Γνωμες
#Tags:
ΗΠΑΠαναγιώτης ΡουμελιώτηςΕπιλογές για τη διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης προτείνει ένα νέο βιβλίο: «Προς ένα Πολυπολικό Κόσμο»
Ο πρώην αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ και πρώην υπουργός, κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εξαρτάται η τύχη της ανθρωπότητας από τις «διαθέσεις» της Τεχνητής νοημοσύνης; Οι ΗΠΑ καλούν Κίνα και Ρωσία να δεσμευτούν ότι άνθρωποι θα ελέγχουν τα πυρηνικά τους όπλα
Δριμύ κατηγορώ των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας για εκτεταμένη χρήση χημικών, την ώρα που η Μόσχα βομβαρδίζει την Οδησσό με βαλλιστικούς πυραύλους
Σήμερα ο πλανήτης μας βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή. Η χρηματοπιστωτική κρίση, που ξέσπασε το 2008 στις ΗΠΑ και προκάλεσε γενικευμένη παγκόσμια οικονομική κρίση καθώς επίσης και η παγκόσμια υγειονομική κρίση που προκάλεσε ο κορωνοϊός είναι μία μόνο διάσταση της κρίσης που πλήττει το διεθνές σύστημα.
Η κρίση δεν έχει μόνο οικονομικό και υγειονομικό χαρακτήρα. Η κρίση είναι συστημική, δηλαδή έχει σχέση με το σύστημα βάσει του οποίου λειτουργεί η παγκοσμιοποίηση, τόσο από ιδεολογικοπολιτική όσο και από οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και ενεργειακή άποψη.
- Για να αποφευχθούν η πόλωση και η μεγαλύτερη ανασφάλεια στον κόσμο απαιτείται η αναζήτηση μιας νέας διακυβέρνησης της παγκοσμιοποίησης.
Η ενίσχυση του πολυμερούς ρόλου των διεθνών οργανισμών και ο αναπροσανατολισμός των πολιτικών τους ώστε να καταστούν πραγματικοί και αποτελεσματικοί φορείς καταπολέµησης των επιζήµιων δραστηριοτήτων από την ανεξέλεγκτη παγκοσµιοποίηση (π.χ., κερδοσκοπία, ξέπλυμα χρήματος, εγκληματικότητα), φορείς προώθησης της αναπτυξιακής διαδικασίας στις φτωχές χώρες, προστασίας του παγκόσµιου περιβάλλοντος και ελέγχου της πληθυσµιακής έκρηξης, αποτελούν προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου συστήματος.
Στο βιβλίο του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, «Προς ένα Πολυπολικό Κόσμο» (Εκδόσεις Λιβάνη) αναλύονται οι εξελίξεις του διεθνούς συστήματος, και ειδικότερα η κρίση της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ, ο ρόλος νέων δυνάμεων και η πιθανότητα ανάδυσης ενός νέου, πολυπολικού συστήματος, στο οποίο οι άλλες μεγάλες δυνάμεις (π.χ., Ιαπωνία, ΕΕ), καθώς και οι αναδυόμενες (π.χ., Κίνα, Ινδία, Βραζιλία), θα διαδραματίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο.
Το αναλυτικό πλαίσιο της οικονομικής παγκοσμοιοποίησης και οι κινητήριες δυνάμεις της – στο βαθμό που οι δυνάμεις οι οποίες κυριαρχούν στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα είναι, πέρα από τις ισχυρές κυβερνήσεις, οι πολυεθνικές εταιρείες, οι διεθνείς οργανισμοί, καθώς και οι περιφερειακές οικονομικές οργανώσεις.
Στην ουσία, το βιβλίο πραγματεύεται το σημερινό μεταβατικό στάδιο του διεθνούς συστήματος και τη μετεξέλιξη των διεθνών σχέσεων από ένα ηγεμονικό διεθνές σύστημα με πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ προς ένα νέο αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα
- Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πως ο κόσμος τόσο σε γεωοικονομικό όσο και σε γεωπολιτικό επίπεδο μεταβάλλεται. Η ανθρωπότητα μεταβαίνει προς έναν πολυπολικό διεθνές σύστημα, δεδομένου ότι παρατηρείται μείωση της ισχύος των ΗΠΑ και της απόστασης που τις χωρίζει από τους άλλους ανταγωνιστικούς πόλους, που επιθυμούν και αυτοί να συνδιαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική.
Η θέση των ΗΠΑ ως η μόνη οικονομική δύναμη στον κόσμο εξασθενίζει και προβάλλουν ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις, οι οποίες ανταγωνίζονται τις ΗΠΑ σε ορισμένους τομείς. Πόλοι ισχύος όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία αναμένεται να αυξήσουν τη σχετική επιρροή τους και να συνδιαμορφώνουν μέχρι ενός βαθμού μαζί με τις ΗΠΑ τα δρώμενα στη διεθνή πολιτική.
Συμφωνώ με τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη ότι οι σημερινές δομές της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν μπορούν να διατηρηθούν πλέον καθόλου ούτε σε επίπεδο γεωοικονομίας. Αποδείχθηκε ότι απέτυχαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση που ξεκίνησε αρχικά από την κρίση των subprimes στις ΗΠΑ το 2007 και σταδιακά επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο.
Επιπρόσθετα οι σημερινές δομές της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν αντιμετώπισαν αποτελεσματικά παγκόσμια ζητήματα, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η παγκόσμια φτώχεια, η διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων τόσο εντός αναπτυγμένων χωρών όσο και μεταξύ αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών.
Επιπλέον δεν ανταποκρίθηκαν επαρκώς σε σύγχρονες προκλήσεις, όπως τα ζητήματα διασφάλισης της οικονομικής ανάπτυξης, μείωσης της ανεργίας και ένταξης της παγκόσμιας οικονομίας σε ρυθμούς μεγέθυνσης συμβατούς με την προστασία του περιβάλλοντος.
- Συνοπτικώς, λοιπόν, και εδώ είναι ένα άκρως ενδιαφέρον θέμα που θίγει ο συγγραφέας, η μετάβαση σε ένα πολυπολικό σύστημα συνδυάζεται με ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Τα δύο αυτά στοιχεία συμπορεύονται και ο συνδυασμός τους δημιουργεί το νέο διεθνές περιβάλλον του 21ου αιώνα.
Απαραίτητο στοιχείο της μετάβασης στο νέο διεθνές σύστημα προκύπτει πως είναι ο συνδυασμός ενός πολυπολικού συστήματος σε γεωπολιτικό επίπεδο με ένα νέο μοντέλο οικονομικής δραστηριότητας που θα δίνει έμφαση στην ανάπτυξη «πράσινων» μορφών οικονομίας και «πράσινης» ενέργειας και θα αλλάζει και τους όρους της γεωοικονομίας.
Το βιβλίο επιχειρεί να δώσει μία προοπτική στα σύνθετα παγκόσμια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στις αρχές του 21ου αιώνα.
Προτείνει μία ακολουθητέα πορεία για την απάντηση στις νέες προκλήσεις που δημιουργούνται και σε αυτές που αναμένεται να δημιουργηθούν στο διεθνές σύστημα.
Προτείνει επιλογές για τη διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση του μεγαλύτερου βαθμού ευημερίας για όσο το δυνατό μεγαλύτερο τμήμα της ανθρωπότητας, εντός των πλαισίων μιας οικονομικής πολιτικής που θα διαφυλάττει τους φυσικούς πόρους και το κλίμα της γης και για τις επόμενες γενεές.
Το βιβλίο ολοκληρώνεται με την ελπίδα πως η αναγνώριση της συλλογικής ευθύνης των μεγάλων και των αναδυόμενων κρατών αποτελεί την προϋπόθεση για την επίλυση όλων των προαναφερθέντων παγκόσμιων ζητημάτων.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.