“Αγάπα το Κελί Σου. Ιστορίες Φυλακής”: Το νέο βιβλίο του Έλληνα καθηγητή Δημήτρη Κώνστα
Το εξώφυλλο του Δημήτρη Κώνστα: «Αγάπα το Κελί Σου. Ιστορίες Φυλακής». Εκδόσεις Παπαζήση.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δημήτρη Κώνστα: «Αγάπα το Κελί Σου. Ιστορίες Φυλακής»
Πρόλογος: Χριστόφορος Αργυρόπουλος, Εκδόσεις Παπαζήση, 2021
Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από τις Εκδόσεις Παπαζήση βιβλίο με τίτλο «Αγάπα το Κελί Σου: Ιστορίες Φυλακής» . Συγγραφέας δεν είναι κάποιος διάσημος βαρυποινίτης αλλά ο Δημήτρης Κώνστας κοινωνικός επιστήμονας με σημαντική προσφορά στην επιστημονική και δημόσια ζωή του τόπου μας. Καθηγητής, με διεθνή εμβέλεια, δύο φορές Πρύτανης, Υπηρεσιακός Υπουργός, Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων.
Στην εύλογη απορία γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος ασχολήθηκε με τον κόσμο της φυλακής η απάντηση είναι γιατί παρέμεινε έγκλειστος επί δυόμισι χρόνια μετά τη καταδίκη του σε 14ετη κάθειρξη για εμπλοκή του στην περίφημη υπόθεση των ατασθαλιών του Παντείου που απασχόλησε την Ελληνική δικαιοσύνη στην περίοδο 2004-2015.
Η «Υπόθεση Κώνστα» έλαβε διεθνή διάσταση λόγω της προσφυγής του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου το οποίο στη διάσημη πλέον Απόφαση του «Κώνστας κατά Ελλάδος» (2011) καταδίκασε τη χώρα μας για παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορουμένου.
Χρειάστηκε όμως η απόφαση αυτή και οι αρχές που θέσπιζε να λάβουν τη μορφή Κοινοτικής Οδηγίας, να γίνει νόμος του Ελληνικού κράτους και με ειδική διάταξη (Ν.4596/2019 Άρθρο 45) που ψήφισαν όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής πλην της Χρυσής Αυγής, να δεσμεύσει το Συμβούλιο Χαρίτων να συνηγορεί υπέρ της απονομής Χάριτος σε περιπτώσεις όπως εκείνη του Κώνστα όταν δηλαδή έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα. Έτσι και έγινε.
Τον Νοέμβριο του 2019 με τη σύμφωνη γνώμη διαδοχικά τριών Υπουργών Δικαιοσύνης δύο διαφορετικών Κυβερνήσεων (Κοντωνής , Καλογήρου ,Τσιάρας) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε χάρη.
Όμως η γραφή του Δ. Κώνστα δεν εξαντλείται σε νομικά επιχειρήματα και διαμαρτυρίες. Αναδεικνύει ένα λογοτεχνικό ταλέντο που μαζί με το παροιμιώδες του σθένος του επέτρεψε να γράψει μέσα στη φυλακή μικρά αριστουργήματα.
Δημοσιεύουμε εδώ ένα απόσπασμα από το «American Dream” την επίσκεψη που ο συγγραφέας “ονειρεύεται” ότι πραγματοποιεί ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2016 στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού (ΨΚΚ).
***************************
«Η βαβούρα στην είσοδο ΄έφθασε μέχρι το κελί μου στο τρίτο όροφο. Εμφανίστηκε στη πόρτα ένας σωφρονιστικός υπάλληλος.
«Κώνστα, κατέβα στο ισόγειο ήρθαν κάποιοι ξένοι επίσημοι και η Διεύθυνση ζητά κάνα δυο νοσηλευόμενους που να ξέρουν καλά αγγλικά».
Υποψιάστηκα πως δεν αποκλειόταν να έχει έρθει κανένας Αμερικάνος από τη συνοδεία του Ομπάμα και για να εντυπωσιάσω φόρεσα τη φόρμα με το logo του Harvard. Κατέβηκα τις σκάλες και όταν έφθασα στην είσοδο κατάλαβα πως κάτι πολύ σοβαρό συνέβαινε. Με περιτριγύρισαν κάτι καλωδιωμένοι ασφαλίτες με έβαλαν στη μέση και ξαφνικά βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο με τον Πρόεδρο Ομπάμα. Χώρος θαυμάτων αυτό το ΨΚΚ, σκέφτηκα. Είχαν φέρει και κάνα δυο άλλους κρατούμενους αλλά κατάλαβα πως εύκολα θα έκλεβα τη παράσταση.
«Καλώς ήρθατε στο ψυχιατρείο, κύριε Πρόεδρε. Να υποθέσω ότι πρώτη φορά επισκέπτεστε τέτοιο ίδρυμα;»
«Έτσι ακριβώς».
«Με κάποια έννοια είναι σημαντικό ότι έχετε αυτή την εμπειρία στην Ελλάδα η οποία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου οι νοσηλευόμενοι σε ψυχιατρεία δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνους που βρίσκονται εκτός ψυχιατρείων. Απλώς οι δεύτεροι δεν νοσηλεύονται».
«Μου κάνει εντύπωση αυτό που λέτε. Στο εξής θα προσέχω περισσότερο να εντοπίσω τυχόν διαφορές. Εσείς ποιος είστε;»
«Είμαι καθηγητής των Διεθνών Σχέσεων. Γνωρίζω ότι το απόγευμα θα εκφωνήσετε βαρυσήμαντη ομιλία για τις προσκλήσεις που αντιμετωπίζει στις μέρες μας το δημοκρατικό πολίτευμα λόγω της ανόδου, παγκοσμίως, του λαϊκισμού. Λυπάμαι που δεν θα έχω την ευκαιρία να σας ακούσω».
«Αλήθεια εσείς ως διεθνολόγος τι γνώμη έχετε γι΄αυτό το θέμα; Oι συνοδοί μου λένε ότι για λόγους ασφαλείας δεν θα ανέβω στους ορόφους να συναντήσω άλλους κρατούμενους. Συνεπώς, έχουμε λίγο χρόνο αν η πνευματική σας υγεία σας το επιτρέπει».
«Θα μπορούσα κι εγώ να σας ρωτήσω γιατί επιλέξατε να επισκεφτείτε την Ελλάδα στο τέλος της προεδρικής σας θητείας; Ξέρετε, είχα στο παρελθόν , συγκεκριμένα το 1992, την τιμή να ακούσω από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν τον απολογισμό της σημαντικής πολιτικής διαδρομής του όταν, λίγο πριν παραδώσει την προεδρία στον Ζακ Σιράκ, ήρθε στην Αθήνα να ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο του οποίου ήμουν τότε Πρύτανης. Τι το ιδιαίτερο έχει αυτός ο τόπος και θέλγει αυτούς που κλείνουν την πολιτική του σταδιοδρομία;»
«Είναι νομίζω φυσικό κάποιος που πέρασε τη ζωή του υπηρετώντας τη δημοκρατία να θέλει να κάνει τον τελικό απολογισμό στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία. Ιδίως, όταν αυτή αντιμετωπίζει παγκοσμίως πρωτόγνωρες πολιτικές, οικονομικές και τεχνολογικές προκλήσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τα μεγάλα επιτεύγματά της. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση που επί επτά δεκαετίες σχεδόν διατήρησε την ειρήνη σε μια ήπειρο που μέχρι τότε μάστιζαν οι εθνικές συγκρούσεις. Οι λαϊκιστές ηγέτες εκμεταλλεύονται σήμερα τους δημοκρατικούς θεσμούς, για να μας φέρουν πίσω στο παρελθόν σε ένα κόσμο όπου κυριαρχούν οι συγκρούσεις ανάμεσα σε έθνη-κράτη».
«Αυτά τα γνωρίζω. Όμως η κυβέρνηση αυτή προσπαθεί τώρα να εξομαλύνει τα πράγματα και η ίδια η Ελλάδα πέρα από τη συμβολή της κατά το παρελθόν στην πρόοδο του ανθρωπίνου πνεύματος, έχει ιδιαίτερη αξία για εμάς του Αμερικανούς ως μία όαση σταθερότητας σε μια πολύ επικίνδυνή περιοχή του κόσμου».
«Κύριε Πρόεδρε, μια που και οι δυο μας βρισκόμαστε σε ένα ψυχιατρείο όπου η πολιτική ορθότητα δεν είναι απαραίτητη, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι και οι δικές σας πολιτικές συνέβαλαν στην αυξημένη επικινδυνότητα της περιοχής μας. Μας επαινέσατε στις ομιλίες σας για τον τρόπο που αντιμετωπίσαμε τους πρόσφυγες. Μην ξεχνάτε ότι για πολύ καιρό εμείς απλώς διοχετεύαμε τους πρόσφυγες που έφταναν στις ακτές μας από την Τουρκία, στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. ΄Ήμασταν ένας διάδρομος και φυσικά δεν είχαμε κανένα λόγο να μην είμαστε φιλικοί μαζί τους. Τώρα που μας έμειναν εδώ καμιά 60.000 άτομα τα πράγματα έχουν αρχίσει να ζορίζουν. Γινόμαστε λιγότερο φιλικοί και σε μερικές περιπτώσεις ολότελα εχθρικοί. Έπειτα εσείς με την πολιτική της απεμπλοκής των ΗΠΑ από τις χερσαίες επιχειρήσεις κατά του ISIS και της ενίσχυσης αντικαθεστωτικών αντάρτικων ομάδων στη Συρία συμβάλατε στη δημιουργία αυτού του πρωτοφανούς προσφυγικού ρεύματος».
«Δεν μπορούν οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να λειτουργούν ως παγκόσμιος χωροφύλακας, να συγκεντρώνουν το μίσος και την εχθρότητα όλων και να γίνονται στόχος της παγκόσμιας τρομοκρατίας. Ήταν καιρός να σεβαστούμε τους διεθνείς θεσμούς και να λειτουργήσουμε ως μέλος της διεθνούς κοινότητας, σεβόμενοι, παρά τη μεγάλη μας ισχύ, την εθνική κυριαρχία εχθρών και φίλων».
«Δεν θέλω να γίνω ενοχλητικός, κύριε Πρόεδρε, αλλά επιτρέψτε μου να σας θυμίσω τη περίπτωση της Λιβύης και της ανατροπής του Καντάφι. Η πτώση του τελευταίου με τη χωρίς όρια χρήση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων με αφορμή μια εσωτερική εξέγερση στη Λιβύη έγινε σε μια εποχή που ο Καντάφι είχε προ πολλού πάψει να αποτελεί κίνδυνο για τις ΗΠΑ ενώ αντίθετα απέτρεπε τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη τηρώντας με ευλάβεια διακρατικές συμφωνίες που είχε υπογράψει. Η δολοφονία μάλιστα του πρεσβευτή σας σε αυτή τη χώρα, μετά τον θάνατο του Καντάφι, επηρέασε και τη ν έκβαση των αμερικανικών εκλογών. Να μην επεκταθώ και στη στήριξη που παρείχατε στα κινήματα της Αραβικής Άνοιξης με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη σταθερότητα της περιοχής μας».
«Σήκωσα το βάρος της αλλαγής πορείας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τον ηγεμονισμό και την περιφρόνηση των θεσμών της διεθνούς κοινωνίας στην υπηρέτησή τους. Πετύχαμε τη συνομολόγηση της Συμφωνίας για το Κλίμα, φέραμε το Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, παρά τις αντιρρήσεις πολλών, προπαντός και του σταθερού συμμάχου μας του Ισραήλ και συνάψαμε συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών του και ταυτόχρονα την επανένταξή του στη διεθνή ζωή, βάλαμε τέλος στον αποκλεισμό της Κούβας και αποκαταστήσαμε τις διπλωματικές μας σχέσεις, δεν προχωρήσαμε σε στρατιωτικά αντίποινα εναντίον της Συρίας, παρά τη διεθνή κατακραυγή για τα χημικά όπλα της αλλά συμφωνήσαμε με τη Ρωσία σε από κοινού επίβλεψη της καταστροφής του χημικού της οπλοστασίου, ξαναγίναμε ενεργά μέλη του ΟΗΕ και συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο έργο του . Θα μπορούσα να απαριθμήσω πολλά ακόμη. Φυσικά έγιναν και λάθη και κακές εκτιμήσεις σαν αυτές που αναφέρατε αλλά αλλάξαμε δραστικά τον πραγματικό ρόλο και την εικόνα των ΗΠΑ στη διεθνή ζωή σε σύγκριση με τα πεπραγμένα του Προέδρου Τζώρτζ Μπους»…….
Μόλις είχε φτάσει η Διευθύντρια του ΨΚΚ η οποία χαιρέτισε τον Αμερικανό Πρόεδρο με μία μικρή υπόκλιση και προσφέρθηκε να τον ξεναγήσει στους χώρους του ΨΚΚ. Αλλά ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης είχε λάβει τηλεφώνημα ότι ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος είχε εγκαταλείψει τη προσπάθεια να επικοινωνήσει με τον Τράμπ και παρήγγειλε πως θα περίμενε τον κύριο Ομπάμα στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Νομίζω ότι άκουσα τον Ομπάμα να ψιθυρίζει κάτι σαν ‘Thanks, but I prefer to visit the Acropolis with a guide”.
Με χαιρέτισε ευγενικά.
“All the best, professor. I hope to see you in Washington some day and good luck with your Court case”.
Είδα τη λεπτή φιγούρα του Ομπάμα να απομακρύνεται ακολουθούμενη από το πλήθος που τον συνόδευε.
Κάποιος με έσπρωξε.
«Τι φωνές είναι αυτές; ; Έχεις ξεσηκώσει τη φυλακή».
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Περικλή, τον σωφρονιστικό υπάλληλο που έχει μια συγκλονιστική ομοιότητα με τον Φρανκεστάιν του Μπόρις Καρλώφ.. Ταράχτηκα.
«Έζησα τη κορύφωση του αμερικανικού μου ονείρου. Πρέπει να ετοιμάζομαι. Με κάλεσε ο Ομπάμα στην Ουάσιγκτον» του είπα.
«Καλύτερα να βιαστείς» μου απάντησε ο Περικλής κάνοντας επίδειξη λεπτού χιούμορ. «Τώρα μόλις άκουσα ότι ο Τράμπ κάλεσε ήδη τον Τσίπρα. Αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα σας προλάβει όλους ο Ερντογάν».
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE