένα SUV είναι προσιτό και πρακτικό για όλη την οικογένεια, την μητέρα, τον πατέρα, τα παιδιά, τους παππούδες.
Οι ανάγκες του λαού περιστρέφονται πάντα γύρω από τα κέρδη της κάθε οικογένειας ξεχωριστά και ως συνόλου. Αυτός είναι ο λαός και κάθε προεκολογκή κούρσα, ήταν, είναι και πάντα θα είναι η καθημερινή κούρσα του απλού λαού.
Υ.Γ. Τα δυο άτομα που αναφέρονται πιο πάνω αποτελούν μέρος μελέτης και δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν για ευνόητους λόγους.
*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Associate Professor στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE