Ο Ερντογάν είναι ο φίλος που δεν θέλει μόνο το καλό: Ο “Δούρειος Ίππος” που χρησιμοποιεί η Άγκυρα στην Αφρική

FILE PHOTO: Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ και ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, Γιασάρ Γκιουλέρ. Photo via Twitter, T.C. Millî Savunma Bakanlığı @tcsavunma




Εκτενέστατο δημοσίευμα της ανταποκρίτριας του περιοδικού στην Αλγερία, Adlène Meddi, δημοσιεύεται στο Le Point σχετικά με την πολιτική και πολιτιστική επίθεση της Τουρκίας στο Μαγκρέμπ. Το συμπέρασμα είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ο φίλος που δεν θέλει μόνο το καλό…

H ήπια δύναμη της Άγκυρας στο Μαγκρέμπ συνδυάζεται με μια πολιτική, οικονομική και στρατιωτική επίθεση, που έχει δύο χαρακτηριστικά: οι προβλέψεις της έχουν μελετηθεί μακροπρόθεσμα και ξεπερνούν την περιοχή της Μεσογείου και τη Βόρειας Αφρικής.

«Οι Τούρκοι σκέφτονται την Αφρική με τριετή χρονικό ορίζοντα, όχι δύο με τρία χρόνια όπως οι Δυτικοί. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει, ότι ξέρουν τι θέλουν », εξηγεί ο Jalel Harchaoui, ερευνητής στο Global Initiative Institute και ειδικός στη Βόρεια Αφρική. Πολιτικά, η Άγκυρα προχωρά με προσοχή σε μια περιοχή, όπου τα προγεφύρωμα της, τα ισλαμιστικά κόμματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, παρακολουθούνται στενά από τις πολιτικές δυνάμεις.

Στην Τυνησία, όταν ο πρόεδρος της Kaïs Saïed – πνευματικό παιδί του Erdogan – έφερε σε δυσκολία το κύριο κόμμα της χώρας, το Ennahdha, παραχωρώντας στον εαυτό του, στις 25 Ιουλίου, την εκτελεστική εξουσία και αναστέλλοντας τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, «η μόνη χώρα που αντέδρασε με σκληρούς τόνους ήταν Τουρκία », υπενθυμίζει ο Τυνήσιος δοκιμιογράφος Hatem Nafti.

Τα ΜΜΕ της Τυνησίας κατήγγειλαν αμέσως την «παρέμβαση», ενώ ο φίλα προσκείμενος στην εξουσία τουρκικός ισλαμιστικός Τύπος κάλεσε τους Τυνήσιους να «εμπνευστούν» από το «πνεύμα της αντίστασης της 15ης Ιουλίου», σε σχέση με το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Erdogan, το Καλοκαίρι του 2016.

Το τέχνασμα του δούρειου ίππου, που χρησιμοποιεί η Άγκυρα, μέσω των «αδελφοποιημένων» κομμάτων, επηρεάζει επίσης το Μαρόκο, όπου το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (PJD) έχει το ίδιο όνομα με το AKP του Erdogan και το ίδιο σύμβολο, το λυχνάρι.

«Τα ισλαμιστικά κόμματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έχουν αυτήν την ιδιαιτερότητα, ότι κάνουν το ουμά (την κοινότητα των πιστών) προτεραιότητα έναντι των χωρών τους», αναφέρει ο Μαροκινός δημοσιογράφος Bilal Mousjid. Ένας τρόπος να τίθενται να «κεντρικά» συμφέροντα των Αδελφών πάνω από τα εθνικά συμφέροντα.

Το μαροκινό κράτος παρακολουθεί, αλλά η Άγκυρα βλέπει μακριά. Για παράδειγμα, οι απόγονοι ορισμένων στελεχών του PJD εκπαιδεύονται στην Τουρκία.

«Η πολιτιστική επιρροή που προσπαθεί να ασκήσει η Τουρκία μέσω της ήπιας δύναμής της είναι αντιστρόφως ανάλογη με το οικονομικό βάρος της στο Μαρόκο, καθώς ο όγκος των τουρκικών επενδύσεων δεν υπερβαίνει το 1%», σημειώνει ο Bilal Mousjid, ωστόσο, επισημαίνει το πολύ ενεργό τουρκικό Ινστιτούτο Yunus Emre, το οποίο προσελκύει όλο και περισσότερους Μαροκινούς, που παρασύρονται από την εικόνα της Τουρκίας, όπως μεταδίδεται στις τηλεοπτικές σειρές της και την ίδια τη προσωπικότητα του Erdogan.

Τους τελευταίους μήνες, οι σχέσεις μεταξύ Ραμπάτ και Άγκυρας έχουν επιπλέον αναθερμανθεί, καθώς, μετά την επανέναρξη των στρατιωτικών εντάσεων με το Μέτωπο Πολισάριο στη Δυτική Σαχάρα, οι Βασιλικές Ένοπλες Δυνάμεις (FAR), σύμφωνα με την εμπιστευτική επιστολή της Αφρικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, παρήγγειλαν τον Απρίλιο, δώδεκα drones, από τον Τούρκο κατασκευαστή Baykar Makina, ιδιοκτησίας του Selçuk Bayraktar, γαμπρού του προέδρου Erdogan. Ορισμένες πηγές αναφέρουν επίσης συνομιλίες μεταξύ Μαροκινών και Τούρκων για την απόκτηση τεθωρακισμένων Altay T1.

Ο εξοπλισμός του βασιλείου του Μαρόκου από την Τουρκία, σημαίνει ότι του εξασφαλίζει μια σαφή τεχνολογική πρόοδο, ειδικά στον ασύμμετρο πόλεμο εναντίον των αυτονομιστών Σαχραούι δεν ευχαριστεί ιδιαίτερα τον Αλγερινό γείτονα. Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος για την ενόχληση του Αλγερίου με την Άγκυρα.

Η τουρκική στρατιωτική επέμβαση, από το 2020, στη σύγκρουση στη Λιβύη ενοχλεί τη στρατιωτική ανώτατη διοίκηση της Αλγερίας, η οποία δεν βλέπει με καλό μάτι την εγκατάσταση στρατευμάτων στα ανατολικά σύνορά της, υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας και υποστηριζόμενα από στολίσκο μη επανδρωμένων αεροσκαφών (το περίφημο Bayraktar TB2).

Οι φόβοι του Αλγερίου δεν περιορίζονται σε αυτήν την τουρκική επίθεση στα σύνορά του, όπου, σύμφωνα με πηγές ασφαλείας έχει σε σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα αναπτύξει, περισσότερους από 50.000 άνδρες. Στις αρχές του 2020, επέκειτο μια στρατιωτική αντιπαράθεση στο έδαφος της Λιβύης μεταξύ Αιγυπτίων και Τούρκων.

«Είπαμε στους δύο να αποφύγουν κάθε φυσική επαφή μεταξύ των ενόπλων δυνάμεών τους», δήλωσε Αλγερινός διπλωμάτης. Μια ανοικτή αιγυπτιακή-τουρκική σύγκρουση στη Λιβύη θα μπορούσε, σύμφωνα με την ανάλυση της αλγερινής μυστικής υπηρεσίας, να εξαπλωθεί σε όλη την περιοχή.

«Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια σειρά εντάσεων (μεταναστευτική ροή, κυκλοφορία όπλων και μαχητών κ.λπ.), να επηρεάσει τις εύθραυστες χώρες στα νότια της Λιβύης, καθώς και την Τυνησία και να ανατρέψει πλήρως την ισορροπία δυνάμεων, που προσπαθεί να επιβάλει το Barkhane στο Σαχέλ», αναφέρει εμπειρογνώμονας από τις Υπηρεσίες Πληροφοριών της Αλγερίας.

Η σύγκρουση μεταξύ αιγυπτιακών και τουρκικών ενόπλων δυνάμεων δεν πραγματοποιήθηκε και Άγκυρα και Κάιρο συνεχίζουν να υποστηρίζουν, άμεσα ή έμμεσα, τους αντίστοιχους Λίβυους συμμάχους τους.

«Η διαφορά μεταξύ Τουρκίας και ορισμένων αραβικών χωρών συνδέεται κυρίως με το ζήτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η Αλγερία έχει άριστες σχέσεις με τους Τούρκους, οι οποίοι έχουν επενδύσει σχεδόν 5 δις δολάρια εκεί, χωρίς κανένα πολιτικό αντάλλαγμα», εξήγησε ο Πρόεδρος Tebboune στη συνέντευξή του στο Le Point την άνοιξη (Le Point n ° 2546, 3 Ιουνίου 2021), θέλοντας να δηλώσει, ότι στο θέμα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τα πράγματα ήταν σαφή μεταξύ των δύο χωρών.

ΠΗΓΗ: Le Point – Erdogan, l’ami qui ne leur veut pas que du bien

Ενδιαφέρουσα εξέλιξη: Ο Αμερικανός πρέσβης στη Λιβύη είχε συνάντηση με τον Στρατάρχη Χαφτάρ στο Κάιρο

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: